Prima natuurlijk, dat we er verschillend over denken. Ik ga even selectief quoten om te reageren op wat dingetjes: (Wat niet wil zeggen dat ik de rest negeer. Want op sommige punten kan ik me zeker in je argumenten vinden.)
Ten eerste brengen alles of niets opdrachten veel meer spanning met zich mee.
Dat is zeker waar. Ik ben ook niet tegen alles-of-niets opdrachten op zichzelf. Maar drie in één aflevering vind ik echt te eenzijdig. In het beste geval wisselt het een beetje af. Qua spanning: het zou wel spannender zijn als er ook af en toe opdrachten lukken. Dat kan ik me van dit seizoen nog niet herinneren. En dán is de spanning er juist vrij snel af. Dan denk ik als kijker: dat wordt weer 0 euro.
Verder is er ook een middenweg. Als het geld van een opdracht bijvoorbeeld verdeeld wordt als 3000 : 1000 : 1000, dan is het niet alles of niets, maar er is nog steeds een smak geld waarvan het spannend is of het gaat lukken.
De mol kon nu dankzij voorkennis bijvoorbeeld al weten dat er al minstens 1 bord fout stond, waardoor hij juist wel zijn eigen bord vindt.
Dat kan ook als elk bord geld waard is, toch?
Als laatste: bij deelopdrachten is de consequentie dat de mol geen enkele invloed heeft op een groot deel van de pot.
Ik vind dat dat ook wel eens mag. Het spel gaat óók over die andere 9 kandidaten die wel geld willen verdienen hè.
In alles of niets opdrachten is elke actie van een kandidaat relevant.
Waardoor je met je verdenkingen zóveel kanten op kan dat je er eigenlijk helemaal niets meer mee kunt. Want elke kandidaat doet acties. En dus is elke kandidaat in potentie de mol. En ik denk dat het goed is dat we ook af en toe wel gewoon het geld kunnen volgen of dingen kunnen afstrepen als onmols.
Je kan hier als sluwe mol met een hele simpele vertraging een hele opdracht laten verpesten.
Maar ik wil niet dat alle opdrachten verpest worden. Ik wil een groep zien die soms opdrachten háált. Als een opdracht met een simpele vertraging helemaal verpest kan worden, dan zet je de kandidaten buitenspel. En dat kan niet de bedoeling zijn. Het spel "De Mol" is een wisselwerking tussen mol en kandidaten.
Erger nog: het is snel duidelijk wie waar precies verantwoordelijk voor was.
Dat vind ik, bijvoorbeeld bij de karts (een opdracht met deelbedragen), nog helemaal niet zo duidelijk. Als steeds een groep (deelgroep of de hele groep) verantwoordelijk is voor een deelbedrag, dan is de verantwoordelijkheid nog steeds gedeeld. Bijvoorbeeld bij de waterpijpen met Super Mario. Als het pijpen bouwen 500 euro per keer had opgeleverd, dan nog kun je niet zeggen wie daar gemold heeft toen dat 2 keer mislukte.
Ze moeten natuurlijk wel te doen zijn zonder mol
Maar de opdrachten worden gespeeld mét mol. Dus ze moeten ook te doen zijn mét mol. En als één actie een opdracht kan doen mislukken, dan is de opdracht eigenlijk onhaalbaar mét mol.
en het feit dat geen enkele keer de verdubbelaar effect heeft gehad (daar kunnen de makers natuurlijk niets aan doen, maar is toch jammer).
Nouja, het heeft natuurlijk wel heel veel te maken met die alles-of-niets opdrachten. Die de makers hebben bedacht
Als je als makers iets doet met geld verdubbelen, dan werkt dat wel beter als er ook meer kans is op geld om te verdubbelen. Ook al is dat dan een klein bedrag. Van 5000 naar 10000 klinkt supervet, maar niet als dat uiteindelijk van 0 naar 0 wordt. Dan liever een keer van 1200 naar 2400. Dan wordt een klein bedrag toch ineens een best wel mooi bedrag. En je loopt als makers op die manier veel minder risico op precies wat er nu is gebeurd, namelijk dat het hele schouwspel helemaal niets oplevert.
