Het is wel stil hier zeg. Zou het gebrek aan eten, de niet altijd even goede nachtrust en de zwaarte van de opdrachten ons nu dan toch parten gaan spelen?
Of is het onderlinge irritatie die maakt dat we allemaal onze mond houden.
Ach nee, natuurlijk! We missen het thuisfront en lopen allemaal aan onze geliefden te denken
Hoe dan ook, ik heb een lekker inktvisje gevonden, dus draai het vuur maar hoog