Die knop kun je twee kanten opdraaien. Aan en uit. Iemand die bijvoorbeeld het licht gezien heeft, zoals dat zo genoemd wordt, je kunt niet bewijzen dat het zo is, maar ook het tegendeel niet.
Ik kijk weleens naar programma's waarin zo iemand aan het woord komt, en altijd eindigt het ermee, dat zijn/haar leven zoveel inhoud heeft gekregen door die gebeurtenis. Gisteren was er een programma, waarbij de stelling was: hou nu eens op met dat gepredik, anders verbreek ik de relatie. Ik heb het niet gezien, las het later op teletekst. Maar als je in een eo-programma te gast bent, waarbij de ene partner gelovig is en de andere niet, kun je (vooroordeel, vooroordeel) de uitkomst al raden.
Mensen die mij dwingen om naar hun verhaal te luisteren, daar moet ik al niets van hebben. Dan kom ik haast als vanzelfsprekend bij jehova getuigen uit. Ja hoor, ik ken ook heel wereldse jehova's, maar ook een aantal verschrikkelijke fanatici, die echt van geen wijken weten.
Ik heb eens een gesprek met ze gehad, een paar jaar geleden. Ze waren er vast van overtuigd dat ze weer een zieltje hadden gewonnen. Het tegendeel werd haast waar. Toen ik mijn visie mocht geven, viel er een bijna van zijn geloof af, en was wat hen betreft het gesprek ten einde. Dat bedoel ik: zij mogen wel HUN mening opdringen, maar als je met deugdelijke tegen-argumenten aan komt, houden ze het meteen voor gezien.
Ik heb echt geen jehova-fobie hoor, al kwam dat ooit eens ter sprake. Het gaat in dit topic over wel of niet gelovig zijn. Prima als anderen geloven in god, maar laat mij daarbuiten.
Poll
