Het probleem in het geval van een fanatieke en avontuurlijke mol is dat het heel erg zou opvallen als deze opeens angstig gaat worden bij zo'n opdracht. Het enige wat je dan nog kan doen is de anderen toch wat angstiger maken dan nodig. Naar mijn mening heeft Jan dat ook gedaan. Bovendien is ook Olcay naar de overkant gegaan, al was toen de envelop misschien al aan de overkant. En dat vind ik dan weer raar bij Ruben, als hij de mol was kon hij prima naar de overkant gaan. Ik denk dus dat hij echt angstig was.
Om op basis van een opdracht, hoeveel geld het ook is, iemand af te strepen als mol vind ik wat gevaarlijk. Ik vind dat een mol vooral moet worden beoordeeld op het aantal cruciale acties en niet op een bepaald bedrag. Verder willen we tegenwoordig volgens mij ook te graag dat de mol elke opdracht molt. Maar dat vind ik niet eens nodig. De mol is uniek om het feit dat hij het spel saboteert, niet vanwege het feit dat hij elke opdracht als slechtste zou moeten uitvoeren. Vertrouwen winnen en behouden is minstens even belangrijk. De mol moet vooral toeslaan als niemand toekijkt en op de momenten dat het erom spant. Naar mijn mening heeft een goede mol ook momenten die 'een mol nooit zou doen'.
Een ander probleem is een beetje dat alle kandidaten het tegenwoordig belangrijker vinden om erin te blijven dan om geld te verdienen. Logisch, maar de pot heeft zijn waarde aardig verloren. Iedereen doet vreemde acties, een echte molactie valt nauwelijks meer op. Eigenlijk heeft het programma geen mol meer nodig. Als elke kandidaat meer bezig is met het slagen van opdrachten dan met de vraag wie de mol is, dan zal een mol veel eerder opvallen.
Ik noem een mol goed als deze acties heeft die een 'pure' kandidaat nooit zou doen en ondertussen het vertrouwen houdt. Jan voldoet hieraan.
