Yup. Zijn vast genoeg onnodige woorden.
Maar ook zinnen die niet direct bijdragen bij wat je met je tekst over wilt brengen.
Of te veel voorbeelden.
--
Natuurlijk is het altijd een goede mogelijkheid dat je minder woorden nodig hebt wanneer je een deel er van achterwege laat. Zo is het, om gewoon maar een voorbeeld te noemen, best heel veel voorkomend dat men (per ongeluk dan wel aanvankelijk opzettelijk) dingen dubbel (of soms gewoon extra) schrijft - in feite een herhaling. Of hun eigen zinnen extra onderstreept en nog een keer meer aan zet.
Daarnaast komt het ook voor in teksten, zowel formeel als informeel, dat zinnen die in een alinea staan niet bij de alinea horen. Ik weet nog goed dat ik een keer een stuk las over alinea's, en toen ging de alinea ineens verder met metagrapjes, die niet in de tekst zelf pasten - maar wel in de overkoepelende meta van de lezer. Ik snap dat jij daar, als lama-zijnde, ook spuugziek van zou worden.
Daarnaast kwam ik dat ook weleens tegen in stukken tekst over de productie van mandarijntjes, in een filosofische tekst van Plato over de zelfgekozen dood van Socrates, de achterkant van een pak melk, de belastingopgave van mijn opa uit 1978, en de telefoongids. Een voorbeeld waar je dergelijke stukken tekst, die niet inhoudelijk gaan over daar waar de alinea over gaat [wat in dit geval de opbouw van een alinea is], maar over iets anders [bijvoorbeeld onnodig woordgebruik en voorbeelden], dan weer níét tegen komt, is Nijntje.
