Topic: Mooie teksten

[D**n]

What is love
Without a flame
What's a rose
Without a name
What is pleasure without pain
It ain't nothing more than an empty space

Give me Everything or Nothing

[Castor_en_Pollux]

Uit de ingezonden brieven aan een woningbouwvereniging:

Even leg ik mij bij U neder om U enkele letters toe te dienen.

Mijn vrouw moet hete zitbaden gebruiken, als de kachel brandt moet ze het daarop doen.

Wij moeten dringend een andermans woning, wegens ziekte van mijn vrouw heb ik tijdelijk een ander gehad.

Mijnheer, toen ik een kachel had deed ik vaak een hoop op de kachel, maar nu moet ik alles op het gasfornuis doen.

Ik heb vier dochters open en bloot op zolder liggen, komt U eens kijken als het hard waait of geregend heeft. Mag ik dus ruilen met mijn buurman die weduwe is en geen kinderen heeft?

Ik zit uit nood in een onverklaarbare woning. Ik moet elke dag bevallen en daarom wordt mijn woning te klein.

Ruim zes jaar ben ik getrouwd met een kind van zes jaar.

Wilt U naar mijn bovenkamer laten kijken, want die zit vol nare beesten.

Het vocht dringt door de muren van mijn schoonmoeder die helemaal al beschimmeld en verrot is.

Mijn man ligt met brongieters en mijn borsten piepen ook al.

Ik lig al twee weken in bed met igias, ik hoop dat ik het goed schrijf, anders denkt ge nog dat het een Poolse violist is.

Wij kunnen de was niet drogen, mijn vrouw zit al veertien dagen met haar ondergoed omhoog en niemand die komt kijken.

Mijn buurman stinkt naar gas, ik denk dat hij een gat heeft. Ik wil mijn gat dichten, ik heb er last van.

Mijn vochtontwikkeling in mijn huiskamer is niet meer uit te houden.

De hond blaft de hele avond en met de kat is het hetzelfde geval. De drollen blijven in de gang, daar moet in gegrepen worden.

[Kukai]

some are born for sweet delight, some are born to live in the night.

[Stormpie]

Beneden alle peil - Boudewijn de Groot

Jouw armen liefste zijn niet om te slaan
Je moet je handen niet tot vuisten maken
Je ogen hoeven niet zo hard te staan
Ontspan die harde lijnen om je kaken
Je lichaam lief is zacht om aan te raken
Maar jij denkt enkel aan je eigen heil
Jij denkt alleen maar aan je eigen zaken
En dat is toch beneden alle peil

Bekijk jezelf en lach, je zachte arm
Is voor mijn hoofd gemaakt om op te rusten
Je borst als veilig kussen houdt me warm
Maar warmer zijn je lippen die me kusten
Zo wekte je één voor één mijn andere lusten
Maar jij dacht aan een ander onderwijl
Waarmee je zonder moeite je geweten suste
En dat is toch beneden alle peil

Mijn liefde was de inzet voor jouw spel
Door mij liet jij je ijdelheid graag strelen
Je wilde niet, dan wilde je weer wel
Ik was verblind, ik liet maar met me spelen
Je liet je zo maar door een ander stelen
En mijn geluk ging zo maar voor de bijl
Maar mijn verdriet kon jou niet zoveel schelen
En dat was toch beneden alle peil

Prinsheerlijk lig je in een anders bed
En maakt hem met je lichaam dwaas en dronken
Wat in geen enkel opzicht jou belet
Achter zijn rug om weer naar mij te lonken
Bedriegen ligt nu eenmaal in jouw stijl
Je hebt je in 't geheim aan mij geschonken
Maar het is toch wel beneden alle peil

[Nelisje]

Hij zwaait nog altijd naar de treinen
al is hij nu al 32 jaar
Hij blijft nog altijd niet binnen de lijnen
en acht plus vijf krijgt hij niet voor elkaar

Zelfs in een pak loopt hij in jonge jongenskleren
en als het regent draagt hij een capuchon
Zijn eigen brood kan hij nog steeds niet zo goed smeren
en hij wil nog altijd op de kermis een ballon

