Zou zomaar kunnen, hoor. Het feit dat er zomaar ergens een fluitje onder gemonteerd wordt is natuurlijk verdacht, en doet denken aan eerdere hints zoals het telefoonnummer (S6) en de hondentoon (S9).
Maar dat het 'Uma is de Mol' zou zeggen dat is natuurlijk helemaal hoe je ernaar luistert. Misschien dat iemand die de taal écht spreekt er uitsluitsel over kan geven, maar in principe kun je er elke vijflettergrepige zin in horen ('honden vind ik lief', 'ik heb zin in snacks', 'de mol is toch Bert', whatever! probeer het maar.). Het is eigenlijk ook gek dat 'de Mol' in één adem gefloten wordt, in plaats van als twee aparte woorden. In het echt zou er denk ik ook geen lidwoord (of koppelwerkwoord) gebruikt worden om een basale boodschap over te brengen.
Interessante hoor, vervangtalen! Zo hoorde ik ooit over een trommeltaal die van Senegal tot Nigeria gebruikt wordt, een gebied waar heel verschillende talen bestaan. Maar omdat dat wel allemaal toontalen zijn, kunnen ze met trommels, een soort djembè met touwtjes waardoor je de toonhoogte en -richting aan kan passen, de tonen van de woorden over spelen. Op die manier worden boodschappen over grote stukken regenwoud overgebracht. Vet toch?!
Tot zo ver een stukje taalenthousiasme van mijn kant
