Geen enkele redenering is 100% sluitend, want WIDM is een psychologisch spel en gaat om vertrouwen, eerlijk vs. liegen. Dat kun je niet in een formule vatten.
Eigenlijk is Molpunten vooral een opiniepeiling. Ik bekijk wat er gebeurt in het spel (is (redelijk) objectief), en laat mensen stemmen wat verdacht is (is subjectief) en met een formule combineer ik dat. Dat is niet 100% sluitend (bij De Mol Vier 2016 wees die de verkeerde mol aan), maar het werkt vrij aardig.
Maar er zijn zeker ook molloten hier op het forum die de test gebruiken om verdenkingen aan te wijzen.
Bijvoorbeeld op basis van deze twee criteria:
1. Als we de afvaller een testvraag zien invullen, is de kans dat die corret is kleiner dan gemiddeld. De personen op wie zijn antwoord slaat zijn waarschijnlijk niet de mol.
2. Als persoon X een testvraag invult op de afvaller Y, en persoon X zit er nog in, dan hebben de ándere vragen die X invult, een grotere kans om op de mol te slaan, want die moeten op de een of andere manier ervoor zorgen dat X meer goede antwoorden had dan Y, want anders was X afgevallen in plaats van Y.
Probleem: de beelden van de test met de muiscursor, zijn waarschijnlijk niet echt. Dus dan werkt deze theorie niet.
In plaats van testvragen kun je afgaan op wat mensen zeggen te verdenken, maar ook daarvan weet je niet of dat allemaal wel klopt. En daar zit je meteen op de hoofdreden dat je met wiskunde alleen de mol niet vindt: het programma is
gemonteerd, en je ziet dus alleen de beelden die productie wil dat je ziet. Hoe goed je
methode ook is, je
data is onvolledig en soms zelfs fout. (Case in point is de zogenaamde verdenking van Jan Kooijman op ineens-iemand-anders-dan-Art in aflevering 2011.5.)
Edit: anders gezegd: iemand de beschikking heeft over de volledige en correcte testresultaten van alle kandidaten in de eerste N afleveringen en verder niets, kan een volledig objectieve kansberekening doen op wie de mol is. Maar alleen productie heeft die gegevens. Kijkers niet.
