Topic: Dagboek van de afvallers, winnaar en Mol

[Heinz]

Dagboek van de afvaller - Afl. 1

Wie is de lul? Ik!

Voor de helft van een cabaretduo wat elkaar maar al te graag tot op de grond toe affikt over van alles en nog wat kon m’n vertrek niet beter. Voor mij persoonlijk kon het niet dramatischer. Want toen ik ja zei tegen Wie is de Mol? 21 had ik maar één kleine twijfel: “…als ik er maar niet als eerste uitvlieg!” Ik heb serieus zelfs even overwogen de Mol te willen zijn om dat te voorkomen, maar het ging me net een stap te ver. Ik wilde op zóek naar de Mol. Ik wilde hem niet zijn. Dat heb ik geweten.

Via een single vriendin hoor ik wel eens over ‘slechte’ one night stands: Ze komen te vroeg en gaan niet snel genoeg weg en ik bleek de omgekeerde variant bij Wie is de Mol? seizoen 21. Ik kwam te langzaam (op gang) en was te snel weg…

Ik kan daar lang en breed over filosoferen, maar het was gewoon een drama. Wie is de lul? Ik. Met dank aan… mij! Het is een Mol in z’n reet kijken, maar Wie is de Mol? moet je spelen met je achterdocht op 100 en die van mij stond op 15. En improviseren was strategisch een slechte keuze. Kijk mij mezelf eens knap het programma uit improviseren…

En toch, voor de eerste executie stonden we buiten het oog van de camera’s in een kring, als een soort rugbyteam. We waren stil en ons heel erg bewust van het feit dat het eigenlijk nu echt ging beginnen. Één van ons zou de avond alleen in een hotel zitten en na 72 uur alweer op Schiphol staan… Ik wist dat ik de test heel slecht gemaakt had want ik had totaal geen idee. Het kon iedereen zijn. Zelfs Rik vond ik verdacht. Om een of andere reden zei ik: “Als ik er vandaag uitga, vertrek ik als een rijker mens omdat ik jullie heb leren kennen!” En zo voelt het, ook na het opnieuw beleven van die vernederende eerste exit, nog steeds!

Het was kort, en lang niet zo krachtig als ik gefantaseerd had, maar elke minuut meer dan waard! Zelfs het winnen van de ‘Wie-is-de-lul-trofee’…

Want Wie is de lul? Ik! Maar wel een blije!

Remco Veldhuis

https://wieisdemol.avrotros.nl/afleveringen/item/dagboek-van-de-afvaller-afl-1-4/

[Heinz]

Dagboek van de afvaller - Afl. 2

Minutenlang keek presentator Rik ons stuk voor stuk aan. De setting was fantastisch, in de prachtige tuin van een middeleeuws kasteel bij een ondergaande zon. Ik probeerde zo rustig mogelijk te zitten, een beetje onderuitgezakt. Keek zo nu en dan naar mijn medekandidaten die er net zo aan toe waren als ik. Maar ondertussen klopte een ader steeds harder in mijn nek. En ik zag dat ik niet de enige was die zich zorgen maakte. Want wat als je er als eerste uitvliegt bij ‘Wie is de Mol?’?

De rode gloed zorgde voor een indrukwekkende sfeer. De spanning spatte werkelijk van het tv-scherm af! Want dat is ‘Wie is de Mol?’ ook: een onvoorstelbaar mooi kijkspel met de meest geweldige taferelen.

Iedereen probeerde zichzelf een houding te geven toen Rik eindelijk begon met de executie. Laat het dan maar snel over zijn. Bij de vierde naam was het raak: Remco moest het spel verlaten. Hij was als verdoofd, had het totaal niet verwacht. Niemand eigenlijk.

Had hij net als ik grote twijfels over de test: Zat ik wel in de juiste richting te denken? Het afscheid van Remco was te kort en vooral krachtig. Hij schreef vorige week al dat we een ‘bijzonder momentje’ samen hadden. En dat was ook zo. In een korte tijd waren zoveel spontane en energieke mensen bijeen, die het ook nog eens vanaf de eerste minuut heel erg goed met elkaar konden vinden.

De volgende dag waren er nieuwe uitdagingen, een speurtocht door een kasteel en weer een lasergame waar ik de eerste keer niet echt gelukkig van werd. De tweede keer ook niet. De opdracht met de vrachtwagens was mij op het lijf geschreven. In de aanloop was er enig tumult over wie er mocht sturen en wie een centrale rol zou krijgen. Dat mocht ik niet zijn en het werd Florentijn. Dan maar een Henk Wijngaard-tje (voormalig trucker die een hit had met het nummer ‘Met De Vlam In De Pijp’ in 1978) en gaan met die enorme machine. Dat was ècht leuk. Alleen jammer dat Splinter een aanwijzing verkeerd doorgaf, of was dat bewust?

