Mooi dagboek
DAGBOEK VAN DE AFVALLER - AFL. 4
Dromen worden werkelijkheid. Al zo’n beetje mijn hele jeugd keek ik naar Wie is de Mol?. Ik liet mijn gedachten graag dansen met het idee dat ik misschien ooit mee mocht doen aan dit magische programma. Of beter zelfs: de Mol mocht zijn.
2018 was een wervelwind aan ervaringen, met de Mol als hoge hoogte, en het verlies van mijn kleine broertje als diep dal. Elke avond stuurde mijn moeder me netjes verslagen met hoe het met ‘m ging. Ik voelde me sterk, helder en dat mensen mij dan ook nog eens verdachten was helemaal lekker meegenomen! Tot 2 avonden voor mijn exit. Mijn moeder hield opvallend haar mond als ik vroeg hoe het thuis ging. In het spel leken dingen voor me met het uur duidelijker te worden. Maar van binnen wist ik; thuis klopt iets niet.
Ik zal nooit zeggen dat ik destijds 100% duidelijkheid in m’n hoofd had over wie ons nou zat te belazeren, maar dat ik op de goede weg zat wist ik wel. Toch besloot ik op gevoel te gaan en onbewust even een paar vragen meer in te vullen op kandidaten waarvan ik eigenlijk wel wist; zij kunnen het bijna zéker niet zijn.
Die avond tik ik mijn naam in, neem een laatste diepe adem, en de hemel kleurt rood. De kleur van Mikai, de kleur van mijn kleine broertje. Het was goed zo.
Dromen worden werkelijkheid. Het feit dat ik Wie is de Mol? in het echt heb mogen meemaken is iets wat me de rest van mijn leven dierbaar zal zijn. Ik hoop dat jullie net zo hebben genoten van mijn deelname als ik!
P. S. Ja, ik stond echt élke dag anderhalf uur eerder op dan de rest voor al die Gamma blikken foundation!
Nikkie.
