Eerlijk gejat van feesboek
Gebroederlijk zaten ze naast elkaar in de bus op weg naar Rotterdam. Naar hun cluppie, naar hun Kuip, naar de plaats waarover ze zo vaak droomden toen ze nog in de prachtige shirt mochten spelen… Terwijl de overige PSV-spelers de koptelefoon op hadden en verplicht luisterden naar Guus Meeuwis, zo ziet Cocu dat nu eenmaal graag, fluisterden de twee op samenzweerderige toon. Hoe moesten ze dit nu oplossen zonder dat het te veel in de gaten liep?
“Misschien doe ik wel schoenen aan met te korte noppen, glijd ik lekker vaak uit”, zei Karim. “Nee joh, dan ben je het lulletje bij VI, niet doen”, antwoordde Jeffrey. “OK zeg jij het dan maar”, bitste Karim zijn maatje toe. “Als we nou gewoon eens vroeg een kaartje pakken en daarna nog eentje …”, fluisterde Jeffrey, “daar komen wel wel mee weg, laten we direct ook zien dat wij er alles aan gedaan hebben”. “Allebei valt te veel op”, gniffelde Karim bij dit vooruitzicht. “Jij hebt er meer ervaring mee, dus waarom pak jij die tweede niet”, vervolgde hij. Het vooruitzicht op eeuwige roem bezorgde Jeffrey een gelukzalige glimlach, de zaak was beklonken!
Nog maar kort in de tweede helft van Feyenoord – PSV ontvangt Jeffrey Bruma zijn tweede gele kaart en mag het veld verlaten. “En laat je club maar in de steek”, zingt Het Legioen. Jeffrey snapt er helemaal niets van …, “zijn zij nou zo dom of ben ik nou zo slim”, denkt hij. In al zijn enthousiasme gooit hij er nog een ‘fuck you’ gebaar uit, om alle verdenkingen verder de kop in te drukken.
Samen lopen Karim en Jeffrey na afloop naar de bus, hun blikken veelbetekenend. Nog even volhouden. Na nog wat te zijn opgehouden op de Herdgang door mensen die ze toch niet kunnen verstaan, lopen ze naar de auto. Eenmaal binnen in de auto kunnen ze hun lachen echt niet meer inhouden, wat een plan en wat een uitvoering!!! “Komen wij uit Rotterdam”, zet Karim in. “Ken je dat niet horen dan”, vervolgt Jeffrey.
