Ook maar even mijn mening over dit onderwerp dan.
Als eerste mijn antwoord op de centrale vraag: Nee ik geloof niet in god. Dat wil niet gelijk zeggen dat ik niet geloof dat er meer is dat we kunnen waarnemen, of dat ik geloof in de oerknal. Maar ik denk niet dat er iets is als een almachtig persoon die de wereld heeft gemaakt en aldoor over ons waakt.
Het geloof in het algemeen heeft echter ook een hoop positieve punten. Mensen hebben het blijkbaar nodig om te geloven in leven na de dood, in iemand die hun zonden vergeeft en ze kan helpen. Als je je als gelovige zekerder voelt in je leven en misschien ook wel minder misdaden begaat en minder slechte dingen doet omdat je naar de hemel wilt, dan is dat toch hartstikke mooi? Het als gezin naar de kerk gaan en een bepaald geloof delen met je gezin en met de andere mensen die daar komen, daar is ook niks mis mee.
Helaas (en ik weet dat veel mensen het hier vast niet mee eens zijn) heeft geloof voor een hoop gesodemieter in de wereld gezorgd. Tussen katholieken en protestanten, tussen islamieten en christenen, en al die joden die zijn vermoord in de tweede wereld oorlog... Al sinds eeuwen, en ook zeker op dit moment worden er complete oorlogen gevoerd om geloof. Hoe kun je als je in god gelooft, ook geloven dat hij mensen dit soort dingen aandoet? Als hij bestaat, waarom heeft hij dan in godsnaam (heel toepasselijk
) al die miljoenen mensen laten doodgaan? Wat hebben die onschuldige mensen en zelfs jonge kinderen verkeerd gedaan om dat te verdienen?
Over de niet-realistische aspecten van de bijbel wil ik het niet al teveel hebben. Dat is mij een te standaard argument voor het niet bestaan van god. Tis allemaal complete onzin en mensen nemen dat boek te letterlijk, of verzinnen er teveel onzin bij. Duizenden jaren geleden kan god toch nooit hebben bedacht dat mensen geen sex voor het huwelijk mogen en niet mogen roken?
Wat kinderen betreft ben ik het volledig met Molice eens. Kinderen moeten het zelf kunnen beslissen en je kunt ze een geloof niet opdringen.
Ik vind wel weer dat je er kennis van genomen moet hebben. Door een christelijk vriendje of vriendinnetje gehad te hebben in je jeugd, of een paar keer naar een kerk te gaan, godsdienst op school gehad te hebben o.i.d.
Ik ben laatst naar een soort feest geweest in een kerk, samen met een gelovige vriendin en daar heb ik heel veel van opgestoken, was erg leuk. Maar niemand kan me bekeren ofzo hoor, mij mening zoals hierboven beschreven zal wel altijd zo blijven denk ik.
Sorry dat het zon lang verhaal was hoor
Poll
