Auteur Topic: De Mol in de media (2020)  (gelezen 14003 keer)

Online D*N

  • Aanspreekpunt Spellenforum, Winnaar ER Pool 2014
  • Global Moderator
  • *****
  • Geslacht: Man
  • I'm the bad guy, dúh
De Mol in de media (2020)
« Gepost op: 11-01-2020, 03:33:00 »
Deel hier alles over De Mol in de media  ::vergroot::
And if there is a God they'll know why it's so hard,to be human

Offline Hulpmol

  • winnaar WIDM-pool 2020
  • Forumlid
  • Geslacht: Man
Re: De Mol in de media (2020)
« Reactie #1 Gepost op: 1-03-2020, 21:12:03 »
De eerste artikels over de voorstelling van de kandidaten:

Het Nieuwsblad (zelfde artikel ook te vinden op Gazet van Antwerpen )
Het Laatste Nieuws

Offline Heinz

  • Forumlid
  • Proost, Heinz!
Re: De Mol in de media (2020)
« Reactie #2 Gepost op: 2-03-2020, 21:12:15 »
HUMO sprak met de laatste drie winnaars. Het is weer een prachtig artikel geworden zoals we van Humo gewend zijn. Op wieisdemol.be heeft Salb het artikel geplaatst, zie onderaan deze pagina: https://forum.wieisdemol.be/viewtopic.php?f=82&t=4032  ::ok::

Op deze pagina heeft Humo ook nog een filmpje met de Mol en winnaar van vorig jaar geplaatst die tien tips geven om de Mol te ontmaskeren: https://www.humo.be/tv/hoe-het-winnen-van-de-mol-je-leven-overhoop-haalt~bccf5f6f/
« Laatst bewerkt op: 3-03-2020, 13:39:31 door Heinz »

Online joligmolletje

  • Forumlid
  • Geslacht: Vrouw
Re: De Mol in de media (2020)
« Reactie #3 Gepost op: 3-03-2020, 13:54:14 »
Leuke interviews weer, leuk om weer eens wat te horen van de winnaars. Ook bijzonder dat zij onderling zo'n goede band hebben opgebouwd (over de seizoenen heen).

Offline Heinz

  • Forumlid
  • Proost, Heinz!
Re: De Mol in de media (2020)
« Reactie #4 Gepost op: 8-03-2020, 15:34:36 »



Leuk weetje: oorspronkelijk zouden ze met De Mol 4 naar Griekenland gaan.

Offline Brtdm

  • Global Moderator
  • *****
Re: De Mol in de media (2020)
« Reactie #5 Gepost op: 8-03-2020, 15:41:10 »
 ::bravo::
Zijn daar eigenlijk al T-shirts van?

Offline Heinz

  • Forumlid
  • Proost, Heinz!
Re: De Mol in de media (2020)
« Reactie #6 Gepost op: 8-03-2020, 16:10:16 »
Interview met Gilles De Coster in De Morgen. (Met dank aan Elkemol van wieisdemol.be.)

Met zijn stoïcijnse kalmte, gekruiste armen en zuinig Mona Lisa-glimlachje is Gilles De Coster (39) intussen vast meubilair bij De mol. Vanaf zondag mogen we weer aan het ontmaskeren slaan, vandaag oefenen we op de presentator zelf. ‘Ik ben maar nen onnozeleir die wat aanmoddert.’

✦door KAATJE DE CONINCK 6 maart 2020, 11:00
We hebben afgesproken op de redactie van Woestijnvis, waar Gilles De Coster een paar uur mag afkicken van de montagetafel. Daar wordt hard gewerkt aan het nieuwe seizoen van De mol, dat deze keer in Griekenland werd opgenomen. De makers dropten de voorbije weken al flink wat hints die de schare trouwe mollenjagers stilaan tot het kookpunt brachten. Wedden dat ook De Costers inbox opnieuw zal ontploffen door alle complottheorieën? Spoiler alert: hij zal u niet antwoorden. Kijkers op het verkeerde been zetten is een deel van de fun.

Een dikke week op voorhand liggen drie afleveringen klaar. Er is koffie, had hij op voorhand laten weten. Meer voor zichzelf dan voor ons, want zijn ­koffieverslaving neemt steeds groteskere proporties aan. “Vier weken lang voor zonsopgang opstaan om een hele dag te filmen: dat overleef je niet zonder cafeïne. Als we in alle vroegte dan langs een shop rijden waar al licht brandt, houdt de hele karavaan halt. Dertig koffies graag.” (lacht)

Bereid je je voor op die opnameperiode als een topatleet die naar een wedstrijd toeleeft?
“Niet echt. Tijdens de opnames probeer ik elk moment rust te pakken dat ik kan. Ik drink ook amper, hoewel je af en toe een glas wijn voor mijn neus ziet staan. Als we na een lange draaidag terug in het hotel zijn, ga ik altijd meteen slapen. Als ik zou doorzakken aan de bar, stond ik minder scherp en dat kan ik me als ­presentator niet permitteren.”

Als kandidaat misschien wel. Zou je daarvoor tekenen?
“Absoluut niet. Ik kan niet goed leven met het idee ’s ochtends niet te weten waar je ’s avonds slaapt. Ik ben een controlefreak. En ik heb van best wat dingen schrik: hoogtes, de kracht van water, touwen... Mijn brein zegt meteen ‘nee’ als ik een elastiek zie waarmee gebungeejumpt wordt. Het enige wat ik spijtig vind, is dat ik als kijker niet meer mee kan zoeken naar de mol. Dat zou nog eens leuk zijn.”

De mol zelf, zou je die kunnen zijn? Die heeft wel wat controle over het spel.
“Die weet wat er komt en blijft sowieso tot het eind. Het is zeker de mooiste rol, maar onderschat niet hoe moeilijk en eenzaam het is. Je drie weken lang anders voordoen, is een ongelofelijke krachttoer. En je mag nooit een zwak moment hebben. De camera’s, de groep: je ligt altijd onder de microscoop. Maar voor elke mol was het een erezaak om de allerbeste te zijn.”

Gilles De Coster
geboren op 17 november 1980 in Wilrijk / begon in 2007 als presentator van De ochtend op ­Radio 1, naast onder anderen Lisbeth Imbo / werkt sinds 2012 bij Woestijnvis en tv-zender VIER / begon als medepresentator van De kruitfabriek, dat na één seizoen verdween / won in 2013 De slimste mens ter wereld / presenteert sinds 2016 De mol op VIER, en daarnaast ook voetbalprogramma Sports Late Night / keerde de afgelopen jaren terug naar zijn roots als ­interviewer: in Strafpleiters, Misdaaddokters en ­Procureurs (te herbekijken op VRT NU) op Eén gaf hij een uitgebreide kijk achter de schermen van Justitie in ons land

Wat zijn de meest absurde complottheorieën die je al hoorde?
“Je verzint het niet. Het gaat soms over de plaatsing van mijn handen, waar ze een lijn op trekken die wijst naar een bepaalde naam, die dan blijkt de pastoor van de hond van de buurman van een bepaalde kandidaat te zijn.”

