Uit de reacties zelf kan ik weinig opmaken, omdat zoals hierboven al genoemd de mol best ook kan schrikken. Interessant is denk ik wel of je iemand ziet
anticiperen op een schrikreactie. De vraag 'Acteer je wel eens in het dagelijks leven?' zou toch een trigger moeten zijn om op je hoede van te worden, om je al even van je a propos te brengen.
Bij
Comfort zien we een 'knip' als we van de zaal naar het filmpje zelf gaan. Eerst reageert ze nog wat nadenken, ademt even in. Na de knip lijkt ze helemaal in haar verhaal te zitten.
Ruben vind ik heel naturel zijn verhaal vertellen. Hij draait zich al om bij het eerste geluid, en schrikt dan pas goed als de lamp echt valt.
Conny vind ik heel nadenkend in haar verhaal, lijkt te moeten nadenken over hoe ze de vraag moet beantwoorden. Is ook een fractie van een seconde stil om haar verhaal te maken.
Bij
Thomas zien we weer het stukje direct na de vraag gesteld wordt. Ik vind hem niet van zijn stuk gebracht door de vraag an sich, lijkt gewoon op het vervolg van een normaal gesprek.
Toos praat wat langzamer, we horen ook maar anderhalve zin van hem. We weten niet hoe lang hij al aan het woord was sinds de vraag gesteld was.
Ook bij
Lancelot een knip. Hij weet heel goed van zichzelf dat hij wel eens acteert in het dagelijks leven, en gaat door met zijn verhaal over corrupte flikken in Malawi.
Lieselot lijkt goed in haar verhaal te zitten als de lamp valt. We zien weer maar een klein stukje van wat ze vertelt.
Leïla vind ik moeilijk te peilen. Je zou haar lichaamstaal als zenuwachtig of anticiperend kunnen zien, maar het kan ook een naturel vervolg van het gesprek zijn. (Ze kan natuurlijk ook zenuwachtig zijn over de vraag an sich.)
Het lastige is natuurlijk dat sommige mensen van nature al wat vlotter praten dan anderen. Ik vind Comfort, Ruben, Thomas en Lieselot in elk geval erg 'in het moment' van het gesprek zitten, waar je bij de rest toch een soort Damoclesfactor zou kunnen voorstellen. Ik ben heel benieuwd naar jullie kijk hierop