Omdat ik las dat Nathan tegen de afspraken ingaat, door 250 euro te pakken i.p.v. 450, heb ik het nog eens teruggekeken.
Claes: ‘Je kunt zelf kiezen’.
Mil: ‘Jullie moeten de dure pakken’.
Nathan: ‘Dus we moeten die van 450 euro pakken’.
Claes: ‘Pak wat je wil’.
Buddy tegen Nathan: ‘Jij 450, dat kan jij’.
Van een eensluidende 'afspraak' is absoluut geen sprake. Ik kan me voorstellen dat Nathan Claes hier ziet als autoriteit, want die heeft de opdracht net gedaan. Na afloop is er wel veel aandacht in de montage voor de "foute" keuze van Nathan, en zijn rare redeneringen. Maar is het niet gewoon kandidaats gedrag? Mil en Buddy zijn allebei verdachten van hem. Bij de theepot opdracht ging Nathan ook al tegen de mening van Mil in, omdat hij haar niet vertrouwt. 'Ah, Mil en Buddy zeggen 450? Dan pak ik die juist niet'. Juist dat soort redenaties zou ik (hem) als Mol dan in de biecht (laten) geven! Maar Nathan komt met een verdachte smoes waaruit blijkt dat hij het totaal verkeerd begrepen heeft. Waardoor hij eigenlijk alleen nog maar (onnodig) verdachter wordt.
Ik zie geen Mol in Nathan, in deze opdracht. En ik zou Mil hier zeker niet uitvlakken. Bespeelt ze hem hier (weer)? Mogelijk zegt ze tegen Nathan dat ze 450 euro moeten pakken, in de hoop dat dat juist niet gebeurt. Zodat tuinbroek Rob en zijzelf straks met die moeilijke stok erdoorheen moeten. Als Rob al 3 vazen heeft laten vallen, hoeft zij zich bovendien zelf niet meer verdacht te maken door voor een klein bedrag nog meer vazen om te gooien. Van Rob kun je van mening verschillen over die omgegooide vazen, maar ik vind hem eigenlijk nog het verdachtst als Buddy aan de beurt is:
Rob: Buddy coachen, of ons mond houden?
Nathan, resoluut: Mond houden. (kandidaats!)
Claes: Ja, dat denk ik ook.
Rob: Kom op Buddy, succes!
Buddy: O jullie zijn er ook echt?
Johan: Ja, maar nu zijn we stil.
Nathan: Focus!
Maar Buddy stond al onder 10x zoveel druk, zoals hij het zelf zei.