Hoe reageer je als iemand je aanspreekt in de supermarkt: Lloyd is zeker de mol!
“Soms zeg ik: bedankt voor je feedback, ik noteer het. Soms: shit, ge hebt ons door, maar we houden het tussen ons hé. Dat geloven ze dan een fractie van een seconde, tot ze beseffen dat het een grap is. En ja, ik heb dat ook al gedaan als ze de juiste mol noemen. Je zal me echt niet betrappen op het lekken van informatie, daar ben ik intussen te gehard voor, maar het is wel ongelofelijk plezant om met de mensen hun voeten te spelen.”

Treedt er bij de presentator nog geen spatje metaalmoeheid op na vijf seizoenen op evenveel jaar?
“Neen. Toegegeven, het is een grote berg waar we over ­moeten, maar een plezante. What’s not to like? Ja, we werken ons kapot, maar we lachen ons ook kapot. Er is geen ­greintje gewenning, ik krijg nog steeds kippenvel tijdens de opnames.”
« Laatst bewerkt op: 8-03-2020, 16:16:00 door Heinz »

Offline Heinz

  • Forumlid
  • Proost, Heinz!
Re: De Mol in de media (2020)
« Reactie #7 Gepost op: 8-03-2020, 16:10:59 »
Hou je zo dat werktempo vol?
“Appreciatie helpt hè. Als zelfstandige wissel ik intens drukke maanden af met periodes waarin het heel rustig is. Dan kan ik gemakkelijk helemaal niets doen. Dit ritme ligt me beter dan dat van bij De ochtend (hij presenteerde het Radio 1-programma vanaf 2007, red.). Elke dag om 4 uur op, vijf dagen per week, daar zat te weinig reliëf in. Moest ik ooit een burn-out hebben, dan gaan deze woorden als een boemerang in mijn gezicht vliegen, maar ik denk niet dat ik daar gevoelig voor ben. Ook tijdens de echt drukke periodes maak ik tijd om eens binnen te springen bij mijn petekind of om op vrijdag met vrienden te gaan eten.

“Het helpt ook dat ik niet monomaan met De mol bezig bent. Ik presenteer ook nog Sports Late Night, in augustus heb ik Procureurs opgenomen, morgen ga ik Topdokters ­inlezen terwijl de anderen hier verder werken. Al die projecten vormen een uitlaatklep voor elkaar.”

Tv-criticus Jules Hanot schreef enkele jaren geleden dat jij een van de weinige schermgezichten bent die zijn job belangrijker vindt dan zichzelf.
“Ik weet niet of dat niet voor de meeste schermgezichten geldt, maar voor mij klopt het zeker. In geen van mijn ­programma’s mag de presentator zichzelf op de voorgrond plaatsen, ik moet de anderen laten schitteren. Het draait niet om mij en zo heb ik het graag.”

Moet je niet per definitie ijdel zijn om op tv te komen?
“IJdel genoeg om te denken: dit kan ik. Dat wel. Ik weet inmiddels ook wel wat ik kan. Maar echt ijdel? Ik ken weinig presentatoren die na een uitzending over zichzelf zeggen: dat heb ik nu eens goed gedaan, zeg. Ook ik krimp ineen als ik mijn gezicht rare dingen zie doen. Ik let ook vooral op de vragen die ik heb laten liggen. Tja, het blijft een maf beroep omdat je in de kijker loopt. En als je dat niet graag doet, is het misschien wel de foute beroepskeuze. In die zin heb ik misschien verkeerd gekozen, maar ik vind het zo plezant dat ik het erbij neem.”

Wie gehoopt had hier sappige details over De Costers privé-leven te weten te komen, moeten we teleurstellen. Als hij al iets vertelt, dan off the record. Over hoe het is om jezelf na een relatie van tien jaar terug te vinden (de breuk met Linde Merckpoel was voorpaginanieuws) of over z’n moeder, die stierf toen hij elf was, een maand voor ze 40 werd. En hoe dat, in het jaar waarin hij zelf die leeftijd bereikt, onvermijdelijk door zijn hoofd spookt. Want hij weet intussen hoe bepaalde media één zin uit een twee uur durend gesprek halen en die, volledig uit de context, als clickbait gebruiken. Hij heeft geen zin meer om dat beest te voeden, zegt hij. “Ook weer een voordeel van niet de ­personalitypresentator te zijn. Ik moet niet alles prijsgeven. Alles wat ik te intiem vind, hou ik nu achter een grote, dikke betaalmuur. Daar voel ik me comfortabeler bij.”

“Elkaar uitlachen is de mooiste uiting van elkaar graag zien”, zei je onlangs tijdens Wim Helsens Winteruur. Is dat je motto?
“Volmondig ja. Het is het credo van de voltallige familie De Coster. Je zou onze Whatsapp-groep eens moeten zien. De laatste tijd is mijn vader vaak de kop van Jut. Hij wordt 70 dit jaar en als iemand van ons ergens een aanbieding voor een rollator ziet, sturen we die door. We hebben hem ook al gezegd dat hij niet te veel moeite moet doen, dat we hem binnen vijf jaar toch in een home steken. En je moet geen medelijden hebben, geloof me: hij en mijn oudste broer zijn meestal de grootste aanstokers. Weet je wat het is? Je kan elkaar alleen maar uitlachen zonder dat het steekt als er sprake is van heel veel liefde, van onvoorwaardelijkheid. Als we met elkaar spotten, voelt dat als een warm dekentje.”

Je hebt een nauwe band met je vader, die vier kinderen in zijn eentje grootbracht nadat je moeder bijna 30 jaar geleden stierf. Wat voor vader was hij?
“De beste. Oprecht. Dat meen ik. Hardwerkend, ultra-intelligent. Er stond altijd eten op tafel, we konden allemaal studeren. Dankzij hem zijn we nog dichter naar elkaar toe gegroeid na de dood van onze moeder. Dankzij hem kon het broze leven van vier ontluikende pubers worden verdergezet. Allemaal niet evident, toch. Ik ben oprecht trots op hoe we dat als gezin doorstaan hebben. Als ik later kan zeggen dat ik op familiaal vlak hetzelfde heb bereikt als hij, ben ik een gelukkig man."
« Laatst bewerkt op: 8-03-2020, 16:13:02 door Heinz »

Offline Heinz

  • Forumlid
  • Proost, Heinz!
Re: De Mol in de media (2020)
« Reactie #8 Gepost op: 8-03-2020, 16:11:09 »
Vertelt hij soms dat hij trots is op jullie?
“Onlangs stuurde hij me een berichtje: ‘Ik ben blij dat je met Procureurs terug doet waar je echt goed in bent’. Dat is een bloemetje smijten met veel pot aan hè. (lacht) Hij kijkt naar De mol hoor, maar dat is zijn ding niet. Net zoals hij Dertigers niet snapt, waarin mijn broer Yannick speelt. Ik vind het fantastisch en heb beide seizoenen op enkele dagen ­gebingewatcht. Het is pretentieloos en goed gemaakt. In een Netflix-wereld waar we keuze hebben uit 800 reeksen die heel ingenieus in elkaar steken, maar heel ver van ons bed zijn, is dit de triomf van de herkenbaarheid. Maar voor ons vader gaat dat dus te snel. Hij snapt ook niet wat ze de hele tijd met hun gsm doen en laat graag blijken dat hij daar te oud voor is. Maar hij kijkt wel!”

