Onthou wel dat Isabelle haar foutenmarge argument gebruikt reeds voor de kop of munt methode. Zij tracht de anderen te overtuigen voor de ja-groep vlag te kiezen; en dat terwijl ze er maar 1 plakband over zaten, en de nee-groep 6 touwen te kort kwam. Stel dat Isabelle de Mol is, dan zou zij diegene zijn geweest die niet-zo-per-abuis 1 plakband te weinig had geteld en er dus een extra had laten leggen. En dan zou ze ook weten dat de nee-groep nog een grotere fout maakt, en zou ze dus hen niet trachten te overtuigen voor haar vlag te kiezen. Nee dan zou ze amper trachten hen te overtuigen, want dat maakt er zowiezo enkelen in de nee-groep verdacht. En laat Isabelle de enige van de twee zijn die de nee-groep tracht te overhalen. Maar van Marc hoor je op dat moment niks... wel een mooie 'oh spijtig!'. Vergelijk dat met haar reactie als de pijl afgaat: je kan ze bijna zien denken, 'doemme, jaja, de Mol heeft hier zwaar toegeslagen.' Ze voelt zich duidelijk gesaboteerd. Zelfde kan trouwens afgeleid worden naar mijn mening uit Bruno's reactie... die snel door Thibaud naar de eerste test werd gedelegeerd (en Bruno was de man om er op toe te zien dat iedereen een controle persoon bij zich had). Het samen persen van de lippen en het in stilte trachten wegslikken van de teleurstelling/verraad en tegelijkertijd knikken - die heeft ons hier goed zitten gehad.