Maar als hij lacht dan scheurt de hemel open
dan zweven lila strikjes naar benee
Als hij lacht kunnen de lammen lopen
en is er Elfstedentocht op de tv

Zijn eigen naam kan hij maar met moeite lezen
en op een feestje hoort hij er niet echt bij
Staat eens per week een reuzenkind te wezen
tussen de kleuters op de kinderboerderij

Maar als hij lacht wordt alles pasgewassen kleren
dan geven mens en dier elkaar de hand
Als hij lacht wordt alles pandaberen
en rode kinderschepjes in het zand

Hij blijft nog altijd niet binnen de lijnen
en acht plus vijf krijgt hij niet voor elkaar
Hij zwaait nog altijd naar de treinen
ookal is hij nu al 32 jaar

Harrie Jekkers

[Nelisje]

Van het volgende liedje krijg ik, hoe vaak ik hem al gehoord heb, nog steeds elke keer kippevel. Door het thema, de kracht, de opbouw, de woordkeus, en de muziek...

Nooit meer terug

Ze staat op
gaat voor de spiegel gaan
laat haar ogen nog eens over al die blauwe plekken gaan
Ze heeft al zo vaak op het punt gestaan
Om weg te gaan
weg bij hem vandaan
Maar vandaag weet ze zeker dat ze echt zal gaan
ze laat zich nooit, echt nooit meer slaan

Ze kleedt zich aan
en pakt op de tast
haar schoenen, haar kleren, haar koffer uit de kast
Ze kijkt naar het bed, gelukkig slaapt hij vast
en ze vraagt zich niet meer af
hoe het in godsnaam kon bestaan
dat handen die streelden
ook konden slaan
ze moet weg, weg bij hem vandaan

ze heeft gepraat, geschreeuwd, gefluisterd
gehoopt dat ze het ooit begrijpen zou
maar nu is ze uitgeluisterd
naar zijn "ik haat je" en "ik hou van jou"
Eindelijk is het afgelopen
ze gaat de trap af, tree voor tree
doet in de gang de voordeur open
en neemt de sleutel niet meer mee
Eindelijk is het afgelopen
ze trekt de deur achter zich dicht
De deur van daarna nooit meer open
de deur van nu voor altijd dicht
Voor altijd dicht

kijk daar loopt ze
met haar koffer
door de lege winkelstraat
waar ze nooit meer terug wil komen, elke stoeptegel van haat
waar "alles moet weg" al zo lang op de ruiten staat
waarom, denkt ze, ben ik niet eerder weggegaan
heb ik me zolang als een hond laten slaan
waarom zo laat pas begrepen
waar het eigenlijk om gaan
dat je geen troost kan vinden bij de hand die slaat
Ze laat me nooit, echt nooit meer slaan

en ze laat zich ook nooit begrip meer vragen
voor een liefde die ook haat
vernedert en verraadt
ze is de hoek al omgeslagen
wie weet op weg naar een liefde die alles slaat
kijk haar bij de brug staan wachten
met haar koffer in haar hand
kijk hoe ze de schepen in gedachten
achter zich voorgoed verbrandt
Eindelijk heeft ze durven breken
eindelijk staat ze voor de brug
die ze zo zal oversteken
de brug van heen, en nooit meer terug
en nooit meer terug

Harrie Jekkers

[Kukai]

wie kan de lol van het skypen
nou begraipen

[D**n]

Det verkar så lätt, att bara stöta på.
Ja,det är alla människors rätt, att bara göra så.
Men det är så svårt att säga till nån, vad man egentligen tycker
och tänker om nån. Det blir mest en massa prat, om plugget
och pop och bio såklart.

Jag vill känna din kropp emot min, Höra pulsen slå.
Din mun tätt emot min, Hjärtat snabbar på.
Jag ser på dig, och du ser på mig.
Och jag säger, Ja ja Jag vill ha dig.
Jag vill känna din kropp emot min...