Op je Instagram duiken geregeld foto’s op van nonkel Gilles met z’n neefjes en nichtjes en van zalig uitziende familieweekends. Hoe belangrijk is die familie voor je?
“Het is alles. Nu ik een aantal mensen ken bij wie dat niet zo vanzelfsprekend is, besef ik dat het ook anders kan. Met alle kinderen en kleinkinderen samenkomen is niet meer zo evident, iedereen heeft een druk leven, maar het lukt toch nog een paar keer per jaar. Ik loop ook regelmatig bij mijn broers of zus binnen of breng tijd door met m’n neefjes en nichtjes. Ik ben graag nonkel Gilles. In de zomer verblijft mijn vader twee maanden in zijn huisje in Bretagne en dan is het daar de zoete inval. Hij heeft het ingericht met alle oude meubels uit mijn ouderlijk huis. We zitten er in dezelfde slechte zetels, eten van hetzelfde lelijke jarentachtigservies. Dat voelt letterlijk als thuiskomen. Heerlijk.”

Zou je zelf graag vader worden?
“Het is zeker geen bewuste keuze om geen kinderen te ­hebben, het is gewoon hoe het leven gelopen is. Maar als het kan, ja, dan zou ik graag nog vader worden. Ik ben zot van kinderen. Al wil ik ook geen pa van 50 worden.”

Gilles De Coster foetert al eens graag. Over ingewikkelde koffiemachines. Of printers die nooit doen wat ze moeten doen. Of vrachtwagenchauffeurs die, als het sneeuwt, het inhaalverbod aan hun laars lappen. “Ik durf al eens te claxonneren, al krijg je dan zo’n immense claxon terug. Maar ik word daar witheet van, net zoals van chauffeurs die het rechterrijvak compleet negeren als het regent. (lacht) Ik kan mij goed ergeren.”

In Winteruur koos je voor een fragment uit een column van Frederik De Backer, die verscheen in zijn debuut Naarland. ‘Niemand was gelukkig. Kinderen zeurden, partners zeurden en de seks trok ook al op niets’, begint het. Herkenbaar?
“Ik vind dat top: hoe hij met zichzelf spot, onze maatschappij in rake bewoordingen observeert en fileert. Het is er zo heerlijk over, maar raakt wel aan een basisgevoel. Hoe ontevreden iedereen is, het gevoel heeft niet gehoord te worden en dus maar luider gaat roepen. Als we eerlijk zijn, zijn we allemaal zageventen. Ik zeur ook al eens graag, over printers bijvoorbeeld, of het feit dat-er–nooit–dragon–is–in-de–Delhaize. Do better Delhaize! Dat is plezant zagen. Stoom aflaten. En ik besef heel goed hoe relatief dat allemaal is en hoe fucking goed we het hier hebben. Echt waar. Ik denk dat we dat soms met z’n allen wat meer moeten beseffen. Ik kan dat echt niet meer, de tigste opinie lezen over Aalst Carnaval. En elk jaar opnieuw dat gedoe over of Brussel nu mooi of lelijk is… Nee, je moet niet over alles een mening hebben. Maar da’s maar mijn mening.” (lacht)
« Laatst bewerkt op: 8-03-2020, 16:13:53 door Heinz »

Offline Heinz

  • Forumlid
  • Proost, Heinz!
Re: De Mol in de media (2020)
« Reactie #9 Gepost op: 8-03-2020, 16:13:15 »
Als je iets leest over jou, duiken steeds dezelfde woorden op. Mysterieus, ernstig, betrouwbaar, slim. De ideale schoonzoon, zei iemand me onlangs.
(schaterlacht) “Een serieuze overschatting. Ideaal bestaat niet hè, en ik ben het al zeker niet.”

Vind je het niet jammer dat het publiek slechts een deel van jou te zien krijgt?
“Ik ben, zoals iedereen, maar nen onnozeleir die wat aanmoddert. En als de camera’s niet draaien, verval ik in iets wat lijkt op plat Antwerps. Maar mijn job vraagt om wat minder spontaniteit, meer algemeen Nederlands en wat meer sérieux, en ik vind dat niet erg. Ik word weleens gevraagd voor lichtere shows, maar elke keer zeg ik toch weer nee. Hoe sympathiek ik de makers ook vind, ik heb te veel schroom. Over de dansvloer jiven in Sterren op de ­dansvloer, ze hebben het mij ooit gevraagd… It’s my worst nightmare. Dan blokkeer ik.”

Geen danser dus?
“Dansen, dat doe ik alleen maar laat op de avond als het nuchter volk al naar huis is. Het is goed om af en toe uit je comfortzone te stappen, maar voor mij was de stap van de radio naar televisie al groot genoeg. Wat niet betekent dat ik niet met mezelf kan lachen.”

Hij neemt zichzelf niet al te serieus, nee, en om hem razend te krijgen moet je al ver gaan. Waar hij zich wél over kan opwinden, is de staat van de politiek. Denk aan de open ­oorlog onlangs tussen N-VA en Open Vld, die elkaar te kijk zetten met filmpjes op sociale media. En dan komt het er in het plat Antwerps uit. “Echt? Daar hebt ge tijd en geld voor? Doe anders eens waarvoor ge betaald wordt en zoek een oplossing voor echte problemen.”

Nog een stokpaardje: de manier waarop de media kleine Twitter-stormpjes opblazen. We praten over Caroline Flack, een Britse presentatrice die zichzelf van het leven beroofde. Ze had zware persoonlijke problemen, maar de vrouw werd ook continu aangevallen door internettrollen, wat dan weer gretig werd opgepikt door tabloids als Daily Mail. “Bij De mol hadden we een finaliste die het ineens moest ontgelden op sociale media. Hetzelfde gebeurde met iemand uit Blind getrouwd. Ik noem hun namen zelfs niet meer omdat ook zij recht hebben op anonimiteit. Miljoenen kijkers volgen die programma’s, enkele honderden schelden hen uit op sociale media. Als die bagger wordt opgepikt en gelegitimeerd door kranten die er een groot artikel aan wijden, zijn zij bewust medeplichtig aan het kapotmaken van levens. Laat die zure reacties op Twitter toch voor wat ze zijn.”

