Uiteindelijk zijn het ook vooral de kleuren en details die de doorslag hebben gegeven. Zijt maar zeker dat de schilders allemaal weten hoe je kleuren mengt, ze deden gewoon wat moeilijk. Is toch wel basiskennis. Ze haalden bovendien alledrie rare stoten uit, allemaal lijken ze ook in zekere zin voorkennis te hebben maar er is er maar eentje die het echt heeft.
De 'gaucho' van
Hanne leunde qua kleuren het meest aan bij het origineel.
De compositie zelf lijkt op sommige andere schilderijen maar dan in spiegelbeeld. Suspicious! Dit wordt later opgemerkt door Thibaud. Als Mol kon ze die andere schilderijen perfect op voorhand hebben bestudeerd. En zeker niet te vergeten, over haar gaucho twijfelden ze het langst! Hier zijn het volgens mij de kleuren en de zweep die de doorslag gaven.
Cathy's 'Madonna met kind' is dan weer een erg vrije interpretatie van wat Stijn erover vertelde, hij had het over een bos ... Cathy tekent twee boompjes.
Er is trouwens één schilderij met twee van die vakken achter de madonna dus in principe kan dat wijzen op voorkennis. Maar niemand pikte dat eruit dus zo goed was dat dan ook niet gedaan van Cathy moest ze de Mol zijn. Voor de rest hield ze het redelijk simpel met een paar duidelijke details waardoor haar schilderij meteen goed werd gezet. Toch wel grappig aangezien ze al van in het begin iedereen mentaal voorbereidde voor wat ze uit haar penseel ging toveren.
De doorslag hier: de rode kleur, vogels en positie van het kind. Het enige vreemde aan het schilderij vind ik de hoeveelheid ruimte die ze niet heeft benut. Als Mol had ze dat toch gewoon volgekribbeld, al was het maar met zwarte verf of zo. Niet zo gek eigenlijk, want iedereen verwacht zoiets van Cathy. Ze was wel niet gehaast, het duurde een kwartier voor er iets op haar doek stond.
Gilles met zijn 'tangodansers' vond ik helemaal niet zo goed schilderen. Een grote warboel was dit. Met zijn vingers beginnen verven vond ik vrij slim gevonden als hij als Mol handelt, gaat misschien wel sneller maar wat een slordige boel werd het daardoor. Hij is er dan wél zeker van dat de vingerafdruk van de Mol erop staat.
Later maakt hij ook nog een replica van de vingerafdruk (logo) op zijn molboekje. Als dat geen mooie hint is!
Hij zet ook de kleuren in spiegelbeeld en van lichte kleuren maakt hij naar het einde toe het hele schilderij donker. Die donkere kleuren worden later ook zo opgepikt door de B&T. Net zoals het spiegelbeeld dat wel eerder toe te schrijven is aan Hanne. Maar de Mol kent de andere foute schilderijen ook. Hij kan ook handig hebben ingespeeld op het de gaucho, hij zag dat Hanne het in spiegelbeeld zette dus draait hij zijn kleuren om. Terwijl Stijn het wel degelijk goed heeft verteld. Slimme actie, alleen een beetje opzichtig voor ons als kijker. De man met de bolhoed, wat niet eens een bolhoed was, had hij helemaal verpest naar het einde toe. Er was nog wel een mannetje in te herkennen maar het was vooral een grote zwarte vlek. Het detail wit van het hemd en het been van de danseres vond ik wel te veel van het goede. Dit kunstwerkje neigt misschien nog wel het meest naar voorkennis.
Zelfs
Stijn doet hier en daar rare dingen. In het begin maakt hij het veel te ingewikkeld en naar het einde toe gaat hij nog wat verwarring door de walkietalkie jagen, hopend dat Hanne last-minute het schilderij ging verknoeien? Eén mislukt schilderij was genoeg om geen geld te verdienen. Maar blijkbaar heeft hij toch de juiste dingen gezegd want alledrie de schilderijen zijn geraden. Zijn 'trol op een paard' viel dan toch nog mee in de uitvoering.
Zou een Mol dat ook niet wat overdreven hebben en echt een of ander lelijk monster geschilderd hebben?
Stijn wou wel absoluut afgezonderd worden van de rest, al zouden slechte instructies onmiddellijk worden opgemerkt bij afloop van de proef. Ze zijn met drie schilders en zullen allemaal wel gehoord hebben of Stijn het schilderij juist heeft beschreven of niet. Dus ik betwijfel of je hier echt efficiënt kan mollen, alleen details anders interpreteren en dan ook maar bij één of twee schilderijen. Zou anders veel te hard opvallen. Als Mol zou het wel komisch zijn om de schilderijen te beschrijven vanuit de andere ruimte waar al de andere foute schilderijen hangen. Van elk schilderij dat er een beetje op lijkt een klein detail beschrijven. Zeker met Stijn aan de walkietalkie zou dat lachen zijn als we later iets in die aard te zien krijgen. Maar zoals ik al zei, zou te hard opvallen wanneer de schilders het echte schilderij komen checken.
Van dit schildersgroepje zou ik zeggen dat Gilles & Hanne de echte kandidaat-saboteurs zijn. Cathy schilderde net iets te simpel, moest zelfs niet veel doen om fout te doen, en zelfs dit was genoeg om haar schilderij goed te raden. Stijn bleek niet efficiënt genoeg. Hij had gemakkelijk de bal kunnen misslaan maar deed dit niet genoeg om de proef echt in gevaar te brengen.
