en nu zoek ik een nieuwe baan...
Bezige bij: een eigen reisburootje niks voor jou?
Mijn eigen dagelijkse bezigheden. Ik werk voor een soort postbezorgdienst, in wsw-verband. Dit werk doe ik al 11 jaar met veel plezier. Het voordeel is dat je altijd buiten bent. Met goed weer, maar ook met gruwelijke najaarsstormen. Gelukkig is zelfs hier in Nederland het slechte weer, althans het weer dat eigenlijk te slecht is om in rond te lopen, in de minderheid. Meestal is het gewoon goed te doen om buiten te zijn. En ach, die ene regendruppel: die voel je na 11 jaar niet meer. Je kleedt je er tenslotte ook op.
Een misverstand, waar ik vaak mee te maken krijg, is dat mensen vaak denken dat ik als postbezorger maar een paar uurtjes per dag werk. Ze ZIEN me echter gedurende een deel van mijn werkdag buiten lopen of fietsen. Maar hoe denken die mensen dat die post op route komt te liggen? Die uren tellen ze dan voor het gemak niet mee. Maar het zijn toch echt ook werk-uren.
In de zomer komen we weliswaar wat werk-uren tekort, maar neem maar van mij aan, dat die uren in het winterseizoen, en incidenteel in de zomer weldegelijk worden gecompenseerd.
En dan het commentaar van de mensen: in de zomer is het altijd: "he, jij hebt een fijne baan: altijd buiten".
En ja, dat moet ik toegegeven, ik heb me al sinds eind 1993 niet meer ziek hoeven te melden vanwege griep, of iets dergelijks.
Diezelfde mensen zie je in de winter, als je zelf door de soms bittere kou en regen je werk moet doen, lekker in de verwarmde huiskamer zitten. Dan roepen ze je niet even binnen om even op adem te komen. Mensen hebben kennelijk een selectief geheugen.
