Elisabet stapt als laatste in bij de roeispanen. Zegt al gauw Martijn ga jij maar roeien. En doet vervolgens helemaal niets. Kijkt stoïcijns voor zich uit met een zonnebril op. Het ging erom om achterstand op te lopen zonder tijd te verliezen. Dat was de basis voor de snelste vaartocht en het bed. Al hadden de ander kandidaten alle pinda's geteld dat geld was in geen geval binnengekomen met welk dier dan ook. En zelf wel blijven slapen, dat is best stoer om niet verdacht te willen zijn. Wat zei ze onderweg ook al weer tegen Martijn: vind je het erg om verdacht te zijn? De volgende morgen was dat wel weg. En dat voor 500 euro.