Daarna de test. Ik heb zoveel mogelijk spreiding toegepast, maar het mocht niet baten. Na de vierde of vijfde kandidaat zei Rik mijn naam en ik wist het al voor het scherm tergend langzaam op rood ging: ik lig er uit. Het spel was nog teveel een tombola en iedereen kon de Mol zijn. Maar wat was het een geweldige ervaring om aan dit televisieprogramma te mogen meedoen. Toen ik al in het najaar van 2019 voor het eerst benaderd werd, hoefde ik geen seconde te twijfelen. ‘Wie is de Mol?’ is één van die bijzondere gebeurtenissen die je persé wilt meemaken, de bucketlist zeg maar! Ik had het voor geen goud willen missen om met zulke fijne mensen een heerlijke week in het zonnige en mooie Tsjechië te mogen doorbrengen. Vrienden, succes jullie, ik ben toch wel heel benieuwd Wie Die Mol Was...

Erik de Zwart

https://wieisdemol.avrotros.nl/afleveringen/item/dagboek-van-de-afvaller-afl-2-5/

[Tunneltelevisie]

Mooi geschreven.  Jammer dat we niet zoveel van Erik hebben gezien.

[Heinz]

Dagboek van de afvaller - Afl. 3

Thomas Batamemorial Zlin Tsjechië.

Wat was ik in de wolken, totaal ontspannen, erg vermoeid maar opgelucht, ik was eruit!
Van het begin af aan had ik me op subtiele wijze verdacht gemaakt bij mijn medekandidaten.
Weer een aflevering verder!

Het prachtige functionalistisch gebouw in Zlín, opgetrokken uit beton, staal en heel veel glas, gaf me een enorme lift.
Het licht binnen in het Thomas Bata Memorial was overweldigend en voelde verrukkelijk!
Dromend en verlicht gleed ik op mijn lauwe pattas binnen, op weg naar de computer voor de test.
Ondanks dat ik antwoord had op alle vragen zette ik voor de zekerheid mijn twee vers verdiende jokers in.
Als het voor mij al zo overduidelijk was, dan gold dat ook zeker voor mijn medespelers.

Geen moment bedacht ik me dat het wellicht ook nog slim zou zijn om op mijn twee andere mollen in te zetten.
Ik was zo zeker en het voelde zo lekker; eruit zijn!
Terwijl ik met mezelf had afgesproken te blijven spreiden tot aflevering zeven.
Voor aanvang van het spel had een aantal vuistregels in mijn molboekje geplakt, mocht ik niet meer helder kunnen zien of denken.
Alleen had ik mijn boekje sinds deze ochtend niet meer ingekeken…

Kamikaze

Alles of niets!
Zo intuïtief maak ik ook mijn keuzes in mijn werk als kunstenaar. Ik vertrouwde op de aanname.
Met een zelfverzekerde klik drukte ik op return en de test zat er op!
Stuiterend van opwinding van binnen, blakend en verlicht liep ik de trap af het prachtige gebouw uit naar buiten.
Voor het eerst zin in de executie!

Niet meer kunnen spreiden:

Eigenlijk heb ik alleen bij de eerste test op een aantal mensen kunnen inzetten.
Bij de tweede test wilde ik wederom spreiden maar dat lukte niet vanwege de volgorde van de vraagstelling en daardoor zat ik bij deze test maar op twee mogelijke mollen.
Een van mijn mollen ging naar huis, dat maakte de andere nog verdachter.
Ik checkte, dubbelcheckte mijn aantekeningen en observeerde de volgende opdrachten nog specifieker.
Alles leek te kloppen, had ik de Mol ontmaskerd?

Dit spel is geniaal!

Het is een zo ontzettend gelaagd spel, het is sociaal, mentaal en fysiek.
Sportief zijn, logisch nadenken, goed kijken, cool doen, huiswerk maken en het reproduceren van wel of niet opgeslagen kennis.
In het spel, buiten het spel, alles wordt spel, je staat daardoor continu aan. Het trekt al je menselijke registers open!
Heerlijk halve waarheden beoordelen, antropoloog spelen, luisteren en onzeker zijn, ik vond het prachtig!
Wat heb ik genoten van de groep, het enthousiasme, lol, plezier, geklets, samen eten, geroddel en de theorieën…
Bijzonder kandidaten, gewone mensen vol bedenkingen en hun zeker- en onzekerheden.

Rood scherm

Rood scherm, echt niet!
Waarom dan, hoe dan?
Kan me niet eens meer herinneren wat Rik tegen me zei of vroeg bij het afscheid, heb ik wel dag gezegd?
Mijn gedachten draaiden op volle toeren en mijn hersens kraakten.
Wat is er gebeurd en wat is de nieuwe opdracht?