..När vi två springer på disco, och försöker hänga på.
Tar cykeln ner till city, när bussen slutat gå.
Å det är så svårt att säga till dig, vad man egentligen
tycker och tänker om dig.
Det blir mest en massa ord som glider, om myggbett som
svider,Och gyllene tider

Jag vill känna din kropp emot min, Höra pulsen slå.
Din mun tätt emot min, Hjärtat snabbar på.
Jag ser på dig, och du ser på mig.
Och jag säger, Ja ja Jag vill ha dig.
Jag vill känna din kropp emot min

När vi två blir en x2

När vi är tillsammans, och du vill dansa
Och jag vill bara sitta och snacka.
Det blir lätt att man drar en vals, en massa tomt
Snack om ingenting alls.

Jag vill känna din kropp emot min, Höra pulsen slå.
Din mun tätt emot min, Hjärtat snabbar på.
Jag ser på dig, och du ser på mig.
Och jag säger, Ja ja ja ja ja Jag vill ha dig.
Jag vill känna din kropp emot min

Jag vill känna din kropp emot min, Höra pulsen slå.
Din mun tätt emot min, Hjärtat snabbar på.
Jag ser på dig, och du ser på mig.
Och jag säger, Ja ja Jag vill ha dig.
Jag vill känna din kropp emot min

[Bakkertje]

Van het volgende liedje krijg ik, hoe vaak ik hem al gehoord heb, nog steeds elke keer kippevel. Door het thema, de kracht, de opbouw, de woordkeus, en de muziek...

Nooit meer terug

Ze staat op
gaat voor de spiegel gaan
laat haar ogen nog eens over al die blauwe plekken gaan
Ze heeft al zo vaak op het punt gestaan
Om weg te gaan
weg bij hem vandaan
Maar vandaag weet ze zeker dat ze echt zal gaan
ze laat zich nooit, echt nooit meer slaan

Ze kleedt zich aan
en pakt op de tast
haar schoenen, haar kleren, haar koffer uit de kast
Ze kijkt naar het bed, gelukkig slaapt hij vast
en ze vraagt zich niet meer af
hoe het in godsnaam kon bestaan
dat handen die streelden
ook konden slaan
ze moet weg, weg bij hem vandaan

ze heeft gepraat, geschreeuwd, gefluisterd
gehoopt dat ze het ooit begrijpen zou
maar nu is ze uitgeluisterd
naar zijn "ik haat je" en "ik hou van jou"
Eindelijk is het afgelopen
ze gaat de trap af, tree voor tree
doet in de gang de voordeur open
en neemt de sleutel niet meer mee
Eindelijk is het afgelopen
ze trekt de deur achter zich dicht
De deur van daarna nooit meer open
de deur van nu voor altijd dicht
Voor altijd dicht

kijk daar loopt ze
met haar koffer
door de lege winkelstraat
waar ze nooit meer terug wil komen, elke stoeptegel van haat
waar "alles moet weg" al zo lang op de ruiten staat
waarom, denkt ze, ben ik niet eerder weggegaan
heb ik me zolang als een hond laten slaan
waarom zo laat pas begrepen
waar het eigenlijk om gaan
dat je geen troost kan vinden bij de hand die slaat
Ze laat me nooit, echt nooit meer slaan

en ze laat zich ook nooit begrip meer vragen
voor een liefde die ook haat
vernedert en verraadt
ze is de hoek al omgeslagen
wie weet op weg naar een liefde die alles slaat
kijk haar bij de brug staan wachten
met haar koffer in haar hand
kijk hoe ze de schepen in gedachten
achter zich voorgoed verbrandt
Eindelijk heeft ze durven breken
eindelijk staat ze voor de brug
die ze zo zal oversteken
de brug van heen, en nooit meer terug
en nooit meer terug

Harrie Jekkers

wow wat mooi en wat herkenbaar

[Castor_en_Pollux]

The Molecatcher (i)

England.
The text and tune of this version is collated from various oral traditions.


    In Wellington town at the sign of the plough,
    There lived a molecatcher, shall I tell you how ?

    Chorus:
         Singing too-rel-i-day,
         Fol de lie lad-die lie, lad-die di day

    He'd go a-molecatching from morning to night,
    And a young fellow came for to play with his wife.

    Chorus:
         Singing too-rel-i-day,
         Fol de lie lad-die lie, lad-die di day

    The molecatcher jealous of this very same thing,
    He hid in the washhouse to see him come in.