Moet jij zelf vaak kritiek slikken?
“Dat valt mee. Er zijn er altijd die je niet lusten als je op tv komt. Soms stuurt iemand via Instagram dat ik beter mijn mond zou houden, maar dan denk ik: als jij het type bent dat voor zoiets naar een bekend persoon mailt, dan vind ik jou waarschijnlijk ook niet tof. Daar lig ik niet van wakker.”

Toen je in 2007 begon als presentator van De ochtend was de kritiek wel fel. Ik las dat je de grofste mails kreeg. Kon je dat toen ook zo makkelijk plaatsen?
“Ik was niet goed in het begin, maar ik was ook pas 26 en een groentje als journalist. Je moet iemand wel de tijd geven om te groeien. Op alles kwam kritiek. Elke dag belandden er scheldmails in mijn inbox. Toen kon ik dat absoluut niet plaatsen, nee. Ik hoorde mezelf een verspreking maken, zag de commentaren al voor mij en dat verlamde me compleet.

“Het ergste was dat de zwaarste commentaren uit eigen huis kwamen, van de nieuwsdienst. We vervingen Voor de dag en sommigen hadden het daar heel moeilijk mee. Dat ze je in eigen huis zo onderuit proberen te schoppen, snap ik nog altijd niet. Mijn bazen bleven zeggen: het komt wel goed. En zo is het ook goed gekomen, maar het was wel een heftige introductie in deze wereld. Als er dan iemand vijf jaar later een tv-programma niet zo goed vindt, is dat ­eigenlijk niet meer zo erg.”

Je hebt het over De kruitfabriek, het ­actua­programma waarvoor Woestijnvis jou eigenlijk bij de radio kwam weghalen.
“Ja. We hebben toen ook veel kritiek gehad en ik vond dat niet eens zo erg. Af en toe op je bek gaan, het hoort erbij en ik kan dat goed. Je moet daarmee lachen en eruit leren. Het heeft me alleszins nooit doen twijfelen of het wel of niet de juist stap was. Met al die ideeën, talent en goesting zouden we nog mooie dingen kunnen doen, wist ik.”

De Coster liet in eerdere interviews weleens vallen dat de wallen onder zijn ogen zijn grootste complex zijn. Resultaat allicht van te veel slapeloze nachten, want hij is een enorme piekeraar. “Nu je het zegt… dat is de laatste tijd veel ­verbeterd. Voortschrijdend inzicht misschien? Hoe ouder ik word, hoe meer ik besef dat je slaap laten niet helpt.”

Offline Heinz

  • Forumlid
  • Proost, Heinz!
Re: De Mol in de media (2020)
« Reactie #10 Gepost op: 8-03-2020, 16:13:25 »
Groot feest dit jaar, je wordt 40.
(met uitgestreken gezicht) “Wat, echt? Nee hoor.”

Ik wilde vragen of je het daar lastig mee had, maar die vraag heb je al meteen beantwoord.
“Ik heb het nooit moeilijk gehad met ouder worden, echt nooit. Ik ben ook al grijs sinds mijn 23ste, dus wat was het probleem eigenlijk? En toch, voor het eerst, voelt het anders. Het is die vier. Je bent niet meer jong, gaat de ­middelbare leeftijd in. De speeltijd is voorbij. Zoiets. De ­eindigheid van het leven, dat ook. Op een blog zag ik ooit in een schema hoeveel weken een mensenleven telt: op je 40ste is meer dan de helft daarvan ingekleurd. Als je geluk hebt. Ik heb mijn omgeving toch maar bezworen dat ik niet gediend zou zijn met een verrassingsfeest. Ach, ik neem een voorbeeld aan mijn oudste broer. Hij is twee jaar ouder dan ik maar nog steeds een klein kind.”

Wat doe je om het lichamelijk verval af te houden?
“Ik probeer twee keer per week te gaan lopen en leef, door de week, vrij gematigd. Ik eet amper vlees, veel groenten, drink weinig alcohol. Dat voelt niet als een opoffering. Maar ik ga ook graag op restaurant en dan hou ik me niet in. Als ik kook voor vrienden – ik sta gerust een heel weekend in de keuken – hoort daar een lekker wijntje bij. Zeg mij niet dat ik geen pistoletjes meer mag eten op zondag. Of een keer niet naar de frituur mag. Gematigd zijn, zonder dogmatisch te worden, dat lijkt me de beste manier om goed oud te ­worden. Anderzijds ben ik eigenlijk heel ongezond bezig, want ik kan niet stoppen met roken. Stom. Laat die ­verjaardag dan daarvoor dienen: als ijkpunt om te stoppen.”

Heb je nog grote dromen op carrièrevlak?
“Een wilde droom heb ik wel: ik ben fan van Richard Hammond’s Big! op Discovery Channel. Daarin gaat hij op zoek naar de wetenschap achter de grootste bouwwerken en machines. Een megadam in Oostenrijk, gevechtsvlieg­tuigen in Amerika, de Volkswagen-fabriek: het jongetje in mij vindt dat ongemeen boeiend. Moest ik zoiets kunnen doen, graag. Ik hoef zelfs niet in beeld te komen.”

En emigreren? Je reist heel graag.
“Vorig jaar bezocht ik een van mijn beste maten die met zijn gezin in Bangkok woont. Dat lijkt me zalig, je eens onder­dompelen in een andere cultuur en beseffen dat wij hier de waarheid niet in pacht hebben. Maar ik heb me erbij neergelegd, het zal niet meer gebeuren. Omdat ik geen talent heb waar een buitenlandse werkgever iets mee kan. Omdat ik een te grote schijtluis ben om gewoon te vertrekken. En omdat constant onderweg zijn ook betekent dat je constant verwijderd bent van wat je hier hebt. En dat is te goed. Dus laat mij maar op reis gaan. Nieuwe culturen opsnuiven, maar daarna ook weer heel blij thuiskomen.”

Ondanks die grote vier zit hier een tevreden man.
“Ik doe gewoon echt graag wat ik doe. Ik zoek niet naar wat er misschien beter zou kunnen zijn, of naar wat ik nog niet heb. Dát lijkt me de sleutel tot een gelukkig leven. Shit, klink ik nu niet heel mindful? (lacht) De grootste frustratie in mijn leven is dat mijn nieuw bad te klein is voor mijn 1 meter 94. Als je over futiele details kan zagen, ­zitten de grote lijnen wel goed.”

