(
Dit is een TNVH-tje van woensdag 8 mei, van voor de uitzending van de finale op zondag 12 mei, dus bepaalde stukken zullen wat 'gedateerd' overkomen, maar ik vond het toch de moeite om het nog even hier te zetten.)
La Talpa, het halfvolle glas en het zingende meisje: drie hints naar de Mol in PalermoPalermo, hoofdstad van Sicilië, is een plek die feller bruist dan elke bruisbal van Gillian in het badwater van om het even welke moeder. “Deze stad is een parel van een schuilplaats voor een Mol, naar het schijnt”, dat zou een mooie cryptische omschrijving zijn in een cryptogramkruiswoordpuzzel. PALERMO is een anagram van PARE MOL, half Italiaans (“het schijnt”), half Nederlands… Ja, sorry, woordspelletjes, ik kan het niet laten. Toch is het in dit Palermo dat de Mol zijn ware gelaat getoond heeft. In aflevering 7 zaten er voor de echte speurneuzen maar liefst
drie hints verborgen
in woord, beeld en geluid, de drie hoofdingrediënten van een televisieprogramma. Ontdek ze hieronder samen met mij.
La TalpaIn het poppentheater van Enzo Mancuso verzorgden Michaël en Charlotte voor een select publiek de eenmalige opvoering van het stuk “La Storia della Talpa”. Hun opdracht bestond erin om exact op het juiste moment bepaalde handelingen uit te voeren. De juiste timing werd aangegeven door de woorden van de verteller, in het Italiaans, dat spreekt voor zich. Als het woord “nascosto” viel, moest het vizier van de pop naar beneden. Bij “uno, due, tre” werd de pop die de groepspot voorstelde in twee stukken gekliefd. “La mia spada” was het signaal voor Michaël om het zwaard terug in de schede te steken (wat weer niet lukte, Michke toch!), bij “barca” blies Charlotte succesvol op haar schelp.
Elk woord werd dus onmiddellijk gevolgd door het juiste beeld, dat was tenminste toch de bedoeling.
Datzelfde concept werd ook tweemaal toegepast toen de verteller
het woord ‘talpa’ uitsprak: het beeld dat onmiddellijk volgde op dit Italiaanse woord voor Mol was telkens
een close shot van Senne, de Mol van dit seizoen centraal in beeld, tweemaal ook onderstreept met een toepasselijk geluid. Kijk hoe mooi de timing is van woord en beeld:
In het begin van de voorstelling, bij de woorden “… la storia della Talpa”:
Op het einde van de voorstelling, bij de vraag: “Chi è la Talpa?”:
Het halfvolle glasSommige lezers zijn wellicht nog niet helemaal overtuigd na deze verborgen aanwijzing naar Senne tijdens de voorstelling van “Het verhaal van de Mol” in het poppentheater (
het is inderdaad een beetje ‘vervelend’ dat ook Bernard daar telkens in beeld is), maar ik koester goede hoop dat ik ook die laatste twijfelaars kan overtuigen met een tweede ‘verborgen aanwijzing’ naar Senne in aflevering 7. Het gaat om
dit bizarre en dus verdachte beeld op het moment dat Senne aanschuift aan tafel bij Gilles en Pinocchio:
Let vooral op de glazen met drank. De drankjes die klaarstaan voor de andere drie (Charlotte, Michaël en Bernard) bevatten op het moment dat Senne op zijn plaats gaat zitten (recht tegenover Pinocchio trouwens, dat is ook geen toeval!) dubbel zoveel van het allicht alcoholische goedje dan het glas van Senne! Is dat niet bizar? Sennes glas bevat nog ongeveer hetzelfde volume als dat van Gilles! Dit doet mij vermoeden dat die twee al een tijdje bij een glaasje aan het palaveren zijn geweest en dat die beelden van Senne die uitstapt en gaat zitten nog eens overgedaan zijn.
