Volgens mij ken jij een van mijn bazen persoonlijk
Nee, dat kan natuurlijk niet, maar je geeft het wel treffend weer. Het maakt niet uit of jij "pas" 13 jaar bent, je weet het goed te omschrijven. Het is idd zo, dat bepaalde dingen, als het een collega van mij zou overkomen, dat daar lacherig overheen wordt gestapt, maar omdat het in mijn wijk gebeurt, moet ik me daarvoor verantwoorden.
Dat heet meten met twee maten, en ik trek me er dan ook zeer weinig van aan, als er weer eens zoiets raars gebeurt, waar ik in feite niets aan kan doen. Maar dat heb ik in de loop der jaren wel moeten leren om te doen. Net zoals op het forum, doe ik op mijn afdeling ook mijn mond open, en het lijkt wel, dat men het als baas niet goed kan hebben, dat iemand die "slechts" postbode is, een goed gefundeerde mening kan hebben.
Die man heeft het zelfs eens gepresteerd mij op het matje te roepen, terwijl er iets was gebeurd in de wijk die ik toen had, maar wel op een moment dat ik vakantie had, en niet eens in de buurt was geweest. Ik heb het over juni 1997.
Er was ergens een toegangspoort vernield in de binnenstad van Maastricht, en die bewuste baas ging eens kijken wie daar de vaste bezorger was. Dat was ik dus, maar ik zat op dat moment in Heerenveen.
Toch kreeg ik de schuld, omdat ik het voorval niet zou hebben gemeld, en dat nam men mij kwalijk. Nou vráág ik je: hoe kan ik iets melden als ik het niet schuld ben, hoe kan ik iets melden als ik 300 kilometer verderop zat op het moment van die vernieling?
De vereniging van eigenaren van dat complex heeft me later excuses aangeboden, en me zelfs kadobonnen gegeven als compensatie voor de valse beschuldiging. Nou, daar was ik diep van onder de indruk, maar die bewuste baas moet het zaakje nog steeds recht zetten.
Sinds die tijd was het regelmatig prijs, met allerlei vergezochte incidenten, waarbij ik steeds kon laten zien dat die met mij persoonlijk niets te maken hadden. Een collega van mij was dat ook opgevallen, en die verzon eens een incident, waarbij hij verwachtte daarvoor een reprimande te krijgen. Maar de bewuste baas moest er alleen hartelijk om lachen: ACH, we maken allemaal fouten, daar zijn we mensen voor. En dat laatste schoot mijn collega in het verkeerde keelgat.
