Dagboek Daniël
Ok. Wie is de Mol, ik ben het niet maar ik weet bijna zeker wie het wel is.
Alleen vandaag? Tja vandaag ga ik weer twijfelen.
Het spel wordt serieuzer en ik heb niet alle informatie die ik wil hebben.
De test wordt zoals gewoonlijk altijd aangekondigd op 'n moment dat je er net niet op zit te wachten en zeker vandaag niet.
Ik zit even niet lekker in m'n vel.
Ik heb die vrijstelling maar ik wou dat ik 'm nu kon inzetten, vanochtend heb ik hem met hand en tand verdedigd maar daardoor heb ik ook de ochtend met de rest van de groep gemist.
Ik heb de zenuwen voor de test, met trillende vingertjes zit ik boven dat schermpje te beven.
Shit had ik die vraag niet met ja moeten beantwoorden of was nee toch goed.
De executie zelf.....
Bam!! Rood!
Ik lig uit dit avontuur, de vrijstelling geef ik terug aan Art.
Dit is heel onwerkelijk en toch voelde ik ook tijdens de test dat ik er naast zat, ik was te zenuwachtig, ging toch weer twijfelen op het einde, wel, niet, ja of nee.
Maar dit is het dus, zo voelt het, auw! In de paar minuten dat je afscheid neemt dringt het eigenlijk nog niet helemaal tot je door.
's Avonds in mijn hotelkamer ga ik alles toch nog na, alle vragen en mogelijke antwoorden.
Wat een ongelofelijk vet Avontuur!!
De opdrachten komen langzaam één voor één voorbij, de spanning de avonturen....
Ik ben ver genoeg gekomen en met 'n grote grijns zink ik weg.
Volgend jaar weer!!!!
Daniël