Zondag 8 maart, om 19u55: de eerste aflevering van De mol, seizoen 8, in Griekenland. Sports Late Night, elke vrijdag, zaterdag en zondag, allebei op VIER.

Tekst: Kaatje De Coninck
« Laatst bewerkt op: 8-03-2020, 16:15:12 door Heinz »

Offline Heinz

  • Forumlid
  • Proost, Heinz!
Re: De Mol in de media (2020)
« Reactie #11 Gepost op: 8-03-2020, 16:19:58 »
Een mooi interview en artikel!

Citaat van: Gilles De Coster
“Onlangs stuurde hij me een berichtje: ‘Ik ben blij dat je met Procureurs terug doet waar je echt goed in bent’. Dat is een bloemetje smijten met veel pot aan hè. (lacht)

Wat een prachtige uitdrukking. ::rofl::

Offline Heinz

  • Forumlid
  • Proost, Heinz!
Re: De Mol in de media (2020)
« Reactie #12 Gepost op: 10-03-2020, 08:22:49 »
HUMO over aflevering 1

Door Vincent Van Peer

‘De Mol’ op VIER: ‘Natuurlijk bleek de advocaat de grote grabbelaar’

In het vijfde seizoen sinds de wederopstanding op VIER is ‘De mol’ zo’n beetje de Pommeline der televisionele uitstapjes geworden: immer leuk om naar te kijken, al is er bij elke verschijning wel weer íéts aan veranderd.

Zo begon het spel niet meteen op de met zeewater besproeide rotsen van Griekenland - hoeveel drones hebben de makers daar, die spectaculaire overzichtsshots indachtig, weer tegenaan gekwakt? - maar wel in Vilvoorde, al bij al redelijk laag op mijn persoonlijke lijstje van droombestemmingen (onder Aleppo, maar net boven Mordor). De kandidaten werden er één voor één naar de redactie gelokt, waar ze een Groot Dilemma voor de kiezen kregen: hoeveel centen wilden zij al preventief uit de pot plukken in ruil voor een vrijstelling? Voor meekijkende ministers moet dat verwarrend zijn geweest: zij graaien doorgaans om wég te kunnen, en noemen dat dan een uittredingsvergoeding.

Alleszins een sluwe schaakzet van de makers, van wie je intussen toch begint vermoeden dat zij met de moord op JFK, de dioxinecrisis, en het aanhoudende succes van ‘Tones and I’ óók iets te maken hebben. De vondst verzekerde dat de mol in alle gemoedsrust de reis kon aanvatten: vroege proeven mochten goed uitvallen, want na érg lustig opbieden stond er toch al - vraag mij wat - een negatief saldo van 10.200 euro op de bankrekening. Een ideale gelegenheid voor de mol om zich sympathiek en onverdacht in de groep te leggen, en achteruit leunend van een ouzootje te genieten.

Dat mollen deden de kandidaten trouwens, traditiegetrouw, vooral zélf. In de kennismakingsproef was er sauna-uitbaatster Dorien, die erin slaagde op de zachtst glooiende paadjes toch nog acute aanvallen van hoogtevrees te krijgen. Technisch directeur Bruno, die zijn Melo-Cakes kennelijk liefst in de sauna op de kop tikt, vergat ofwel oprecht dat hij aan goocheltrucs deed, ofwel vreesde hij begrijpelijkerwijze om imagoschade en eventuele represailles. Consultant Christian probeerde zich in de eerste twee proeven dan weer nadrukkelijk te manoeuvreren naar de posities waar er het meest te mollen viel: kan uitgerekend de ene kandidaat met een beperking de mol zijn? Allicht, het ís al eens een priester geweest.

Toen de aap uit de mouw kwam - na de 5.000 euro winst stond de groep toch 5.200 euro in het rood - bleek tot niemands grote verrassing een advocaat, Bart, de grote grabbelaar te zijn. Zijn excuusspeech was goed gerepeteerd, maar had wel het uitgesproken nadeel geen excuses te bevatten. Gezonde boerenwijsheid: een ‘sorry, maar’ is zelden een sorry. Voor een advocaat had het natuurlijk veel erger gekund, en het moet gezegd: Bart duldde zonder tegenspraak vrouwtjes in zijn team, en peddelde de volgende dag zonder mopperen de zure blikken van zich af. De rest mocht achter een boot gaan hangen, en niet veel later moest er al iemand - noem ‘m gerust de pineut - onherroepelijk naar huis. By the way: Gilles de Coster spreekt zijn reisgezellen nog altijd aan als ‘vrienden’, maar je blijft je afvragen hoe die mens zijn vijanden behandelt, en of hij die dan ‘schatjes’ noemt.

Terwijl ik voor volgende week een pronostiekje voorbereid - pas op, tot u spreekt een mollenvanger die zelfs op het patattenveld van Standard geen beestje zou kunnen uitgraven - blijft ook die andere sabotagekwestie door mijn hoofd spoken: zo’n ‘Tones and I’ gebeurt toch niet zómaar.

https://www.humo.be/tv/de-mol-op-vier-natuurlijk-bleek-de-advocaat-de-grote-grabbelaar~bc5a99a8/
« Laatst bewerkt op: 10-03-2020, 08:26:02 door Heinz »

Offline Heinz

  • Forumlid
  • Proost, Heinz!
Re: De Mol in de media (2020)
« Reactie #13 Gepost op: 12-03-2020, 18:28:33 »
Visie van de Mol van vorig jaar op aflevering 1, afkomstig van wieisdemol.be:

Spoiler (klik om te tonen/verbergen)

Offline Hulpmol

  • winnaar WIDM-pool 2020
  • Forumlid
  • Geslacht: Man
Re: De Mol in de media (2020)
« Reactie #14 Gepost op: 15-03-2020, 12:48:49 »
Ik kon dit HLN-artikel achter een betaalmuur te pakken krijgen:

Gilles De Coster (39) over ‘De Mol’, doemdenken en ‘den Beerschot’: “Ik weet dat ik me aanstel, maar 40 worden vind ik verschrikkelijk”

In dit interview vertelt presentator Gilles De Coster (39) wie ‘de mol’ is. Of dat dacht hij toch zelf even - tot hij uit zijn nachtmerrie wakker schrok. In wakkere toestand is De Coster enkel loslippig over middenvakrijders, vijf verdiepingen wallen onder zijn ogen, de naderende 4 op zijn verjaardagstaart en zijn neiging tot doemdenken. “Een psycholoog heeft me daar geweldig goed mee geholpen. Iedereen zou daar eens moeten langsgaan.”

“Vuistje”, zegt Gilles De Coster. En we tikken elkaars knokkels even aan. “Al weet ik eigenlijk niet of dat wel te vertrouwen valt.” Het is donderdagmiddag en de coronamaatregelen volgen elkaar in een rotvaart op. Foto’s van bomvolle supermarktparkings en lege winkelrekken worden gretig verspreid wanneer we in een vergaderzaal van Woestijnvis gaan zitten voor een koffie. Met chocolaatjes.

