Nou, mijn vrienden hebben mij zondag verrast door mij voor mijn verjaardag het Wie is de mol bordspel cadeau te doen. En aangezien we met z'n vijven waren konden we het meteen uitproberen. Dus ik heb het spel nu ook gespeeld, en ik moet zeggen, ik ben wel onder de indruk. Toevallig was ik zelf de mol, dus ik weet niet hoe het zou spelen als kandidaat, maar ik vond het best leuk om de mol te zijn. Eén medespeler had mij door vanaf "aflevering" (vraag) 5, enkele adneren hebben me één of twee keer ingevuld maar enkelen hebben mij nooit verdacht. Mijn tactiek was vooral toch meegaan met de foute antwoorden; zodra er een fout antwoord werd geopperd, proberen een plausibele verklaring daarvoor te verzinnen om te denken, ja dat lijkt mij dan ook het meest logisch. Of als iemand een redenatie ophangt, doorvragen hoe die in elkaar zit om tijd te rekken. Daarnaast gebruikte ik mijn natuurlijke neiging om alles tot in detail te gaan zitten beredeneren
Zo was er een inschattingsvraag waar een getal uitkwam, en mede op mijn initiatief gingen we dat proberen te berekenen. Iemand hing een redenatie op die ik oprecht niet snapte, maar 't kwam mij wel mooi uit om daar gewoon op door te vragen, zo van, hoe kom je op die rare gedachtekronkel.
Uiteindelijk waren er zo veel vragen fout dat er bijna geen enkele goede letter lag. Dat scheelde, want ik ben over het algemeen vrij goed in woordspelletjes dus voor het raden van het woord werd er een beetje gezegd, Erik zie jij iets. Dus ik deed wel zo wat voorstelletjes, maar niets in de richting van het geheime woord dat ik natuurijk wist. Op een gegeven moment waren er al zo veel fouten en er kwam ene vraag waarbij ik het niet kon maken om het fout te zeggen, dus ik zei het gewoon goed, omdat het toch wel goed beantwoord zou worden en er lagen al zo veel foute letters dat het toch al vrij hopeloos was. Tip voor de mol: als het niet meer uitmaakt, doe goed je best (dus als iedereen al goed zit, ga mee, als iedereen toch fout zit, doe het goed en laat je daarna overtuigen). Verknoei het alleen als dat invloed heeft.
Daarnaast hadden we (ze? ik vond het wel prima) bedacht om bij de vragen waar de joker was ingezet het antwoord dat we eerst hadden ook te laten liggen, waardoor er meer dan acht, en daarmee ook meer verkeerde letters op het bord lagen waardoor er gewoon minder overzicht was.
Onze groep bestond overigens naast mij als mol uit
- een Sofie van den Enk-achtige kandidaat die het hele psychologische spelletje lekker meespeelt. Wat meehielp was dat hij bij sommige vragen zo overtuigd was van een antwoord dat toch lekker fout was.
- een Tygo Gernandt/Art Rooijakkers-achtige kandidaat die redelijk het voortouw nam en gelukkig vaak de foute antwooden gaf, en bovendien de hele tijd bovengenoemde overreedde om dat hij hem voor geen cent vertrouwde. Dus daar was altijd onenigheid, dus ik koos gewoon de partij die het foute antwoord gaf. Hij was mijn hulpmol zonder dat ie 't zelf doorhad, ook omdat hij heel de tijd zei, we moeten door want we hebben weinig tijd. :P Hij had mij overigens wel als enige echt door.
- een Freek Bartels-achtige kandidaat die vooral kijkt en observeert, en af en toe iets heel slims roept, maar die verder wijselijk z'n mond houdt als het om verdenkingen gaat. En die overigens regelmatig de juiste kennis had als het om de vragen ging.
- een Jennifer Hoffman op-gevoel-spelende kandidaat die volgens mij gewoon van de opdrachten aan het genieten was.
Ik denk dat ik zelf een beetje zoals Patrick Stoof was.
Yep. Leuk spel. In ieder geval als je de mol bent. En de anderen vonden het ook voor herhaling vatbaar. Maar het is ook een vermoeiend spelletje. Althans, voor introverte mensen
De timer voor op je smartphone werkt ook prima (hij loopt door als 't scherm uitgaat als je 'm even niet aanraakt).