    Chorus:
         Singing too-rel-i-day,
         Fol de lie lad-die lie, lad-die di day

    He saw the young fellow come over the stile,
    Which caused the molecatcher, so crafty, to smile.

    Chorus:
         Singing too-rel-i-day,
         Fol de lie lad-die lie, lad-die di day

    He knocked on the door and thus he did say,
    Where is your husband, good woman, I pray ?

    Chorus:
         Singing too-rel-i-day,
         Fol de lie lad-die lie, lad-die di day

    He's gone a-molecatching, you need never fear,
    But little did she think the molecatcher was near.

    Chorus:
         Singing too-rel-i-day,
         Fol de lie lad-die lie, lad-die di day

    She went up the stairs and gave him the sign,
    And the molecatcher followed them quickly behind.

    Chorus:
         Singing too-rel-i-day,
         Fol de lie lad-die lie, lad-die di day

    And while the young fellow was up to his frolics,
    The molecatcher caught him quite fast by the elbow. *

    Chorus:
         Singing too-rel-i-day,
         Fol de lie lad-die lie, lad-die di day

    The trap it squeezed tighter, which caused him to smile,
    Saying, Here's the best mole that I've caught in a while.

    Chorus:
         Singing too-rel-i-day,
         Fol de lie lad-die lie, lad-die di day

    I'll make you pay dearly for tilling my ground,
    And the money it'll cop you no less than ten pound.

    Chorus:
         Singing too-rel-i-day,
         Fol de lie lad-die lie, lad-die di day

    Ten pound, says the young fellow, that I don't mind,
    It only works out about twopence a grind.

    Chorus:
         Singing too-rel-i-day,
         Fol de lie lad-die lie, lad-die di day

    So come all you young fellows and mind what you're at,
    And don't get 'em caught in the molecatcher's trap.

    Chorus:
         Singing too-rel-i-day,
         Fol de lie lad-die lie, lad-die di day



         *   Yes, I know it doesn't rhyme. But, in a live
             performance, it's funnier this way - trust me !

Gezongen versie(deel)
http://www.aqzb83.dsl.pipex.com/bw/mp3s/phenrough/1-TheMolecatcher.mp3

Midi.
http://www.mysongbook.de/msb/songs/r_clarke/mole1.htm

[Castor_en_Pollux]

Yes," said Dupin. "The measures adopted were not only the best of their kind, but carried out to absolute perfection. Had the letter been deposited within the range of their search, these fellows would, beyond a question, have found it."

I merely laughed --but he seemed quite serious in all that he said.

...


"At length my eyes, in going the circuit of the room, fell upon a trumpery filigree card-rack of pasteboard, that hung dangling by a dirty blue ribbon, from a little brass knob just beneath the middle of the mantelpiece. In this rack, which had three or four compartments, were five or six visiting cards and a solitary letter. This last was much soiled and crumpled. It was torn nearly in two, across the middle --as if a design, in the first instance, to tear it entirely up as worthless, had been altered, or stayed, in the second. It had a large black seal, bearing the D-- cipher very conspicuously, and was addressed, in a diminutive female hand, to D--, the minister, himself. It was thrust carelessly, and even, as it seemed, contemptuously, into one of the upper divisions of the rack.

"No sooner had I glanced at this letter, than I concluded it to be that of which I was in search.

Edgar Allen Poe - The purloined letter.

http://xroads.virginia.edu/~HYPER/POE/purloine.html

[Nostradamus]

This is the tribe of to the criminal organisation known as Cosa Nostra. Which with violence and intimidation.... A so and continues to so... Death and terror.... (Qrimetime)

[lebon simon]

Wilco - How to fight loneliness

How to fight loneliness
Smile all the time
Shine your teeth to meaningless
And sharpen them with lies

And whatever is going down
Will you follow around
That's how you fight loneliness

You laugh at every joke
Drag your blanket blindly
Fill your heart with smoke

And the first thing that you want
Will be the last thing you'll ever need
That's how you fight it

Just smile all the time
Just smile all the time
Just smile all the time
Just smile all the time

[Castor_en_Pollux]

"Casey Jones -- The Union Scab"

The workers on the S. P. Line to strike out a call;
But Casey Jones, the engineer, he wouldn't strike at all;
His boiler it was leaking, and its drivers on the bum,
And his engine and its bearings, they were all out of plumb.
Casey Jones, kept his junk-pile running,
Casey Jones was working double time;
Casey Jones, got a wooden medal, for being good and Faithful on The S. P. Line. S. P. Line

The workers said to Casey: "Won't
You help us win this strike?"
But Casey said: "Let me alone, you'd better take a hike."
Then Casey's wheezy engine ran right out of track,
And Casey hit the river with an awful crack.

