Het enige wat mij enigszins stoort aan aflevering 7 is: we hebben ofwel een totale obvious mol, ofwel is het toch Senne of Bernard.
Want alles aan deze aflevering zegt "het is Michaël". Met als belangrijkste 2 wapenfeiten: in opdracht 1 op het moment supreme de pop niet goed besturen, en in opdracht 2 bij het voetbalverhaal heel erg stuurt naar "leugen".
En het scenario "de totale obvious mol" vind ik niet zo passen bij De Mol (ook niet per se bij Wie is de Mol, voor de duidelijkheid). De enige die daar enigszins de buurt komt voor mij was Pieter, en dat vond ik daardoor ook een wat minder leuke ontknoping. Ik hoop nog verrast te worden, want Michaël is een beetje mijn vreesmol.
Voor de rest zijn het top-opdrachten. Zat allemaal supermooi in elkaar, en heel fijn dat het geen alles-of-niets was bij het poppentheater. En weer echt een prachtig stukje Siciliaanse cultuur laten zien. Het ding met de stappenteller vond ik ook briljant, ook dat ze er zelf achter moeten komen.
Wat ik jammer vond is dat degenen die moesten kiezen tussen leugen of waarheid, de keuze wisten van degenen voor hen, en elkaar zo konden beïnvloeden. De derde persoon moest ofwel beslissen, ofwel had niets meer te zeggen. Het was beter geweest als ze moesten opschrijven of dergelijks.
Ander puntje van kritiek: het "voetballen met Romelu Lukaku" kon je natuurlijk niet echt voetballen noemen. Die 2 hadden op z'n minst even op een grasveld moeten rondrennen. Terwijl De Mol één ding doorgaans steengoed doet: alles wat ze doen helemaal tot het eind afmaken: hier vind ik dat ze echt bochten hebben afgesneden. Het voelde "niet af" en "knullig, maar niet bewust".