Ik leerde snel maar niet zo snel;)

Niet meer helder in deze lucide droom, de controle verloren en thuis wakker geworden.
Miste meteen de enorme hallucinerende werking van het spel.
Wat was het een voorrecht om zo heerlijk sociaal, fysiek en samen te zijn in deze bizar sociaal afstandelijke tijd.

Florentijn Hofman

https://wieisdemol.avrotros.nl/afleveringen/item/dagboek-van-de-afvaller-afl-3-4/

[Karlijn13]

Oftewel, of Joshua is echt niet de mol, of iedereen zit al vol op Joshua.
Ga toch voor optie 1 

[Tunneltelevisie]

Ik denk ook dat hij er om Joshua uit is gegaan. 

[Mosquito]

Joshua Jung? 

[Heinz]

Dagboek van de afvaller - Afl. 4

Ik probeer het vliegje op mijn Molboekje niet te storen, ze houdt me gezelschap zolang het duurt. Ik ben de pauze in haar missie, zij is mijn houvast in de stilte voor de storm.

Ze landt zacht, lijkt me aan te kijken, klaagt een beetje. Zucht diep, ijsbeert heen en weer. En ik, ik probeer stil te zitten om haar niet te storen zoals ik doe als iemand naast mij ligt te slapen en ik ben al uren wakker, stilliggend om maar niet te wekken.
Met gedachten in mijn hoofd die ik in het normale leven met snelle treinen, koffieplekken, telefoons, mensen en Instagram probeer te onderdrukken.
Het normale leven waar het grijze gras zich verspreidt over parken.
Het normale leven van blauwe lampen die in m’n vermoeide ogen schijnen.
Het normale leven waar jij & ik niet bestaan en nooit zullen overleven.
Ongelakte nagels, dromen die je vergeet zodra je wakker wordt. Vieze zonnebrilglazen, schoenen waarvan de neuzen zijn versleten.
Ik wil voor altijd met dit vliegje zijn op dit moment. 
Ze haalt diep adem, strekt haar schouders, opent haar vleugels zo wijd als ze kan en vliegt weg.
Zwarte aderen verspreiden zich over iets wat ooit leefde. Een verdord blaadje ligt gekreukeld over tientallen klavertjes drie. Vandaag geen klavertje vier gevonden.
Ik doe lopend naar de test nog een schietgebedje naar Shiva, die ironisch genoeg ‘de verwoester’ is, en ik voel me thuis, wil niet weg.
Groepen mensen heb ik altijd intimiderend gevonden en eng. Dat was mijn enige zorg die ik had nadat ik hysterisch blij was dat ik mee mocht. Maar deze club mensen, productie en kandidaten, voelde als een warm bad met glitter bath bombs, champagne, aardbeien en muziek (en ergens wat gif verstopt voor de spanning ) 
Bij de test wist ik precies dat ik het fout deed, maar het kwaad was al geschied en ik liet me te veel verleiden door afleiding en avontuur. Werd meegesleurd door een ongelooflijke draaikolk waar ik elke seconden meer in verdronk en meer van genoot.
Daar zitten we.
Een heerlijk bij elkaar geraapt zooitje mensen wiens paden ik normaal gesproken waarschijnlijk nooit had gekruist.
Rik kijkt ons een voor een aan op de manier die alleen hij kan en vreemd genoeg vertrouwd voelt.
Even doorheen bijten, dan kan ik straks weer die draaikolk in, denk ik nog.
Maar nadat Rocky haar scherm krijgt en ik opgelucht ben dat ze er nog in zit, zie ik in een flits mezelf met de gele rugtas op mijn rug (geleend van m’n beste vriendin aan wie ik beloofde dat ik zou winnen) en mijn koffer die net zo groot is als ik (geleend van m’n moeder aan wie ik beloofde dat ik zou winnen) op Schiphol staan.
Alsof mijn brein eventjes de toekomst in kan kijken om mij alvast te waarschuwen en te beschermen. Zodat het geschreeuw van het genadeloze rode scherm wat gedempt wordt.
Ik lig eruit. Zo simpel en zo snel.
De eerste week terug voelt als liefdesverdriet en doorgerookte longen.
Terug naar het normale leven van de vieze glazen en blauwe lampen.
Maar waar het gras niet zo grijs was als in mijn herinnering en steeds groener lijkt te worden. Mede dankzij dit avontuur.

Lakshmi Swami Persaud

https://wieisdemol.avrotros.nl/afleveringen/item/dagboek-van-de-afvaller-afl-4-5/

[Molest]

Wat mooi geschreven. Echt Lakshmi.