Casey Jones, hit the river bottom,
Casey Jones broke his blooming spine,
Casey Jones became and angeleno,
He took a trip to heaven on the S. P. Line.

When Casey Jones got up to heaven to the Pearly Gate,
He said: "I'm Casey Jones, the guy that pulled the S. P. freight."
"You're just the man," said Peter,
"Our musicians are on strike;
"You can get a job a-scabbing any time you like."

Casey Jones got a job in heaven;
Casey Jones was doing mighty fine;
Casey Jones went scabbing on the angels,
Just like he did to workers on the S. P. Line."

Well the angels got together and they said it wasn't fair
For Casey Jones to go around a-scabbin' everywhere
The Angel Union No. 23, the sure were there
And they promptly fired Casey down the golden stair
Casey Jones - went to hell a-flyin'
Casey Jones - the Devil said, 'Oh fine,
Casey Jones, get busy shovelin' sulphur
That's what you get for scabbing on the S.P. line!'


"Casey Jones -- The Union Scab" was written by Joe Hill

song   http://video.pbs.org:8080/ramgen/joehill/UPCaseyJonesTheUnionScab.rm?



http://www.pbs.org/joehill/voices/caseyjones.html

[D**n]

Ik ben de mol
Niet Inge, Stijn of Sandra
iI ben de mol
U had het kunnen weten
Ik ben de mol
Niet Inge, Stijn of Sandra
Ik ben de mol

Beste kijkers, goeienavond
Mijn naam is Marc, mol van stiel
Ik heb het spel op sluwe wijze
gesaboteerd maar heel subtiel
Ik heb u bij de neus genomen
de kandidaten evenzeer
Een mol laat zich niet zomaar vangen
Een mol is 'em zo gesmeerd
Ik zal nu open kaart gaan spelen
en zeggen wat ik heb gedaan
Ik zal u mijn geheim meedelen
alles wat u is ontgaan

mensen, u zag het niet
mensen, u zag het niet

refr

Marcsce wie?

Marc die op geen paal kon blijven
Marc de superkandidaat
Marc die wist: men gaat nu rijden
in mijn gat in deze straat
Marc die een walkie talkie vasthield
wachtend op een vallende bal
Marc die met 'n schouderklopje
klaar staat voor wie uitvalt

Mol zijn, het was plezant
Mol zijn, het was plezant

Refr

[molice]

I was not put here by anyone in fear
I came alone as me
Just an idea in a long chain of discovery
Surrounded by the same you

Sometimes your tide pulls me out to sea
And I die in a thrashing curse
Sometimes we are kind
More often, I doze
So far up the beach that those who try to reach are burnt alive in the searing
heat of the desert of my dispassion
So far removed, I never hear the water
'Cept once or twice a month when I see a mirror

And I refuse to believe in some of the things that are said to be here
Let alone those that are not
I'm trying to change my direction
Ours is pathetic in my own humble estimation

I love the planet
The great benign she-wolf
Benefactor
Spinning gently on towards the red giant four aeons hence
When all the rose gardens are consumed in the flash-fire of flying time
She'll leave alone to you

_{Anathema - Hope}

[Freek]

Mistaken Identity
The girl in the chair with the long golden hair
Well that used to be me
A flirtatious smile unpredictably wild
Always trying to please
I was always walking one step ahead
Or so I thought until the monster crawled into my bed
Rewind and erase that shock look on your face
'cause your mona lisa is dead

A million words a thousand days

The girl I used to be
has a terrible case of mistaken identity
And yesterday's girl is not what you see
It's a terrible case of mistaken identity