Gilles, haast jij je straks naar de Colruyt om tien pakken spaghetti?

“Ma nee! Dat ga ik niet doen, echt niet. Dat is nergens voor nodig. Daarmee voed je alleen maar paniek. Dat is zoals nu massaal je aandelen op de beurs verkopen: zo voed je een crash. Ik ga proberen dat niet te doen. Angst is een slechte raadgever, dus ik denk rationeel na over zulke dingen. In dit geval moet iedere Belg gewoon goed opletten. Dat is burgerzin.”

Een week geleden vertelde je in ‘De Zondag’ nog over je Italiaanse reisplannen. Je vond dat de wereld in een kramp geschoten was en we onterecht bang werden gemaakt.

“Ik was helemaal mis. Absoluut. Op die week tijd is alles hard veranderd. Mijn skivakantie naar de Dolomieten zal niet doorgaan. Jammer, maar geen ramp.”

Voor een Kielse rat als jij is het grootste drama wellicht dat de allesbeslissende promotiematch tegen OH Leuven is uitgesteld.

"(lacht) Ook dat is jammer, maar geen ramp. Anders was ik er zeker live bij geweest in Den Dreef. Het was geen geweldig seizoen voor ‘den Beerschot’, maar in de heenmatch tegen OHL zag je wel dat beide ploegen een aanwinst voor de eerste klasse kunnen zijn. Dat was een heel plezante match.”

Was je ook in provinciale en amateurklasse op post?

“Ik ga al meer dan twintig jaar naar ‘den Beerschot’, het ene jaar wat vaker dan het andere, maar ik ben mijn abonnement altijd blijven betalen. ‘Zie ons hier nu zitten’, dacht ik wanneer we met 8.000 man naar een wedstrijd tegen Oosterzonen of Groen Rood Katelijne zaten te kijken. Dat had iets surreëels en grappigs. Iedereen genoot ervan. Het was speciaal en plezant om ieder jaar opnieuw te promoveren. Tot je in het vagevuur van 1B zit te knoeien en blijft proberen om die poort naar de hemel open te wrikken. Dat is niet zo eenvoudig. We zijn er twee keer heel dichtbij geweest, maar dichtbij is niet genoeg.”

Ben je slechtgezind na een nederlaag?

“Ja, maar niet de hele week - Beerschot is de ploeg van mijn hart, maar ik kan het een plaats geven. Voetbal bezorgt me wel veel stress. Dat is je ploeg, je wil dat die goed voor de dag komt. Bij de Rode Duivels heb ik dat ook.”

Even passioneel als met Beerschot?

“Eigenlijk wel. Ook in de jaren dat het heel slecht ging, keek ik naar elke match. Het feit dat ik er in 2009 in Genk bij was toen we met 2-4 van Bosnië-Herzegovina verloren, maakte het nog zoveel mooier dat ik er ook in Rusland bij was toen we Brazilië uit het WK wipten. Dat moment... Dat was een soort van totale magie. Ik denk niet dat het veel mooier wordt dan dat. Ik herinner me trouwens ook nog hoe ik als vijfjarige wakker werd van geroep in de living, naar beneden ging en daar mijn ouders zag juichen voor de televisie. Mexico 86. Misschien is daar de liefde ontstaan.”

“Maar mispak u niet: ik ben een liefhebber van het spelletje, geen kenner. Ik kan je niet vertellen wat een inverted wingback is of wat de voordelen van 5-3-2 zijn. Ik kijk, amuseer me, en volg als presentator van ‘Sports Late Night’ geboeid de analyses van mijn gasten, maar ik kan dat zelf niet. Ik heb trouwens ook niet de encyclopedische kennis om te kunnen zeggen wie de oom van de rechtsback van Waterschei in 1982 was.”

Offline Hulpmol

  • winnaar WIDM-pool 2020
  • Forumlid
  • Geslacht: Man
Re: De Mol in de media (2020)
« Reactie #15 Gepost op: 15-03-2020, 12:49:22 »
Laat ons het over ‘De Mol’ hebben. Zondagavond werd aangekondigd als het strijdtoneel van de kijkcijferkanonnen. De cijfers van de eerste veldslag liegen niet: ‘De Mol’ gaat als enige over het miljoen. Over ‘Twee tot de zesde macht’, over ‘Blind getrouwd’.

“We waren redelijk uitzinnig over dat kijkcijfer. Het doet deugd, want ieder seizoen is een nieuw ingangsexamen. We hebben een prachtig format in handen, maar we moeten het telkens even prachtig invullen. Ik denk dat de kracht van het programma onder meer schuilt in de ernst en toewijding van de redactie. De totale devotie, tot in het absurde, om het programma telkens weer op niveau te brengen.”

“We hebben - echt waar - een uur zitten te discussiëren over of er ergens een komma of een punt moet staan bij een tekst die in een latere aflevering in beeld komt. Een uur. Soms worden de cameramensen zot omdat we maar blijven overleggen in plaats van in actie te schieten. Maar als je je daarmee kan bezighouden, weet je dat de rest goed zit. Daarnaast proberen we ook ieder jaar te evolueren. Zo is er dit seizoen heel grondig nagedacht over een meer cinematografische stijl.”

De overvloed aan dronebeelden deed me wel soms duizelen.

“Is ’t waar? Dat is niet goed.”

Ik dacht meteen: er heeft er eentje zijn dronediploma behaald.

“Hij heeft zijn diploma al langer, hoor. (lacht)”

Kan jij nog rustig naar de supermarkt, of proberen mensen te achterhalen wie de mol is op basis van de volgorde waarin je je boodschappen op de kassaband legt?

“Dat valt wel mee. Mensen vragen me ook niet wie de mol is. Ze zeggen het. ‘Het is den dienen!’ En dan kijken ze hoe ik reageer. Maar ik kan perfect mijn pokerface opzetten of betrapt kijken: ‘Oh, ja, fuck, maar zwijgen, hé!’ Het is wel prettig dat mensen mij op straat aanklampen of dat een horde twaalfjarigen mij omsingelt met hun theorieën: dat wil zeggen dat het programma leeft.”

Wat valt jou op als je naar jezelf in ‘De Mol’ kijkt?

“Ik denk de hele tijd: hou je rug eens wat rechter, verzorg je uitspraak en zet die zonnebril af. Over dat laatste moet ik misschien toch nog even zeggen dat ik die echt alleen maar draag als laatste redmiddel omdat ik anders mijn ogen helemaal dichtknijp tegen de zon. Ik weet het, dat ziet er soms stom uit, maar het kan niet anders.”

