GEEN RILATINE
HUMO Ik krijg van jullie alle drie de indruk dat jullie goed zijn in jullie job, als de gedreven en ambitieuze mensen die jullie zijn.
TOOS «Ik hou van mijn werk, vast en zeker. Alleen jammer dat het niet zo goed is voor mijn rug.»
HUMO Je bent schrijnwerker, maar wat doe je exact?
TOOS «Ik werk voor een aannemer, deels in Parijs, waar ik glazen branddeuren plaats, op luxueuze locaties zoals het Ritz Hotel of op ministeries. Maar meestal werk ik op de luchthaven van Zaventem.»
HUMO Na de aanslagen van 2016 was jij één van degenen die de boel moest heropbouwen.
TOOS «Dat was één grote ravage. Gelukkig hadden gespecialiseerde teams eerst alles al opgekuist: het is niet dat we lichaamsdelen hebben gevonden. Hier en daar bloedvlekken, dat wel. Wat me vooral is bijgebleven: de grootte van de bouten die de terroristen in hun spijkerbommen hadden gepropt... Dat waren zúlke japen die rond een stalen paal zaten gebogen. Je moet niet vragen hoeveel kracht erachter zat. (Hoofdschuddend) Degoutant, dat je zoiets een mens wil aandoen. Vooral gezien de locatie waar die eerste bom is ontploft: recht aan de kinderhoek.»
HUMO Lancelot, jij bent intussen vastgoedmakelaar af.
LANCELOT (knikt) «Ik ben van job veranderd: ik werk nu voor een projectontwikkelaar. En daarnaast heb ik ook een bedrijf met mijn broers, Strooikes, waarmee we 100 procent bio-afbreekbare rietjes maken uit rijst en tarwe. Het tarwerietje hebben we al geïntroduceerd op Tomorrowland.
»Ik werk graag en veel, ik ben elke dag weg van acht tot acht. Mijn ouders zijn ook altijd zelfstandigen geweest. Wij aten nooit voor negen uur ’s avonds.
»Ooit was ik minder ijverig: ik was de slechtste student aller tijden! Mijn moeder heeft afgezien met mij, hoor. Ik heb twee keer een jaar overgedaan, heb examens voor de middenjury afgelegd... Twaalf jaar bij de jezuïeten gezeten en toch niet deftig kunnen afstuderen, stel je dat voor (lacht). De hogeschool heb ik niet veel beter aangepakt, dus heden ga ik diplomaloos, maar vrolijk door het leven.
»Als je geen diploma hebt, kun je niet verwachten dat je alles in de schoot geworpen krijgt. Ik wist: ik zal hárd moeten werken als ik gelijke tred wil houden met de rest. (Denkt na) Het probleem was niet dat ik ongedisciplineerd was: op mijn 14de werkte ik al als opdiener. Nee, achter een bureau zitten, dát was het probleem. Ik moest rilatine nemen voor mijn ADHD. Nog iets dat we gemeen hebben, Toos.»
TOOS (steekt vuist in de lucht)
LANCELOT «Maar ik weigerde die pillen te pakken. Ik vond het bullshit om me voor die ADHD te drogeren. Misschien had ik dat beter wel gedaan. Maar goed, nu weet ik: het leven is te kort om onnozel te doen en te blijven zitten (lachje). Ik moest in de spiegel kijken en mezelf de vraag stellen: wat ga je eigenlijk dóén met je leven, Lancelot?»
TOOS «‘De mol’ winnen, bijvoorbeeld: is het toch nog goedgekomen.»
ZELFVERZEKERDE SNOEK
HUMO Zullen we nog even de liefde aansnijden?
LANCELOT «Ha, mijn madam zal content zijn!»
HUMO Je zei in ‘De mol’ dat je ouders in een vechtscheiding verwikkeld waren, en daarnet biechtte je op dat je alle naïviteit definitief kwijt bent. Heb je niet een beet-je naïviteit nódig voor de liefde?
LANCELOT «Ik vierde daarnet kortstondig het cynisme, maar dat is bullshit. Jeroen Meus heeft over het overlijden van zijn broer gezegd: ‘Alle naïviteit is nu weg uit mijn leven.’ Dat heeft me enorm geraakt. Maar wat daarvoor in de plaats komt, is niet per se cynisme. Ik ben eigenlijk gewoon een realist. ‘Geen gezever’: die insteek.»
HUMO Je slaagt er dus nog in om in de liefde te geloven?
LANCELOT «Zeker. Opeens kwam er wel heel veel aandacht mijn kant uit, en was het niet altijd eenvoudig om rekening te houden met mijn madam. Wat vindt zij er allemaal van? Voor haar is het óók veel, hè? Dus ik ben opgetogen dat ik hier eens mag zeggen hoe graag ik haar zie.»
TOOS «Ik geloof ook in de liefde. Meer nog: ik zou mezelf met niemand anders samen kunnen zien dan met mijn lief.»
HUMO Commy, staat jouw Facebook-status ingesteld op ‘het is ingewikkeld’?
