Dit was dan weer een hele gemakkelijke keuze.
Het Hollandse feestje (S1): leuk, maar heeft op mij geen onuitwisbare indruk achtergelaten.
Nico dirigeert bij de doedelzakopdracht (S2): fantastische opdracht, een van de eerste echt filmische opdrachten in WIDM.
Parachutespringers komen niet aan bij ontknoping (S3): hele spectaculaire ontknoping, vooral toen het helemaal misging. Ik heb met samengeknepen billen voor de tv gezeten.
Frédérique fietst naar de top (S6): hét moment van die serie, waarop de mol even een stapje terugdeed en gewoon genoot van Frédériques fantastische prestatie. Dit ging verder dan WIDM, maar was een persoonlijke overwinning. Ik krijg nog steeds kippenvel als ik eraan terugdenk.
De pot gaat voor het eerst leeg, bij de veiling in Thailand (S7): ik houd gewoon niet van dit soort opdrachten. Wel memorabel dat Dick Jol gewoon niet meedeed aan de biedingen en de hele tijd stoïcijns voor zich uit heeft staan kijken.
Vliegtuigopdracht bij start in IJsland (S12): mooie beelden, maar verder voor mij niet veel bijzonders.
Ik heb gekozen voor seizoen 2, 3 en 6.