Ben jij ijdel? Volgens de persverantwoordelijke maakten we de foto’s bij dit interview beter niet ’s ochtends, want dan moet je gezicht zich nog wat zetten.

“Wanneer ik foto’s van mezelf zie kan ik makkelijk afleiden hoelang ik op dat moment wakker was. (lacht) Ach, het is een beetje aanstellerij om jezelf lelijk te vinden op foto’s. Maar ik heb een gezonde dosis ijdelheid. Ik zal altijd even in de spiegel kijken voor ik de deur uitga. Ik wil er niet als een slons uitzien.”

Heb je complexen over je uiterlijk?

“Over mijn wallen. Niet dat ik er zelf iets kan aan doen, want zelfs al slaap ik zestien uur lang, dan heb ik nog vijf verdiepingen onder mijn ogen. Ik zie er soms ook uit als een zak patatten, omdat ik niet mooi rechtop sta. Dat komt doordat ik 1m94 ben en heel vaak de neiging heb naar beneden te kijken. Dat is nog een werkpunt.”

Op Twitter schrijf je al eens over werkpunten van de wereld rondom je. Zoals middenvaksrijders.

“Mensen mogen mij komen uitleggen waarom ze het doen, want ik snap ze niet. Ik snap ze echt niet. Als je op een drievaksbaan rechts rijdt, zijn er twee rijstroken vrij. Door in het midden te rijden verminder je de capaciteit met vijftig procent tot één rijstrook. Ik snap het niet! Het is toch niet zo moeilijk om van rijstrook te veranderen?”

Wat doe je als er een middenvaksrijder voor je rijdt?

"(schoorvoetend) Goh, ik moet eerlijk toegeven dat ik soms langs rechts inhaal.”

Dan zijn we al met twee.

“Soms rij ik ook te snel op de snelweg - nooit daarbuiten. Maar dat gebeurt meestal onbewust. Deze week reed ik na de Champions League-uitzending na middernacht naar huis, toen ik op de E19 merkte dat er een auto naast mij bleef hangen. Ik keek opzij en zag dat het de federale wegpolitie was. Eén flik gaf een teken dat het wat minder mocht. Ik keek naar mijn snelheidsmeter en zag 142 staan. Te snel, natuurlijk, maar ik had het echt niet door. Ik ben nu wel benieuwd of ik nog een boete ga krijgen.”

Al een geluk dat Luk Alloo niet bij de politie op de achterbank zat.

“Misschien wel. Ik durfde niet goed te kijken. (lacht)”

Offline Hulpmol

  • winnaar WIDM-pool 2020
  • Forumlid
  • Geslacht: Man
Re: De Mol in de media (2020)
« Reactie #16 Gepost op: 15-03-2020, 12:49:55 »
Waar lig jij ’s nachts wakker van?

“Eigenlijk van niets meer. Op dit moment is er niets dat me wakker houdt, al droom ik wel over ‘De Mol’. Onlangs had ik nog een nachtmerrie dat ik in een interview verklapt had wie de mol was. Dan schrik je wakker, hoor.”

Nú houdt er je niets meer wakker, zeg je. Vroeger wel?

“Vroeger piekerde ik veel meer. Zeker toen ik nog maar net bij Woestijnvis werkte en we door een dal kropen - dat was in de periode dat ik ‘De Kruitfabriek’ mee presenteerde. Toen heb ik vaak wakker gelegen en gedacht: ‘Shit, zit ik in het slop? Hoe kan ik dit oplossen?’ Op zich is dat niet verwonderlijk, want het was de eerste keer dat ik een professionele tegenslag had. Na een tijd had ik door dat het geen zin had om daar mijn slaap voor te laten.”

Hoe heb je die knop kunnen omdraaien?

“Ik ben het niet zeker, maar een deel zal aan mijn psycholoog te danken zijn. Die heeft me geholpen om bepaalde denkprocessen te begrijpen en te ontwijken. Een tweetal jaar geleden ben ik daar een tijdje langsgeweest en dat heeft me geweldig goed geholpen. Het is gezond om met iemand met kennis van zaken eens door je diepste zielenroerselen te gaan. Een check-up van je mentale motor. Je moet je lichaam verzorgen, maar je geest ook. Zelfs preventief. Het is niet omdat je geen probleem hebt, dat je niet naar een psycholoog kan gaan. Eigenlijk zou iedereen dat eens mogen of moeten doen. Het is zinnig om na te denken over je eigen denk- en beslissingsprocessen of over de manier waarop je met mensen omgaat - ik ken de juiste termen niet, dus excuses aan de psychologen die meelezen.”

Wat heb je bij de psycholoog geleerd dat je nu nog gebruikt?

“Ik heb geleerd dat ik soms de neiging heb om het ergste scenario te bedenken en zo mijn eigen hoofd zot te maken. Ik was me niet bewust van dat denkproces, maar kan het nu perfect herkennen en parkeren. Net door het te herkennen en te beseffen dat worstcasescenario’s maar zelden waarheid worden, slaag ik erin om het te parkeren.”

Is het te persoonlijk om te vragen wat jou getriggerd heeft om naar een psycholoog te stappen?

“Dat is iets te persoonlijk, ja.”

Sowieso praat je liever niet over je privéleven. Niet over je liefdesleven, maar ook niet over je moeder die heel vroeg stierf en over wie je vroeger wel soms vertelde in interviews. Waarom nu niet meer?

“Ten eerste omdat ik het niet wil, omdat dat niet in mij zit. Daarnaast ook omdat het op den duur bijna in ieder interview terugkwam en daar soms ook de titel van gemaakt werd. Ik voelde me daar niet goed bij. Een derde reden is dat er tegenwoordig soms online artikels gemaakt worden met één citaat uit een mooi en evenwichtig interview, om op die manier clicks te scoren. Dat is echt niet oké.”

Op Instagram licht je wel een tipje van de privésluier op. Daarop verschijnen soms foto’s van je nichtjes.

“Nu je het zegt: eigenlijk is het heel inconsequent van mij om daar dan wel foto’s te posten. (lacht) Maar kijk, dat is omdat ik te trots ben op mijn schatjes. Dat zijn de kinderen van mijn oudste broer. De oudste, Lys, is mijn petekind en is net twaalf geworden. Voor haar verjaardag ben ik haar van school gaan halen en zijn we samen om een cadeau gegaan. Ze is haar kamer aan het herinrichten, dus zijn we naar de Ikea gereden om van alles te kopen.”

“Soms zien we elkaar op een onverwacht moment, soms plannen we vroeg op voorhand een familiefeest. Ik heb pas recent ontdekt dat sommige mensen geen familiemensen zijn en dat ik de luxe had om uit de lucht te vallen en te vragen: ‘Hoezo, jij gaat niet graag naar familiefeesten?’ Ik vind het belangrijk om een goed contact te onderhouden, ook met mijn dichtste vrienden. Liever minder vrienden met wie ik een innig contact heb, dan veel vrienden met wie ik een minder hechte band heb. Voor wie heel dicht bij mij staat, geef ik alles.”

