Dat is totaal niet te vergelijken. Mensen zaten met totaal andere verwachtingen op de betreffende eilandraden. Het is makkelijk sprotief afscheidt te nemen wanneer je allang geaccepteerd hebt dat een tegenslag als deze heel reëel is. Wat maar weer aangeeft dat dit een spel is met menselijke pionnen, en dus menselijke emoties en reacties.
Ik denk, dat dit wél te vergelijken is. Geraldine is tactisch een niet zo sterke speler en daarom was zij zo onthutst bij haar nominatie.
Sef speelt het spel dodelijk, maar weet, dat zijn hoofd net zo goed onder de guillotine ligt. Je accepteert de risico's, want zo speelt hij zelf ook.
Met een glimlach je eigen doodvonnis aanvaarden, als een echte kerel.
Helaas hebben Sef en Geza niet meer met de winnaars kunnen praten vóór de eilandraad, want dan hadden ze Kees kunnen informeren, dat Jan Hans eruit wilde stemmen. Dan was Kees direct genezen geweest van Jan. Maar wat niet is, kan nog komen...