Ik snap de ophef slechts gedeeltelijk. Echter juist als de nationaliteit er zoals veel kijkers stellen niet toedoet maakt het toch niet uit of er Belgen of Nederlanders worden weggestemd? Het argument van voorspelbaarheid gaat niet op, er staat in de beginfase hoe dan ook een alliantie op die de macht naar zich toe trekt. Of dat nu een alliantie op basis van nationaliteit, vriendschap, fysieke kracht, geslacht of haarkleur is is niet echt relevant. Daarnaast hebben de kandidaten nu meer dan ooit tevoren kansen om het noodlot te keren, er zijn neutraliserende stemmen in overvloed. Fajah en Willie hebben ervoor gekozen geen neutraliserende stemmen te bemachtigen, hetgeen ze erg duur is komen te staan. Verder hebben ze beiden nog een aantal tactische/strategische blunders gemaakt waardoor ik hun exit meer dan begrijpelijk vind.
Terug naar de ‘eeuwigdurende strijd’ tussen België en Nederland: door de culturele verschillen, de beroemdheid factor en de verdeling van de teams roept de productie deze tweespalt zelf over de Expeditie af. Wellicht juist met als doel om verdeeldheid te zaaien, een eensgezind kamp levert nu eenmaal te weinig amusement op voor de doorsnee kijker. Interessanter vind ik dat de Belgen de Nederlanders vaak een stap voor zijn als het gaat om alliantievorming. Toevallig of niet, de laatste jaren hebben de meest strategische spelers steeds weer de Belgische nationaliteit. De Nederlanders klitten in de beginfase ook vaak naar elkaar toe (en zijn daardoor zelf ook verantwoordelijk voor de tweespalt) maar zijn ietwat terughoudend als het gaat om het definitief bekrachtigen van een verbond. Ze scheppen een soort stilzwijgende alliantie omdat ze een slag om de arm willen houden, het lijkt wel of ze bang zijn om te worden veroordeeld op de alliantie.
Klagen over de alliantie van de Belgen kunnen de Nederlanders daarentegen erg goed, vooral als de toekomst er somber uitziet. Opeens is het spel niet meer eerlijk en zijn de Belgen leugenachtig. Als je het mij vraagt is het pure hypocrisie. Dit jaar stemden alle Nederlanders bij de eerste eilandraad bijvoorbeeld toevallig op de zogenaamde zwakke Zoë. Natuurlijk pas nadat haar naam een paar keer subtiel genoemd werd en er onderlinge afspraken gemaakt waren om vooral niet op elkaar te stemmen. Netto resultaat: eigenlijk blijven alleen de Belgen over als stemopties en iedereen weet dat Zoë het hoofddoelwit is. Met andere woorden er is gewoon een (stilzwijgende) alliantie gevormd, als je dat wilt ontkennen heb je of geen verstand van het spel of heb je last van extreme tunnelvisie.
De Nederlanders zelf reppen echter met geen woord over een alliantie, men heeft immers slechts overduidelijk kenbaar gemaakt om op iemand te stemmen en de overige Nederlanders waren het daar geheel toevallig mee eens (goh wat raar). Na de eerste eilandraad trokken de Nederlanders aan het kortste eind en nu proberen ze de Belgische alliantie te ontmantelen door de Belgen een schuldgevoel aan te praten en vooral te ontkennen dat ze zelf precies hetzelfde van plan waren. Dat is hun goed recht en in Expeditie Robinson werkt het vaak ook nog (omdat er in de regel te weinig mensen met spelinzicht gecast worden) maar het probleem is dat sommige spelers en veel kijkers daadwerkelijk beginnen te geloven dat de Nederlanders enkel goede bedoelingen hadden en dat de Belgen eersteklas huichelaars zijn.
Het ontkennen van allianties is al zo oud als Expeditie Robinson zelf, de Belgen zijn erg slecht in het ontkennen van allianties. Ze vallen vaak direct door de mand omdat ze bezwijken onder de confronterende stijl van de Nederlanders. De Nederlanders daarentegen zijn voortreffelijke ontkenners en doen het vaak zo goed dat zelfs de kijkers het gaan geloven. Daarbij wordt voor het gemak even voorbijgegaan aan de stemming en worden feiten ondergebracht in een alternatieve realiteit. Het blijft vermakelijk!