COMFORT «Ik ben niet meer samen met de papa van mijn dochter, maar dat is net omdát wij allebei zo hard in de liefde geloven. We hebben elkaar supergraag gezien, zijn nog altijd heel goeie vrienden, en daarom was hij ook de persoon die ik wilde betrekken in mijn ‘De mol’-avontuur (hij was de gast van Commy op de bezoekersdag, red.).
»Ik denk dat mijn dochter Ollie meer heeft aan twee ouders die prima overeenkomen, zich goed voelen en gelukkig zijn, dan aan twee ouders die samen zijn terwijl het eigenlijk niet meer gaat.»
HUMO Hoe moeilijk was het om Ollie drie weken achter te laten? Normaal gezien neem je haar overal mee naartoe.
COMFORT «Dat was het moeilijkste. Nu, tijdens de reis had ze, hoe pijnlijk het ook klinkt voor mij, eigenlijk totaal niet door dat ik weg was. Ik had het ook goed voorbereid: ik had een filmpje opgenomen waarbij ik voorlas, één waarbij ik haar veel plezier op school wenste, één waarbij ik zei: ‘Ollie, eet je patatjes op.’ Het gemis hing enkel aan mijn kant (lacht).»
HUMO Lag het moederschap je meteen?
COMFORT «O ja, ik ben heel graag mama. Misschien wat verrassend, want ik was hoegenaamd niet graag zwanger (lacht).»
HUMO Het is niet makkelijker om zwanger te zijn als je zelf gynaecologe bent?
COMFORT «Nee, mijn gynaecologe zal zelfs een paar keer stevig op mij gevloekt hebben. Want doordat je dénkt dat je het weet, ben je een ongehoorzame patiënt. Ik maakte ook al eens een echootje bij mezelf – om zeker te zijn, hè?»
HUMO Toos en Lancelot, zijn jullie geboren vaders?
TOOS «We hebben allebei altijd bij de scouts gezeten, hebben leiding gegeven... Op basis daarvan denk ik wel dat ik een toffe papa zou zijn.»
COMFORT (lacht) «Zelfverzekerd als altijd! Maar je hebt gelijk.»
TOOS «Mijn totem bij de scouts was dan ook: Zelfzekere Snoek (lacht). Ik probeer zo in het leven te staan. Als je tegen jezelf zegt: ‘Natuurlijk kan ik dat!’, dan worden je prestaties vanzelf beter. Zo werkt het toch bij mij.»
COMFORT «Ik heb dankzij ‘De mol’ geleerd meer te relativeren. In het dagelijks leven moet ik altijd correct en serieus zijn, terwijl ik in het programma eens de deugniet mocht uithangen. Zalig! Dat is mijn nieuwe filosofie: zie het leven als een spel en amuséér je.»
SCHEET IN HET GEZICHT
HUMO Als afsluiter de vraag waarop Vlaanderen al wekenlang het antwoord wil kennen. Wanneer, hoe en waarom, Lancelot, heb je die flikken in Malawi omgekocht?
LANCELOT «Wat een anticlimax is me dat! Het heeft zo geleefd, maar veel stelt het niet voor. In Malawi staan duizenden checkpoints opgesteld. Allemaal van verschillende politie-instanties, waarvan er een aantal vatbaar zijn voor corruptie. Om een lang verhaal kort te maken: bij de checkpoints heb ik een aantal keer wat geldbriefjes tussen mijn paspoort gestoken, waarop ik plots op magische wijze mocht doorrijden.»
HUMO Ik noteer: het lag aan illegale ivoor- én drugssmokkel.
LANCELOT (lacht) «Ja, eigenlijk jammer dat net dát verhaal zo’n eigen leven is gaan leiden. Ik heb al zoveel stoten uitgehaald die veel meer de moeite zijn... Onlangs in China, bijvoorbeeld!»
TOOS «Aha!»
LANCELOT «Ik heb me daar zonder ticket binnengeluld in de Verboden Stad, waardoor ik op een bepaald moment achtervolgd werd door twintig veiligheidsagenten.»
HUMO Hebben jullie ook in Amerika iets uitgestoken?
TOOS «Ik heb iets uitgestoken met Gilles Van Bouwel, de ex-mol die mee op reis was om beelden achter de schermen te draaien.»
LANCELOT «Ga je dat echt vertellen?»
TOOS «Welja, hij lag te slapen, waarop ik mijn broek heb uitgedaan, op een stoel ben gaan staan, en met bloot achterwerk een scheet in zijn gezicht heb gelaten.»
LANCELOT «Da kan naa toch niet, meneer!»
COMFORT «Het blijft een familieprogramma, hè, jongens. Dus doe snel zoals ik gewend ben: (legt haar vinger op haar lippen) sssst!»
https://www.humo.be/nieuws/toos-comfort-en-lancelot-uit-de-mol-als-de-rest-netjes-was-gaan-slapen-zaten-wij-met-z-n-drieen-tot-vier-uur-in-de-jacuzzi~b11c120a/