Hij is mijn mol en bij 'vakbondje' vond ik zijn strategie duidelijk: op zijn gezicht was niets af te lezen, geen knikje oid wat de ander vertrouwen geeft, niets. Ik denk dat hij hoopte dat zijn pokerface Sahil bang zou maken, zodat die eerder de zandzak zou laten vallen. Wat niet gebeurde, maar ik vond het loeispannend.
Bij Laetitia en Fresia zag je dat die elkaar steeds vertrouwelijke knikjes en lachjes toedeelden. Daar was het minder spannend of die het wel of niet zouden halen met zijn tweeën.
Bij de executie - wat een rotwoord is dat trouwens - viel me op dat Arno weer een enorm pokerface ophad, na zijn groene scherm kon er geen zuchtje van opluchting vanaf, en voordat Welmoed haar rode scherm te zien kreeg, keek hij haar aan van opzij, hij helde zelfs voorover. Voorkennis?
