2016 // De zoutvlakte
En toen kwam het vierde seizoen van De Mol! Voor mij was dit de eerste kennismaking met dit spel. Ik keek de aflevering een week later vlak voor de tweede aflevering en was meteen verliefd op het programma! Het was opeens mijn favoriete bezigheid.
Om het dan maar eens te hebben over de start van de eerste aflevering: de kandidaten stapten allemaal één voor één uit een auto. Er stonden weer twee andere auto’s klaar. Zo werd de ene kandidaat na de andere naar een auto gestuurd. Later in de auto bleek dat de groep met Bruno, Hanne, Thibaud, Manuella en Ruth allemaal
neen hadden geantwoord op de vraag ‘Zou jij De Mol willen zijn?’, in de andere auto was het omgekeerd. Daar antwoordden Cathy, Gilles, Issabel, Stijn en Marc allemaal met
ja op dezelfde vraag. Beide auto’s gingen naar een uiteinde van een 5 kilometer lange weg. Ze moesten met hulpmiddelen zoals een koord van 21 meter een afstand van 2.500 meter afmeten tot op 10 meter nauwkeurig. Als ze alles juist hadden gemeten, zouden ze elkaar in het midden ontmoeten.
Ondertussen was er ook een denkproefje: vloeistof overbrengen van een flesje naar een glas zonder de tafel en het flesje op te heffen. Deze proef werd bij de ja-groep uitgevoerd door Cathy en Stijn. Bij de nee-groep waren dit Hanne en Bruno. Beide duo’s slaagden er niet in om de oplossing te vinden. Ik denk dat we ons nog allemaal herinneren hoe dat Hanne net na het einde opeens de oplossing van het raadsel vond! Helaas was dat net buiten de tijd en moesten Cathy, Stijn, Hanne en Bruno naar de kant en mochten ze niet meer verder meegaan. Er was nu al 1.000 euro niet binnengehaald.
Daarna moesten ze in elke groep iemand sturen om een traan te laten. De ja-groep vaardigde Gilles af, die het als Mol natuurlijk niet tot een goed einde bracht, maar in aflevering 9 bleek dat hij het wel kon! De nee-groep vaardigde Ruth af, die de opdracht wel met succes voltooide. Daardoor kwam de inzet van de proef op 1.500 euro.
De laatste proef die ze onderweg konden doen was een opdracht met twee. Ze moesten geblinddoekt 70 kilometer per uur halen in een auto. Voor de ja-groep was dit een probleem, want zij zijn nog maar met twee, dus als de opdracht zou mislukken, konden ze alleen nog maar op de nee-groep rekenen, als het daar ook zou mislukken was daar ook nog maar één iemand over. Voor de ja-groep moesten buschauffeur Marc en Issabel gaan, in de nee-groep waren dit Manuella en Thibaud. De ja- en de nee-groep slaagden in hun proef en zo kwam de inzet op 7.500 euro te staan. Onderweg waren er al vijf van de tien kandidaten achtergebleven tijdens tussentijdse opdrachten. De anderen legden de laatste meters af naar het midden. Nu kwam het erop aan om correct te berekenen hoe vaak ze het touw nog moesten leggen om precies op 2.500 meter uit te komen, het midden van de lijn.
Beiden groepen waren ervan overtuigd dat ze in het midden stonden, maar toch stonden ze zo’n 70 meter uit elkaar. Uiteindelijk besloten ze om de knoop door te hakken door gebruik te maken van een euromunt. Ze volgden de vlag van de nee-groep. Er werd vuurwerk afgestoken en helaas zat de nee-groep niet binnen de straal van 10 meter van het midden. Meer nog: ze zaten er 123 meter vandaan! De ja-groep deed het iets beter, maar nog altijd niet goed genoeg met een afstand van 51 meter.
Zo werd er geen geld verdiend bij deze eerste proef, maar Ruth mocht nu wel haar waterpistool gebruiken! Nu vraag ik me opeens het volgende af: waarom heeft ze die de hele tijd meegenomen?
