Haha. Als ik iets moet noemen wat ik persoonlijk minder vind aan de Vlaamse Mol dan zijn het wel die momenten na de selectie met pianomuziek en teksten alsof er iemand dood is. 
Even een beetje offtopic maar ik vind dit wel interessant: ik vind het juist wel wat hebben om eerlijk te zijn.
Dit is voor mij ook de kracht van seizoenen met 'onbekende' deelnemers, ik heb in oudere seizoenen ook regelmatig moeten huilen bij bepaalde executies (en bij afleveringen waarin familieleden langskomen is het natuurlijk helemaal feest).
Misschien is die aanhankelijkheid wel een vrouwelijke kant in mij, of komt het omdat ik vroeger vaak naar internationale zomerkampen ging. Aan het begin ken je er niemand, aan het eind ben je van iedereen gaan houden en daarna spreek je de meesten nooit meer, hoogstens via briefcontact (pre-Facebook). Zo'n groep, met allerlei verschillende persoonlijkheden, zien vormen en samen in korte tijd veel zien meemaken, heeft wel iets vertederends. Dus ja, naast de spanning, de humor en het gepuzzel, waardeer ik stiekem ook wel een beetje de melodramatische kant van De Mol.
Maar afijn, bij het afscheid van Kelly kwam de melancholische stemming dus wel een beetje lachwekkend over; de kandidaten hebben natuurlijk drie dagen met haar opgetrokken, maar de meeste kijkers kenden haar pas net en waren waarschijnlijk haar naam alweer vergeten.
