Eens dat Art bepaalde dingen elk seizoen wel noemt. Alleen benoemd Art het nu een aantal keren in meerdere afleveringen, komen zijn woorden terug in het dagboek van de mol en vooral lijkt het na lange tijd weer eens waar te zijn.
"Het spel verandert niet voor je ogen, het spel verandert achter je rug." hebben we vorig jaar zo'n 100 keer naar ons hoofd gekregen. We zijn gaan kijken naar de meest cryptische betekenis van die zin om het te koppelen aan Klaas (Een enkeling probeerde het misschien nog aan Tim of Annemieke te koppelen). Achteraf blijkt dan dat het een uitspraak was die voor de kandidaten relevant was (de Mol stond op de achterkant van het geld en in het klooster stond een kruis achter de kandidaten wanneer een oud-Mol sprak), maar voor de kijker thuis was de uitspraak volledig irrelevant.
De eerste 2 keren dat ik een seizoen van WIDM live zag (2014,2015), ben ik ook iedere week hard gaan letten op zowat alles wat Art zei (ik wist op dat moment van hints als 'Jungens' al af), maar ik ben daar nu echt wel vanaf gestapt, omdat het in mijn ogen gewoon wat sfeerschepping is.
...
Blijkbaar willen ze wel zelf door maar hebben er weinig moeite mee enthousiast een ander eruit te kwakken, niemand wil voor de groep gaan (dat was ook in vorige seizoenen wel anders).
...
Ik snap ook niet waar die nood vandaan komt om die bondjes te creëren. Wanneer je als kandidaat op het punt komt dat je al je kennis wil delen met iemand anders, dan verdien je niet meer dan een exit. Het mag dan misschien iets ruiger lijken dan andere jaren, maar dit is eigenlijk voor het eerst sinds lang terug waar het om draait. Dit is een spel dat je alleen speelt.
Ze stelen zelfs van elkaar, molboekjes, vragenlijsten en kamersleutels en er is een afspraak nodig dat er in elk geval niet meer gejat wordt uit de grote bagage (overigens voorgesteld door Diederik die zeer benadrukte hoe ver over de lijn het was, arme Sigrid 
). Hierom denk ik dat niet zozeer dat de sfeer grimmig is (dat zegt Art trouwens ook niet) maar wel dat de deelnemers voortdurend op scherp staan, het wantrouwen omdat iemand de mol is erg wordt gevoed en de groep psychisch goed is verdeeld. Oftewel dat het nu eens klopt wat Art constateert.
Dat gestolen molboekje van Jochem heeft mogelijk ook een diepgaander verhaal: We zijn er achter gekomen dat hij alle relevante info versleuteld door de namen te veranderen. Als Jochem de Mol is, is zijn molboekje sowieso niets waard. Als Jochem niet de Mol is, wil ik nog wel weten of hij het niet expres heeft laten slingeren om zichzelf verdacht te maken "Oh, Jochem gaat zo nonchalant met zijn molboekje om, omdat hij het ook niet nodig heeft."
Ik weet ook niet of de kamersleutel gestolen is. Sigrid heeft hem, maar ik weet niet hoe ze er aan komt. Dat de groep achteraf niet de bedenking maakt dat iemand anders de sleutel heeft, doet me vermoeden dat het blijkbaar gebruikelijk was dat de kandidaten sleutels van andere kamers hadden.
Dat ze in de bagage van Thomas zit, is niet netjes, maar anderzijds stond zijn tas gewoon open en had kamergenoot Diederik dus even goed die vragenlijst kunnen zien als hij alleen terug op de kamer zou zijn.
Het spel wordt dit jaar inderdaad misschien iets meer gespeeld dan voorgaande jaren, maar ik krijg verre van de indruk dat de groep verdeeld is.