Want waarom zou Senne een glas drank krijgen dat in vergelijking met die van de anderen slechts ‘voor de helft’ gevuld is? Daar is toch geen andere plausibele uitleg voor te vinden dan dat de heren hier een toneelstukje opvoeren, maar helaas is de ’continuïteitsassistente’ hier even in de fout gegaan en heeft ze het glas van Senne niet terug bijgevuld, nadat de twee al een tijdje hadden zitten babbelen! Een schoonheidsfoutje van het produktieteam wordt voor de echte speurneuzen een opzettelijk verborgen aanwijzing naar de Mol. GDC geeft trouwens ook de indruk een toneeltje op te voeren en zegt, nadat hij net tien minuten met Senne heeft zitten praten, met die typische GDC-humor:
Lang geleden? “Hoop en al een paar minuten, makker!”, zou ik zeggen. Daarna maakt Gilles, puur voor het camerashot en omdat het kan, nog een apart gebaar, opnieuw aantonend dat hij hier toneelspeelt (
of bestelt hij hier nu ‘twee glazen van hetzelfde’?):
Zelfs de ‘Michaël-tunnelaars’ moeten toegeven dat hier toch iets ‘louche’ aan de hand is! Maar voor de enkeling die nu nog niet overtuigd is dat Senne de Mol is, heb ik nog een ultieme uitsmijter, helemaal TNVH-waardig. Een gezongen hint die iedereen omver zal blazen en die ik ontdekte door scherp te luisteren. Eens je het gehoord hebt is er geen weg meer terug!
Het zingende meisje met de gitaar.Omdat ik technisch niet in staat ben geluidsfragmenten te tonen (
forumlid Herbie heeft er een mooi mp3-geluidsbestandje van gemaakt maar ik krijg dat hier niet geplaatst, dat ligt overigens volledig aan mijn beperkte computerskills) moet ik jullie meenemen naar
het begin van aflevering 7, meer bepaald rond tijdstip 5:00. Neem er even de beelden en vooral ook
het geluid bij. We krijgen beelden te zien van fotograferende toeristen in het bruisende Palermo, waar Senne en Bernard ‘een stapje in de wereld gaan zetten’. Je hoort stadsgeluiden, er speelt een soort van rap-nummer overheen, maar exact op 5:00 komt dit beeld:
Een meisje met een gitaar dat blijkbaar een nummer zingt voor de toeristen. Ik zou kunnen beweren dat ik dat ben, want vanuit dit camerastandpunt bekeken is de fysieke gelijkenis met (de jongere) Klaartje redelijk sprekend. Maar dat zou een grove leugen zijn want mensen die mij kennen weten dat ik totaal geen aanleg heb voor muziek of zang. De kans dat ik ooit op een plein in Palermo met een gitaar in de hand door een microfoon een liedje heb zitten kwelen, is nog vele malen kleiner dan dat een kandidaat van De Mol bovenop de Etna samen in bad gaat met George Clooney en (de moeder van) Romelu Lukaku…
Belangrijker dan haar identiteit is wat dit meisje zingt. Als je goed luistert kan je immers horen wat ze zingt! Luister maar eens aandachtig, spoel een paar keer terug en herbeluister, vertraag eventueel beeld en geluid, want het is maar heel kort te horen.
Doch wat ze zingt klinkt toch verdacht veel als: “Sì, Senne, sì.” Ja, luister gerust nog een paar keer, op den duur kan je er niet meer naast horen! Ze zingt het echt! Wat een formidabel idee van de makers om een hint te verstoppen op een plek waar je het helemaal niet verwacht: op een druk plein, in Palermo, tussen de toeristen, zingt een meisje het antwoord op de vraag die ons al bijna acht weken talrijke uren slaap heeft gekost en die ook deze week voortdurend door ons hoofd spookte:
“Chi è la Talpa? Bernardo, Michele o Senne?” Het juiste antwoord klinkt mij als muziek in de oren! Ja, het is Senne! Sì, Senne, sì. Het kan toch niet anders nu we
deze gezongen hint hebben ontdekt…
Mijn naam is Klaartje, ik ben ‘een echt meisje’ en ik lijd gelukkig niet aan het ‘Pinocchio-syndroom’, want anders was mijn neusje de voorbije weken al tientallen centimeters gegroeid met al die leugens en verzinsels die ik jullie in dit TNVH-topic heb verteld… Zondag is er de finale van alweer een geweldig seizoen van De Mol, het avontuur op Sicilië maakte de stoutste verwachtingen waar, kwalitatief was het één van de beste seizoenen ooit. Wie er zondagavond ook als de Mol van Sicilië 2024 uit de mist tevoorschijn zal komen, Senne, Michaël of toch nog Bernard, het zal absoluut niks afdoen aan het genot van de beleving. Ik ben blij dat ik erbij was, maar als speurder hoop ik toch dat ik niet lieg in mijn antwoord op de vraag:
- Clara, sai chi è la Talpa?
- Sì, c’è Senne! Sì, Senne, sì!
Tot een volgende gelegenheid, beste vrienden! Ciao!
