Wel, een schrale troost is dat ik tenminste niet in Bernard ben getrapt...
Mijn eerste reactie is dat Senne wat betreft onontdekt blijven voor mij in elk geval een topmol was, maar Michael wat betreft effectiviteit en molacties veel dichter in de buurt kwam van mijn ideaalbeeld van een Mol (Zolang als ik op Michael zat bleef Senne mijn nummer 2, maar dat was meer een krampachtige poging om niet in tunnelvisie te verzanden dan dat ik er echt in geloofde. En als er voor mij geloofwaardige alternatieven waren geweest was ik waarschijnlijk eerder daarvoor gegaan).
We zullen zien in hoever komende aflevering mijn mening kan veranderen. Maar alvast gefeliciteerd aan degenen die wel helder zagen wat ik niet kon zien, en dank aan de makers voor de fantastische beelden, geluiden, en proeven!