Interview Anton Jongstra, eindredacteur tv-programma 'Wie is de Mol?' in V(olkskrant) Weekend
'Wie denk jij dat het is?'
'Het is ongelofelijk wat er op internet gebeurt. Dat is een van de redenen dat Wie is de Mol? zo'n succesvol programma geworden is. Social media, de fansite en het forum. En ook Moltalk (live.avro.nl/#spel) draagt bij aan dat succes. Dat wordt goed bekeken. Het zorgt ervoor dat mensen met elkaar gaan praten. Donderdagavond hebben we de uitzending gehad en dan gaat het vrijdagochtend bij de koffieautomaat: 'Wie denk jij dat het is?'
'We scouten eerst de locaties en verzinnen dan de opdrachten'
'Wie is de Mol?' is een van de populairste tv-programma's. Anton Jongstra (45), verantwoordelijk voor de productie, verklapt geen geheimen. 'Haast iedereen wil de Mol zijn.'
'Wie is de Mol?' is een monsterproductie. Het ontwikkelen van een serie duurt ruim een jaar. Dat begint altijd met het bepalen van het land waar de opnames gaan plaatsvinden.
'De infrastructuur is belangrijk. Toen ik, nog voor De Mol, door Afrika trok voor een tiental documentaires voor de KRO over Afrikaanse presidenten en koningen, scheurde ik over hobbelweggetjes. Daar kun je zo'n productie niet draaien, dacht ik. Maar Afrika is immens, dat was natuurlijk veel te kortzichtig.
Toen ik tijdens het WK voetbal in 2010 met vier vrienden in een camper het Nederlands elftal naar Zuid-Afrika achterna reed, veranderde dat beeld. Uiteindelijk hebben we dit seizoen daar heel goed op kunnen nemen.
'We scouten eerst de locaties, daarna verzinnen we de opdrachten. Nooit andersom, dan kun je blijven zoeken. De opdracht met de lasers uit aflevering twee van dit seizoen bijvoorbeeld, dat is een proef die we al jaren in ons hoofd hadden. Uiteindelijk was daar die verlaten fabriekshal in Zuid-Afrika, we zijn dol op dat soort locaties.'
'Bijna alle medewerkers zijn vanaf het begin bij De Mol betrokken, of werken ale een paar seizoenen mee. Ik denk dat zo'n harde kern bijdraagt aan het succes. Als je me tijdens het draaien van het eerste seizoen had gevraagd hoeveel series er zouden komen, had ik zonder twijfel 'één' geantwoord. Dat eerste seizoen was zo moeilijk, het leek haaast onmogelijk. Inmiddels is het team een geoliede machine. Meestal hebben we aan drie woorden genoeg.'
'De kandidaten moeten vooral aardig zijn. Het spel zorgt ervoor dat je als kandidaat een scherp randje krijgt. Als je er dan al met een scherp randje ingaat omdat dat in je karakter zit, zorgt dat voor confrontatie. Als kijker kijk je dan naar ruziënde mensen. Dat is heel andere televisie. We gaan haast niet in op emoties, alleen de emotie die het spel met zich meebrengt.'
'We vragen alle kandidaten of ze De Mol willen zijn. Tegenwoordig wil haast iedereen dat. Vroeger was dat minder, misschien omdat het spel toen nog minder bekend was. Wanneer we het aan alle deelnemers gevraagd hebben, volgt er een aantal gesprekken met de potentiële Mollen. Het kiezen gaat niet over één nacht ijs.'
'We zijn ontzettend geschrokken dat het dit seizoen zo misging bij Janine Abbring (de kandidate liep een verbrijzelde ruggewervel op bij een opdracht, red.). Het was een ernstig ongeluk. In je hoofd heeft dat zeker consequenties. Maar het was geen risicovolle opdracht. Kijk, als er een touw knapt waar de kandidaten aan moeten hangen, dat is fout. Dit was in principe vergelijkbaar met een sprong van de hoge duikplank in het zwembad. En ze sprong heel netjes. Het was een noodlottig incident.'
'Ik vind de psychologische opdrachten het leuskt. We hadden vorig jaar een proef in IJsland die plaatsvond in het huis waar Gorbatsjov en Reagan de onderhandelingen voerden tijdens de Koude Oorlog. De tafel waaraan ze gezten hadden stond er nog, de stoelen stonden er nog. Dan is de opdracht eigenlijk al bedacht en hoef je de kandidaten alleen maar tegenover elkaar te zetten en te laten onderhandelen. We hadden een constructie bedacht waarbij het ging om hun eigen hachjee, of het geld uit de pot. Superspannend. '
