Robèrt, Sinan en Evelien hebben een gesprek over het verlaten van de kamer met 3 x 250 Euro. Evelien kijkt op de schermen waarop de andere kamers aangeven dat ze niet moeten gaan, logisch zij zien lage bedragen. Discussie-tje gaan we gaan we niet. Sinan vraagt aan Evelien gaan we? En legt zo de druk bij Evelien. Die kan niet snel genoeg beslissen. Sinan met een hand voor zijn mond krijgt zin in het spel en er verschijnt een klein glimlachje, zeg maar een rimpeltje of anderhalf. En Robèrt kijkt hem op dat moment aan. Geen 750 voor de pot. Hetzelfde truucje doet hij later weer bij de keuze voor de jokers. Weer vraagt hij Evelien de keuze te maken, maar nu gaan hij en Robèrt wel. Joker is goed, ook voor de mol. Kroon op dit verhaal is de biecht / voice-over bij de nabespreking met Rik waarin Sinan zegt " En toen viel het kwartje pas". Nee Sinan, je had al een binnen-pretje tijdens de opdracht. Dat kwartje, dat zat al op zijn plek.