Ik wil proberen over deze discussie nog iets origineels te zeggen zonder in herhaling te vallen. Ik denk dat de essentie van mijn punt is dat er in dit spel vaak een verschil is tussen (i) hoe iets intuitief overkomt (wat vaak gegrond in emotie is) en (ii) wat de logische correcte of slimme belissing of uitkomst is. Ik geloof dat de intuitieve impact vaak blijft hangen, zelfs als iemand later inziet dat er geen logische grondslag aan ligt.
In het Renee topic postte ik over de rare situatie dat Renee voor zichzelf koos (emotionele reactie: onaardig, onsympathiek, dus verdacht), terwijl ze er niet in slaagde het geld weg te spelen (logische reactie: het kost geen geld en als ze voorkennis had, had ze die kunnen gebruiken om ervoor te zorgen dat het wel geld kostte). Het punt was dat ze onsympathiek overkomt (wat niet slim is voor een mol, want je krijgt een emotionele backlash van de groep tegen je en die zet zich vaak om in verdenkingen) zonder dat het geld kost.
En het omgekeerde gebeurt juist bij Florentijn. Florentijn doet iets dat gevoelsmatig heel sympathiek overkomt: hij kiest voor de pot. Ik denk dat ook Joshua/Rocky/Charlotte in eerste instantie vooral die emotionele laag opmerken. En die emotie blijft hangen, zelfs als ze later met wat nadenken kunnen achterhalen dat Florentijns keuze voor een kandidaat helemaal niet logisch is. Als iemand Florentijn later confronteert, kan hij (als hij de mol is) altijd zeggen: 'klopt, je hebt gelijk. Ik dacht dat ik iets goeds voor de pot deed, maar achteraf maakte het geen verschil. Ik had gewoon voor de joker moeten gaan'.
Florentijn zegt in zijn biecht dat hij het geld koos om niet verdacht te worden. Waarom zou je dat als Mol vervolgens uitleggen aan de kijker?
Als Florentijn niet de mol is, zegt hij dat omdat hij een intuitief verlangen heeft om niet verdacht te worden. Buiten het spel om is dat een normale reactie. Maar in het spel is dat niet logisch. Ik denk dat hij dus (als hij niet de mol is) emotioneel reageert in plaats van rationeel.
Zonder die biecht ziet de kijker gewoon een verwarde kandidaat die denkt dat zijn keuze voor het geld vereist is om überhaupt geld te kunnen verdienen. Dat was niet zo, maar de spelregels waren dermate vaag dat ik me goed kan voorstellen dat een kandidaat dit denkt. Een mol, not so much.
Ik vind dit trouwens ook een goede verklaring waarom hij als mol gerust voor de pot zou kunnen kiezen. Hij kan namelijk altijd zeggen dat hij de regels niet goed begreep.
