Eline zegt last van claustrofobie te hebben. Denk dat het ook zonder de paniekaanval van Annelies voor haar moeilijk was geweest. Overigens vind ik haar reactie, het feit dat het haar toch lukt een tijdje rustig te blijven, wel hinten naar voorkennis. Als mol weet je wat er komt en kan je je daar op voorbereiden.
Het moment dat het kwartje bij mij de goede kant op dreigde te vallen, maar dat uiteindelijk toch niet deed.
Die paniekaanval van Annelies (we kunnen er nu toch wel vanuit gaan dat dat niet gespeeld was) heeft mij toch ernstig aan het twijfelen gebracht. Ik was hier bijna naar Eline geswitcht. Uiteindelijk waren er toch... redenen om dat niet te doen.
De volgende aflevering begon met de rugbyopdracht, waar Annelies direct de touwtjes in handen nam en Davey, betere sporter dan filmkenner, in positie dirigeerde. Tja, toen was het voor mij wel 'duidelijk'.