The sun likes to rise and the moon likes to fall
And that's kinda like my life
I've played the role of the nice girl next door
Who gets cut like a knife
Now I'm not looking for apologie eyes
And I don't want to spend a night on a bed of beautiful lies
Erase and rewind leave that sick girl behind and fast forward, fast forward

A thousand days

The girl I used to be
has a terrible case of mistaken identity
And yesterday's girl is not what you see
it's a terrible case of mistaken identity

That's not me, it's just not me
That's not me

The girl I used to be
has a terrible case of mistaken identity
And yesterday's girl is not what you see
it's a terrible case of mistaken identity

Van Delta Goodrem!! over haar kanker

[Castor_en_Pollux]

The Band Played Waltzing Matilda


When I was a young man I carried me pack
And I lived the free life of the rover
From the Murry's green basin to the dusty outback
I waltzed my Matilda all over
Then in nineteen_fifteen me country said "Son
It's time to stop rembling, there's work to be done"
So they gave me a tin hat and they gave me a gun
And they sent me away to the war

And the band played Waltzing Matilda
When the ship pulled away from the quay
And midst all the cheers, flag waving and tears
We sailed off for Gallipoli
Oh, 't well I remember that terrible day
When our blood stained the sand and the water
And how in the hell they called Suvla bay
We were butchered like lambs at the slaughter
Johnny Turk, he was ready, he primed himself well
He rained us with bullets and he showered us with shell
And in five minutes flat we were all blown to hell
Nearly blew us back home to Australia

And the band played Waltzing Matilda
When we stopped to bury all slain
Well, we buried ours and the Turks buried theirs
Then it started all over again
All those that were living just tried to survive
In that mad world of blood, death and fire
And for ten weary weeks I kept myself alive
While around me the corpses piled higher
Then a big Turkish shell knocked me arse over head
And when I awoke in me hospital bed
And saw what it had done, I wished I was dead
I never knew there was worse things than dyin'

And no more I'll go Waltzing Matilda
All around the green bush, far and near
For the hump tent and pegs, a man needs both legs
No more waltzing Matilda for me
They collected the wounded, the crippled, the maimed
And they shipped us back home to Australia
The armless, the legless, the blind men, the insane
Those proud, wounded heros of Suvla
And when the ship pulled at the Circular Quay
I looked at the place where me legs used to be
And thank Christ there was no one there waiting for me
To grieve and to mourn and to pity

And the band played Waltzing Matilda
When they carried us down the gangway
Oh, nobody cheered, they just stood there and stared
Then they turned all their faced away
Oh, now every April I sit on my porch
And I watch the parade pass before me
 
I see my old comrades, the proudly they march
Renewing their dreams of past glories
I see the old men, all tart, stiff and worn
Those weary old heros of a forgotten war
And the young people ask "What are they marching for?"
And I ask myself the same question
 
And the band plays Waltzing Matilda
And the old men still answer the call
But year after year their number get fewer
Someday no one will march there at all
 
Waltzing Matilda, waltzing Matilda
Who'll come a_waltzing Matilda with me
And their ghosts may be heard as they march by the billibong
So who'll come a_waltzing Matilda with me

Muziek: http://www.screensound.gov.au/olcmedia/audio/00009090.mp3

[Castor_en_Pollux]

Wislawa Szymborska (Poolse nobelprijs winnares, literatuur, 1996 )

Nothing Twice

Nothing can ever happen twice.
In consequence, the sorry fact is
that we arrive here improvised
and leave without the chance to practice.

Even if there is no one dumber,
if you’re the planet’s biggest dunce,
you can’t repeat the class in summer:
this course is only offered once.

No day copies yesterday,
no two nights will teach what bliss is
in precisely the same way,
with exactly the same kisses.

One day, perhaps, some idle tongue
mentions your name by accident:
I feel as if a rose were flung
Into the room, all hue and scent.

The next day, though you’re here with me,
I can’t help looking at the clock:
A rose? A rose? What could that be?
Is it a flower or a rock?

Why do we treat the fleeting day
with so much needless fear and sorrow?
It’s in its nature not to stray:
Today is always gone tomorrow.

With smiles and kisses, we prefer
to seek accord beneath our star,
although we’re different (we concur)
just as two drops of water are.

[Castor_en_Pollux]