Lancelot die keilang logopedie heeft gehad in zijn jeugd, Ruben die ook moeilijk praat, zitten op de postkoets.
Waarom? Toos heeft geen zin om op de postkoets te gaan. Ruben had al voor de postkoets gekozen. Toos wil niet bij Ruben of kiest bewust niet voor de postkoets met 'Ik heb geen zin om op de postkoets te gaan'. Maar het opvallende is dan weer Comfort die fijntjes bevestiging zoekt dat Toos inderdaad niet op de postkoets gaat. Met 'je hebt gisteren lang in een bus gezeten'. Toos: 'het is goed geweest'. Lancelot 'ik zal met Ruben gaan rijden.'
Merken jullie het?
Ruben zegt wat ie gaat doen
Toos zegt wat ie gaat doen
Comfort zoekt bevestiging dat Toos inderdaad gaat doen wat hij zegt te gaan doen, namelijk niet op de postkoets.
Lancelot zegt wat ie gaat doen.
Ik denk dat als Toos op de postkoets had gezeten, de verdeling er heel anders uit had gezien. Toos is namelijk goed van de tongriem gesneden. Is een snelle prater, komt in de buurt van de snelheid van Anke. Anke blijft onovertroffen wat dat betreft. Dat Toos niet op de postkoets zit scheelt een bak geld.
O en Gilles houdt een postzak voor zich met een M erop (van US Mail, maar de rest is niet zichtbaar) en daarna een stralende Comfort in beeld. En op de 'Greetings from Arizona' postkoets-fotokaart wordt gezwaaid met de handen. Comfort ontvangt post met foto's van haar dochter met tot drie keer toe haar handjes in de lucht. Alsof ze terug zwaait. Is die 'Sass van haar moeder' het aanwijzen van de mol? Knap Sassie voor zon kleine. Comfort is de Mama van Ollie. M-Ol.