[Tunneltelevisie]

Mooi geschreven! Toffe kandidate! 

[cinner]

Mooiste dagboek van de afvaller denk ik. Jammer dat ze eruit moest.

[molE13]

Dagboek van de afvaller - Afl. 4

Lakshmi Swami Persaud

https://wieisdemol.avrotros.nl/afleveringen/item/dagboek-van-de-afvaller-afl-4-5/

Prachtig verhaal van een mooie, leuke meid!

[Bodejos]

Mooi beschreven, en helemaal Lakshmi.


Overigens wel knap dat Lakshmi aan het vliegje op haar molboekje kon zien dat het een vrouwtje was.

Dan moet je toch wel heeeeel goede ogen hebben.

[Mollem]

Wow...  Lakshmi

[Heinz]

Dagboek van de afvaller - Afl. 5

Okay. Here we go. Waar beginnen we.
Bij een wereldwijde pandemie die de wereld op de handrem zette.
Bij een bomvol festivalseizoen in Europa dat als sneeuw voor de zon verdween.
Bij grenzen die dicht gingen en overheden die struikelden.
Bij Joshua vol energie maar zonder podium.

And there she was: Wie is de Mol? Of ik door het wegvallen van alle optredens misschien een keer mee kon doen. Sold! In a heartbeat. En ja, ik zei het in het Engels, de taal die sinds mijn eerste woordjes al door mijn Nederlands verweven zit.

Ready was ik. Ik had mezelf wijsgemaakt dat ik wist wie de Mol was. Nu hoefde ik alleen nog maar te genieten van dit spel waarvan ik nog geen idee had hoe krankzinnig het eigenlijk was. Ik had het nooit echt gekeken. De nacht voor vertrek keek ik snel een paar afleveringen, maar werd ik vooral dronken met mijn vriendinnetje die ik een kleine maand niet zou zien. Want ik ging winnen. Zoveel was duidelijk. Een klein afscheidsfeestje had dus zonder twijfel de prioriteit boven een goede voorbereiding. Brak en katerig aankomen op Schiphol zou me tevens helpen bij het vertrouwen op mijn gut feeling. De geest is makkelijk af te leiden, te bespelen. Ze is receptief voor manipulatie. Het onderbuikgevoel always knows best. En moe zou ik daar beter bij kunnen. So far so good. En holy fucking shitballs did it get better.

Vanaf het eerste moment werd het duidelijk dat dit spel en de mensen erachter geen spelletje speelden. They meant business. Wat een machine, wat een fantasie, passie en toewijding. Als zelfs corona je niet kan stoppen zo’n monsterproductie neer te zetten met zoveel mensen op zoveel verschillende locaties (elke dag de maatregelen in acht nemend en regelmatig testend) then what will? Niks dus. Wie is de Mol? is een op hol geslagen trein zonder remmen dat een spoor van chaos, geluk en wanneermagikweer achter zich laat. En deze trein zette mij af bij de executie in aflevering vijf.

Vijf afleveringen lang was ik de hoofdrolspeler in mijn eigen film. De guy die overbodige koprollen maakte tijdens het lasergamen. Want ja what else? De guy die zijn oprechte onhandigheid liet samensmelten met bewust verdacht zijn (er al na tien seconden achter komen dat hij de walkie talkies verwisseld heeft en er dan maar voor kiest het zo te houden). De guy die onderdeel werd van #TheAlliance met Splinter. Ondanks de belofte die hij zichzelf deed niemand ècht toe te laten en altijd meedogenloos het spel te spelen. Hier verkoos mijn onderbuik vriendschap boven victorie. Ik was de guy die al abseilend alles vergat dat met codes, jokers of geld te maken had. De jokers en de vrijstellingen deden me weinig. Spreiden heb ik geen aflevering gedaan. Mijn gut feeling en ik zaten goed. Zo vertelde hij me ook dat aflevering vijf mijn halte was.

Thanks for the ride Wie is de Mol?. The pleasure was all mine.

Showpony out.

https://wieisdemol.avrotros.nl/afleveringen/item/dagboek-van-de-afvaller-afl-5-3/

[Sanmol]

Hier verkoos mijn onderbuik vriendschap boven victorie.

Splinter mol?

[Heinz]

Lijkt erop dat Joshua daar in ieder geval ernstig rekening mee houdt. Maar hij weet het antwoord nog niet.

[joligmolletje]

Wauw, wat een mooi dagboek! Superjammer dat Joshua uit het spel is!

[Karlijn13]

Heerlijk dagboek om te lezen 

[Tunneltelevisie]

Mooi! 
Maar ook jammer dat hij het spel heeft moeten verlaten!