Kijk iets wat ik bij ons de supermarkt heb zien gebeuren.
Voor een week of 3 moest je wachten tot je binnen mocht, kreeg je een gedesinfecteerd karretje. Na 3 weken was dat ineens voorbij, omdat de cijfers de goede kant ingingen.
Hebben de medewerkers van die winkel jou dat persoonlijk gezegd? Lijkt me sterk dat het daardoor komt. Ik werk weliswaar niet in een supermarkt, maar ook bij de kringloopwinkel hebben we het beleid na een paar weken veranderd. De mensen waren (zijn...) nog zeker verplicht om een mandje te pakken bij binnenkomst, maar ze moeten hem zelf schoonmaken, en ook zeggen we (zeker in rustige tijden) op dit moment niets als er iemand zonder mandje binnen komt. En dat heeft meerdere oorzaken. Ten eerste hebben wij (en veel andere winkels) niet voldoende personeel om iemand vast bij de mandjes te zetten. Ten tweede willen de mensen die de mandjes schoonmaken ze meestal zelf schoonmaken omdat ze niet erop vertrouwen dat het goed is gedaan, en ten derde doen we dit uit eigenbescherming ook. Je wil niet weten wat ik (en met mij ook de andere collegae) naar ons hoofd geslingerd hebben gekregen van de klanten... Ik heb scheldwoorden en verwensingen gehoord waarvan ik niet eens wist dat ze bestonden. Er is gespuugd, er zijn klappen gevallen. Dus ja, dan denk je wel even na.
Ik denk dat hoe je tegen hetgeen hier gezegd is aan kijkt, veel te maken heeft Met zaken als leeftijd en hoever je zelf In een risico groep bent te plaatsen of iemand van na bij Kent die in een risico groep valt.
Onzin, zelf (zoals denk ik wel bekend zal zijn op dit forum) ben ik geen groot voorstander van de (in mijn ogen) te ver gaande maatregelen. En ik ken er genoeg anderen die het met mij eens zijn, en daar zitten alle mogelijke leeftijden tussen. En ja, ik val zelf ook een deel in een risicogroep (niet te vergelijken met de meeste anderen, maar toch. En ja, ik ken zelf ook mensen die absoluut in de verschillende risicogroepen vallen. Mijn ouders, meerdere leden van onze kerk, meerdere personen bij mij op het werk...
Maar blijkbaar boeit niemand dat iets, want ik krijg gewoon nog steeds te horen dat je maar positief en dankbaar moet zijn voor wat er wél gebeurt en dat je hier zogenaamd geen andere mening zou mogen laten horen dan een dat negatief is over het beleid.
Negatief over het beleid? Ik kan me nog herinneren dat juist reacties die negatief over het beleid waren de grond in werden geboord. (o.a. van ondergetekende) Dat is ook de rede dat ik zeker hier mee lees, maar me zoveel mogelijk inhoudt hier iets te zeggen.
Maar als je denkt dat het beleid helemaal prima en top is zo (of zelfs soepeler moet), dan betekent dat dus dat je het ook prima en top vindt dat risicogroepen niet beschermd worden en onnodig risico lopen. Dus vandaar dat ik een paar keer goed boos ben geworden in dit topic: je hebt het dan ook over mij. Je vindt het dan ofwel prima dat ik ongeveer nergens heen kan en een heel beperkt groepje mensen zie, ofwel je denkt dat ik mijn eigen risico's niet goed kan inschatten en dat jij dat allemaal beter weet dan ik.
Jij weet zeker wat in jouw ogen het beste is. Maar hou er ook rekening mee dat er ook meer dan genoeg mensen uit de verschillende risicogroepen zijn die wel gewoon alles doen. En ja, ik ken er genoeg, die gewoon weer naar hun werk gaan, gewoon de boodschappen doen, gewoon familie en anderen bezoeken. Ik zie ze ook per tientallen bij ons op het werk... Blijkbaar zien die de risico's anders?
Met als beste (persoonlijke) voorbeeld mijn ouders. Zowel mijn vader als mijn moeder vallen in de door jou bedoelde risicogroepen, maar ze proberen (voor zover het lichamelijk gaat) zo normaal mogelijk te leven.Al in het begin heb ik gevraagd of ze wel wilden dat ik zoals altijd iedere maandag bij hen op bezoek zou komen. En ja, dat wilden ze absoluut, en ze wilden ook gewoon gezoend en geknuffeld worden. Mijn moeder doet gewoon haar dagelijkse boodschappen, ze gaan gewoon af en toe naar de kerk, ze hebben laatst gewoon meegedaan aan het straatfeest van hun pleintje. Het is dat mijn vader het lichamelijk niet meer aan kan, maar anders zouden ze graag af en toe een dagje uitgaan samen of met mij en mijn zus, of zelfs een paar daagjes vakantie. Dit werkt alleen maar positief op hun geest! Ik durf het wel aan, dat als ze dat allemaal niet meer hadden gedaan, ze er beiden niet meer zouden zijn geweest...