Offline Hulpmol

  • winnaar WIDM-pool 2020
  • Forumlid
  • Geslacht: Man
Re: De Mol in de media (2020)
« Reactie #17 Gepost op: 15-03-2020, 12:50:01 »
Wie is de drijvende kracht in je familie?

“Ik ging zeggen ons vader, maar eigenlijk neemt iedereen weleens initiatief. Als je graag samenkomt, kom je vaak samen.”

Hoe oud is je vader?

“Exact 30 jaar ouder dan ik. Hij wordt dit jaar 70.”

Hij 70. Jij 40. Dat zijn twee mijlpalen. Bij welke sta je het meeste stil?

“Die van mezelf. Ik vind het niet tof om 40 te worden. Eigenlijk vind ik het zelfs verschrikkelijk. Ik ben nooit van mijn leven bezig geweest met mijn leeftijd, maar nu heb ik het er lastig mee. Ik weet dat het pure aanstellerij is, dat het maar een cijfer is, die 4, maar toch. In mijn hoofd ben ik nog een puber, terwijl de maatschappij me niet meer als jong gaat beschouwen.”

Met welk verjaardagscadeau kunnen we je plezieren?

“Niets. Ik moet niets hebben, al zeker geen feest.”

Oké, dat bespaart ons wat centen. Wat mogen we je dan wel wensen voor de toekomst?

“Eigenlijk ook niets, want ik ben perfect gelukkig. Soms krijgen mensen de vraag welke geluksscore ze zichzelf zouden geven. Dan denk ik: ik zou 11 op 10 zeggen. Misschien is dat onnozel, maar het is waar. Hou je wensen dus maar voor mensen die het echt nodig hebben. Ik ben oké. Ik ben gelukkig.”

‘De Mol’, morgen om 19.55 uur op VIER.

Offline De Tunnelvisie

  • Forumlid
  • ... of Kokervisie, net wat je leuk vindt
Re: De Mol in de media (2020)
« Reactie #18 Gepost op: 15-03-2020, 13:16:28 »
We blikken terug met Jessica uit het seizoen Zuid Afrika op het huidige seizoen van De Mol.
(Ze verteld ook nog over haar eigen seizoen)

Hier een linkje: https://www.widmtunnelvisie.com/single-post/2020/03/15/Wie-is-de-Mol-volgens-Jessica-Ceuppens

Veel leesplezier op deze zondag, lekker inkomen voor de aflevering vanavond!   ::dans:: ::dans::
« Laatst bewerkt op: 15-03-2020, 13:21:51 door De Tunnelvisie »

Offline Heinz

  • Forumlid
  • Proost, Heinz!
Re: De Mol in de media (2020)
« Reactie #19 Gepost op: 17-03-2020, 11:47:03 »
Humo:

‘De Mol’ - aflevering 2: Eigenlijk lijkt niemand te vertrouwen, Laure nog het minst

Het programma is een week bezig en te oordelen naar de algehele paniek is de mol dit jaar een wel érg doortastende saboteur. Je kan alleen maar kan hopen dat-ie snel ontmaskerd wordt - al is het maar omdat zo’n maskertje nog goed van pas zal komen.

De mol hult zich voorlopig nog in stilzwijgen, maar een hamster outte zich vrijwillig: Jolien dacht tijdens de trappenproef niet aan vertrekken voor ze een rol wc-papier in handen had - obsessief kontvegen is kennelijk van alle tijden. In de daaropvolgende reeks opdrachten werkte ei zo na iedereen zich in de kijker. Christian ondernam verwoede pogingen om Neil Armstrong achtereenvolgens met Neil Diamond en Louis Armstrong te verwarren, daarbij gewillig in de waan gelaten door Laure - tot hij zelf zijn denkfout rechtzette. Daarna graaide het duo naar extra tips alsof het conservenblikken waren. Ofwel zijn zij gewiekste spelers die doelbewust foutjes maken om naar elkaars reacties te peilen, ofwel is er stront aan de knikker - gelukkig is er altijd nog Joliens rolletje.

Bruno zette zijn status als hoofdverdachte kracht bij door Jolien en Dorien uit te kiezen om te armworstelen tegen een boom van een vent. De echte meesterzet: hij bleek de kijker al die tijd op het verkeerde been te hebben gezet toen hij niet veel later een rood scherm kreeg en geheel conform de regels afscheid nam zonder aanraking. Zijn exit maakte de controlerende rol van Alina, die op de berg naast hem stond, verdacht. Zij wilde telkens gokken met het geld dat de rest had verdiend, en leek dan wel oprecht blij wanneer dat lukte - maar dat een mol kan acteren, weten we sinds Elisabet. Intussen verloor Dorien andermaal haar gevecht tegen de zwaartekracht - ‘je kan het, je hebt goeie schoenen!’ - en liet de minzame Els zich stomweg door een boksbal raken. De enige die zich totaal niet roerde, was Bart. Kun je nagaan: als een advocaat de betrouwbaarste van je groep is, dan maak je doorgaans toch al gauw deel uit van een Mexicaans kartel of de Limburgse drugsmaffia.

Meer kemels tijdens de tweede proef: de kandidaten lieten een trouwpartij nog sneller ontsporen dan de gemiddelde nonkel Leo. Van de champagnetoren herinner ik me vooral dat Els een glas liet vallen, maar dat het wel Christian was die, na een wegwerpopmerking van Els, was komen aanzetten met een schier onmogelijk bouwplan. Ook Laure speelde alweer in op de wankele suggesties van Alina, en dus kozen zij voor de foute taart - een vergissing die ook Tom Meeuws zich nog steeds beklaagt.

Nog even over de Doos van Pandora: Laure en Jolien hielden daar samen de wacht, zogezegd om de rést te controleren - maar het zou me niet verbazen als één van hen de mol is, en de ander haar spoor heeft geroken. Wie een ander wil controleren, kan er maar beter naast gaan zitten - al is dat geen advies dat ik van de daken zou schreeuwen. Wie was, tot slot, de enige die er openlijk voor pleitte om tóch de Doos open te maken? Salim, altijd verdacht onverdacht. De conclusie is dat er nog acht mensen in het spel zijn, en dat ik geen van hen mijn boekhouding zou toevertrouwen. De verplichte pronostiek? Laure bovenaan, Christian op twee.

Volgende week krijgen de kandidaten te maken met een minotaurus: een agressief beest, half mens, half stier. Het is nu al uitkijken naar dat gastoptreden van Pieter Loridon én naar opnieuw een uurtje meer dan ooit welgekomen verpozing.