Laat ik het zo zeggen, ik geloof totaal niet dat er een God bestaat zoals in de religies beschreven. Die geven namelijk aan God menselijke eigenschappen. Zo zou God voorkeuren geven aan bepaalde mensen, nood hebben aan jaknikkers, mensen die zich in het slijk wentelen om Hem een plezier te doen en zo hun beloning te ontvangen, of, als het niet goed gedaan hebben fors gestraft worden. God geeft stukken land weg die verdedigd moeten worden omdat men het nu eenmaal van God gehad heeft en diens wet als autoriteit geldt. God kan volgens die geschriften boos en beledigd zijn. Het is ook die reden waarom al die gewapende conflicten zijn, omdat mensen angst hebben om naar de hel te gaan als ze iets "verkeerd" zouden doen, of in ieder geval voor de dood. En men legt God woorden in de mond. Hij heeft het gezegd, en dus moet je daar naar gehoorzamen. Het komt net goed in mijn kraam wat hij gezegd heeft, en dus is dat mooi meegenomen.Volgens de Bijbel mogen waarzeggers en dergelijke niet, en heksen zijn ook waarzeggers dus die verbranden we. Homofielen mag ook niet want dat staat in heilige boeken (die door mensen met een menselijke denkwijzen, en die dus zelf heksen en homofilie verafschuwen). Regels die opgelegd worden.
Nee, in zoiets geloof ik niet. Wat ik wel zeker weet is dat er een oneindigheid is. De ruimte is oneindig, de energie is oneindig. Als je daarop mediteert kom je wel er op uit dat heel die oneindigheid leeft. Anders zouden wij ook niet leven. Ik kan het in woorden maar heel moeilijk uitleggen wat ik bedoel. De manier om het iets wat de mensen God noemen tegen te komen, is niet naar de kerk of moskee gaan, niet af gaan op wat anderen al dan niet in Heilige boeken verkondigen. Maar het zelf zoeken door je geest even in rust te laten komen. Dan vind je iets, dat geen voorkeuren heeft.Iets dat geen oordeel heeft. Iets dat geen regels opgeeft. Je vind de oneindigheid. Iets dat ons niet nodig heeft als vriend, maar er gewoon is als je je daar voor open stelt. Dan heb je geen regels nodig, maar door het ervaren ga je vanzelf datgene doen wat nodig is om je omgeving en jezelf vooruit te helpen. Ook omdat je dan de relativiteit inziet van alles wat hier is, ook van jezelf, en je dus minder en minder ervoor wilt vechten. Dan hoef je niet in goed en slecht te geloven, maar dan ken je alleen vergissingen. Liefde kent geen voorwaarden zoals gemeld in de heilige boeken geschreven door mensen. Maar Liefde is neutraal. Daarmee wil ik niet aangeven dat je maar wat moet aandoen en dan zeggen, ja maar liefde bedekt dat wel. Ik heb in mijn omgeving gezien dat je hoe dan ook gevolgen hebt van je vergissingen. Dat is geen straf, maar een les. Maar als je je openstelt voor de neutrale kracht die er is, dan ervaar je die vanzelf wel en geef je uit eigen beweging, zonder angst, je ego stap voor stap op. Dan ga je vanzelf datgene doen waarvan de mensen beweren dat dat goed is. Maar laat dat woord "goed" gewoon vallen, net als het woord slecht. Die woorden zorgen voor verwarring en juist daardoor voor alle lijden die op de wereld ontstaat. Gebruik in plaats van het woord goed, het woord neutraal. Want neutraal betekent eigenlijk zonder gevolg. Als je geen gevolgen meer nalaat, val je dus niemand echt lastig. niet de natuur, niet de dieren, niet de mensen. Zodra je neutraal bent, valt ook de angst voor de dood weg. Helemaal neutraal ben je niet zolang je leeft, maar via mediteren, of in ieder geval wat geestelijke rust nemen, kom je wel een heel eind, en vind je ook vrede. Wat ook weer een ander woord is voor neutraal, of liefde. Ik ben wel overtuigd dat sommige delen van die zogenaamd heilige boeken ook die waarheid bevatten. Alleen waren mensen toen nog meer bezig met alleen overleven, hadden ze minder tijd om over dingen na te denken en zich geestelijk te ontwikkelen. Dan moesten de dingen anders gezegd worden. Om een voorbeeld te geven, bidden is eigenlijk een ander woord voor even rust nemen. Alleen jammer dat er woorden bij gebruikt moesten worden. Daardoor is je geest nog niet stil en ervaar je nog niet de oneindigheid.
Er is dus teveel menselijke mening in die boeken terecht gekomen en daardoor is God als te menselijk beschreven met teveel menselijke eigenschappen. En God,niet die van de Bijbel of Koran, die is niet menselijk. Die heeft geen vorm zoals er beweerd word in die boeken. Die is neutraal en oordeelt niet. Dat doe je als mens alleen maar zelf. Er is een oneindige kracht. Daar kan niemand omheen. Er is sowieso oneindigheid. Daar kan helemaal niemand omheen. Maar de God zoals omschreven in de boeken, die bestaat niet. Alleen in onze angstige geest.Maar ja, alles wat in onze geest is, is ook een vorm van realiteit :-)