Hier komt zuurpruim weer... Al valt het deze keer wel mee. Het waren 2 ijzersterke opdrachten die allebei echt de kern van het programma pakken. En dat leert ons ook, dat een aflevering best uit twee opdrachten kan bestaan. Zeker als ze zo mooi uitgedacht zijn als deze.
1e opdracht, was bijna weer De Mol tradizionale. Lokale aangelgenheid verwoven in de opdracht. Al was de zij opdracht van het stappen tellen een beetje mwah. Het dilemma met de bobbelbak was dan een
moment. Al weet ik niet hoeveel stappen er tussen de huifkar en de step hadden gezeten. Dus hiervoor krijgen ze een pass
. Wel hulde dat de programmamakers het dus weer voor elkaar weten te krijgen om de prijs van een hulpmiddel buiten vaste kaders te zetten.
2de opdracht is vrijwel gekopiëerd van WidM17, maar dat kan best als het een goede opdracht is/was. Al moet ik wel zeggen dat ik het een beetje té vond qua verhalen. Oké het is natuurlijk entertainment waarde ten top, maar ik zelf zonede op een gegeven moment uit. "Het zal wel waar zijn, want het is zo ongeloofwaardig." Zeker omdat ze er zelf ook geen keuze in hadden om te liegen of niet. Ik vermoed dat daardoor veel scherper op de snede gespeeld had kunnen worden als dit wel het geval zou zijn. Dus waarbij ze in de eerste opdracht voor mijn gevoel minder scherpe kaders hadden, was het hier bepaald per auto wat er ging gebeuren.
Nogmaals het is 7 jaar later nog steeds een fantastische opdracht, ook zeker in deze variant, alleen niet per se voor mij.
(En laat ik dan maar niet beginnen over het feit dat ze dus net als Dennis een kandidaat voor een snoepreisje hebben teruggevlogen, iets met milieu ofzo.)
Oh ja het ongemakkelijke beeld van Senne bij Bernard's moeder is hillarisch.
En waarbij WidM er een handje van heeft om vrouwenfinales te hebben, is het hier nu weer een mannenfinale.
