Wat er tegen de theorie van de molwissel spreekt is dat er zo ontzettend veel mensen hun mond moeten houden en al zo lang. En hoe zou de AVRO dat voor elkaar hebben gekregen? Zwijgeld betalen? Dat lijkt me toch sterk.
Ik kan het wel begrijpen. Het zou het laatste seizoen worden. Nu met Bekende Nederlanders, als gimmick, als toetje om het programma op een leuke manier te beëindigen. En toen werd opeens de mol ziek. Ze konden twee dingen doen: stoppen of doorgaan met een andere mol en dat zo goed mogelijk proberen te camoufleren. Het was nog vroeg in het spel. Aan stoppen zou een fors prijskaartje hangen (locaties, crew, hotels etc. waren al geboekt). De kandidaten hadden, anders dan in eerdere series, ervaring met media en televisiewerk, en zouden zich dus makkelijker schikken naar dit scenario. Niemand anders hoeft dit ooit te weten. Later misschien, als we bij het honderdtwintigjarig bestaan van de AVRO nog eens terugblikken.
De serie wordt uitgezonden: een onverwacht groot succes, mede dankzij de enorme dynamiek tussen de kandidaten. Het programma wordt van de guillotine gered - al offeren ze daar Angela Groothuizen voor op. Er komt een heuse WIDM-industrie van de grond. Fora, Molboekjes, Apps, Moltalk, aandacht in de media. Oud-kandidaten worden keer op keer uit de mottenballen gehaald voor sappige quotes over het huidige seizoen.
En zo groeide een giechelig bewaard geheimpje over hoe het werkelijk is gegaan tijdens wat de defintieve serie zou worden, in de loop der jaren uit tot een soort tijdbom die de geloofwaardigheid van één van de vlaggenschepen van de NPO onderuit zou halen. Voor dat laatste wil niemand (in zijn eentje althans) verantwoordelijk zijn.