Ik vind het juist een hele natuurlijke en logische reactie, je merkt ook dat ze er beiden bepaalde gevoelens bij hebben van waaruit ze spreken, het komt niet geacteerd over.
Dat Nathan teamgeest heeft wil niet zeggen dat ie overal ja en amen op zegt, hij wil ook gewoon winnen, zoals elke sportman. En dat is voor hem een gekke gewaarwording denk ik, eerst ben je een team, en ineens ben je concurrenten. Dat beschrijft hij ook, die overgang. Eerst samen, nu ieder voor zich.
