Het valt me op dat het taalgebruik in de dagboeken niet bepaald oorspronkelijk is en, met name in het laatste, van weinig diepgang getuigt, om ook maar eens een uitgekauwde mol-uitdrukking te bezigen.
Er zijn beroepen waarin nauwelijks oorspronkelijkheid en eigenheid worden geëist en waar die eigenschappen zelfs ongewenst zijn, bijvoorbeeld een beroep waarbij voornamelijk andermans woorden moeten worden voorgelezen van een autocue en waarbij je je zelfs slechts mag verplaatsen volgens een voorgeschreven stappenpatroon.
Als inderdaad iemand met een dergelijk beroep de mol blijkt te zijn, dan heeft die persoon niet zozeer in de dagboeken, maar beslist wel in het spel een knappe prestatie geleverd door zich, al was het maar tijdelijk, te ontworstelen aan het dagelijkse stramien.
