Mijn nieuws van de dag:
Ze hebben in Maastricht net als in veel andere gemeenten busvervoer speciaal voor gehandicapten en ouderen die niet meer goed ter been zijn.
Nu had ik middagpauze en ik ga dan meestal in een klein lunch-hoekje zitten dat hoort bij een particuliere kliniek.
Er zaten ook twee oudere vrouwen te wachten op vervoer naar huis, en op een gegeven ogenblik komt er een man binnen, die chauffeur bleek te zijn van het busje dat net was gearriveerd.
Mevrouw Janssen? Ja, riep er een, dat ben ik. Ze stond op, en zegt: die mevrouw woont twee huizen verderop in mijn straat en wacht ook op vervoer.
U staat niet op de lijst mevrouw, ik heb maar 1 passagier die ik moet ophalen nu.......
Ja maar: hoe kan dat nou, ik zit hier al een kwartier?
En de chauffeur: ja, sorry, ik maak de planning niet.
Busje vertrok, zonder mevrouw twee.
Een klein half uur later: een chauffeur komt het lunch-hoekje binnen (was dezelfde chauffeur....), en noemt de naam van die andere vrouw. Die werd een beetje boos, en vroeg de chauffeur om opheldering.
Je kan als passagier uiteraard niet weten of het busje eerder nog passagiers moest oppikken, waardoor er voor die wachtende vrouw geen plaats meer was, maar ik kan me de verontwaardiging van haar toch ook wel voorstellen.