Ja maar!, sprak Broeder J. een sixpack en een halve fles Riesling en een snuifje Javel later.
(De tijden laten ons (voorlopig, laten we hopen) niet toe ons eens te meer aan de Schotse hooglanden te laven)
Ja maar!
Hadden wij hier in dit klooster geen geloftes afgelegd ?
Kuisheid (is ok, de vloer is proper)
Soberheid (Lukt wel, de fles Drambuie is nog onaangeroerd)
Armoede (we doen ons best)
Openbaarheid der gedachten ?
Met al mijn verontschuldigende excuses, Tante Nonneke, maar als ik het achterste van mijn beslagen tong laat zien, verwachten wij van uedele en ook gestrenge hetzelfde. Quelles manières, zei de freule.
Zeg het ons, vertel het ons, deel het ons mee. Weest niet beschroomd om uwe diepste zieleroerselen 'in de groep te gooien'.
Tiens, ik heb dat vanavond nog ergens gehoord.
Weet u meer over de cijfercombinaties ?
Ik raak er niet aan uit.
Weet u meer over Reno de dode Alzetto. Ik heb hem laten vallen. (Schoon zicht, overigens, daar op het kerkhof)
Heeft Sandra de bal wel opgevangen ?
Menig doorspelen en doorspoelen hebben mij in deze geen soelaas gebracht, overigens.
Een modus, 'sta stil' genoemd ook niet.
Stoken kunnen ze, alom. Inge vindt dat M. niet genoeg buiten adem is. De mankepoot vindt dat ze buitengesloten wordt (en het wachtwoord dan ?).
Abraracourcix is weg, maar Assurancetourix is gebleven. Maar stuurt wel de mens met het moeilijkste postnummer (dit gaat aan onze Nederlandse collega's zo voorbij) de pijp in. Wat kan er nu mooier zijn voor Mollenstreken dan een Oude Mijn ?
De habitat par excellence van elke rechtgeaarde Mol.
De botsautookes waren gewoon fun, en omdat het altijd plizant is om op tellevieze te botsen en te achtervolgen. (Remember Steve McQueen, remember Bullit)
Niks molachtigs aan.
Zegt Michiel toch tegen Augustinus : "Rust even in vrede, en kom dan terug om ons wat te koejonneren".
Zelfs de ondertiteling gebruikt al italieke letters om de Vlaamse aard te benadrukken.
Van mijn langdurige buitenlandse verblijven in diverse ordes herinner ik me een angelsaksische dito proeve rond een bal/bol.
Maar daar ging het om een glazen bol. Geen plastieken, zoals hier. Die ge drie keer kunt laten botsen op de muziek van Die Zauberflöte, en dan nog buitenkomen om te zeggen dat ge hem hebt. En daar stonden de plebejers op een kussen, waar ze steevast elkaar moesten aflossen.
Zonder fout.
Ach, Tante Nonneke, verlicht ons.
Anders zal de Tuin der Bloeiende Boom u een dezer minder welgevallig zijn.
Nu u weer.