Dat van die grens snapte ik ook niet.
Dat van die dankbaarheid, dat vind ik wel een lastige. Je hebt als mens ook nog altijd wel iets als eigenwaarde. Ook al heb je het bar slecht, je hoeft niet altijd maar met alles genoegen te nemen en vreselijk veel te bedanken terwijl je er eigenlijk niet zo blij mee bent. Je wilt toch graag kleding die goed zit en warm genoeg is, maar ook je identiteit toont. Wat je draagt bepaalt ook voor een stuk je identiteit. Als je naakt bent accepteer je alle kleding. Als je wel iets hebt maar niet veel, wordt je al iets kritischer lijkt me. En als je iets dan echt niet mooi vindt, moet je dan toch maar blijven zeggen 'wat geweldig dankjewel'?