Topic: De Mol in de media (2023)

[Heinz]

HUMO

De finale van 'De mol'

Presentator Gilles De Coster en eindredacteur Wouter Verstichel: ‘Een BV-editie is uitgesloten, ’t is immers de bedoeling dat de kandidaten niet dronken worden’

Sjoemelen, huichelen, liegen en bedriegen: pensioengerechtigde politici kunnen nog een puntje zuigen aan de onnavolgbare wijze waarop Gilles De Coster (42) en Wouter Verstichel (38), respectievelijk presentator en eindredacteur van ‘De mol’, ons ieder jaar voor de gek houden. Omdat het elfde seizoen zondag alweer aan zijn grote finale toe is, hebben we het in Humo uitgebreid over de gevaren van jeukpoeder, Amerikaanse parkeerplaatsen, en die ene keer dat Gilles De Coster stiepel-, maar dan ook stíépeldronken stond te presenteren. Maar of u er daarom een woord van moet geloven?

Vincent Van Peer
maandag 1 mei 2023

HUMO De klassieke openingsvraag voor de makers van ‘De mol’: in welke fase van slaapdeprivatie tref ik jullie aan, ‘­koffie-infuus’ of ‘wandelend comateus’?

GILLES DE COSTER «Het koffie-­infuus is intussen een levenswijze geworden, moet ik toegeven (tikt liefdevol tegen zijn baxter).»

WOUTER VERSTICHEL «We zijn nu al meer dan een jaar aan dit seizoen aan het werken. Ik begin van alles te vergeten. Gisteren wilde ik naar huis vertrekken en heb ik nog een uur naar mijn autosleutels lopen zoeken.»

DE COSTER «Daar heb ik een trucje voor: aan mijn sleutelbos zit een chip, waardoor ik ’m via mijn smartphone overal kan terugvinden – zolang ik die ook niet kwijtraak, natuurlijk.»

HUMO Als jullie willen dat het werk erop zit, kunnen jullie ook nu al gewoon de identiteit van de mol wereldkundig maken.

DE COSTER «Ah, natuurlijk! De mol is dit jaar niemand minder dan Jos. Blij dat het eruit is.»

HUMO Wouter, wat is jouw taak bij ‘De mol’? En hoeveel seizoenen heb je al achter de kiezen?

VERSTICHEL «Dit is mijn eerste jaar als eindredacteur. Ik was er ook al bij in Griekenland en in Duitsland, maar vorig jaar is mijn tweede kindje geboren, en toen heb ik besloten om toch maar een jaartje over te slaan.»

HUMO Niet het slechtste jaar om over te slaan. Alles liep in het honderd: twee kandidaten moesten opgeven met een blessure, en mol Philippe moest halverwege de handdoek in de ring gooien omdat de mentale last te zwaar begon te wegen.

VERSTICHEL «Welja, ik heb gemerkt dat veel medewerkers toen een paar jaar ouder zijn geworden (wijst naar het gezicht van Gilles De Coster).

»Het was wel waardevol om er eens eentje over te slaan. Dat is goed voor het hoofd. Als je zelf kijkt, zie je heel helder de sterktes van de reeks. En dan krijg je vanzelf frisse ideeën.»

DE COSTER «Had je de mol ­ontmaskerd?»

VERSTICHEL «Ik herinner me dat ik jou na de eerste aflevering een bericht had gestuurd: ‘Het is zeker Toon of Sven!’ Waarop het natuurlijk ­Philippe bleek te zijn.»

HUMO Jullie hebben dit seizoen gekozen voor de dankbare setting van de Verenigde Staten. Het is vreemd dat jullie daar nog niet eerder naartoe zijn gereisd.

DE COSTER (knikt) «We bedenken altijd proeven op maat van het land, die rekening houden met de cultuur en het landschap. Wat dat betreft, waren de VS een enorm cadeau. Amerika pakt altijd goed op beeld, in haar schoonheid én in haar lelijkheid. Elk shot is pure cinema, of het nu gaat om rode canyons, dan wel de Boomsesteenweg van Tucson.»

VERSTICHEL «Het blijft wel waanzin om dat land binnen te raken: wat voor visums je allemaal moet hebben! O-, A - én C-visums... En uiteindelijk moesten we alleen maar ons ESTA-formulier laten zien (lacht).»

DE COSTER «Aan de ­douane had ik een kaft met ­papieren onder de arm: zorgvuldig in mapjes gestoken dossiers, brieven van advocaten... Met zó’n klein hartje stond ik uit te leggen wat ons programma was, en wat we daar kwamen zoeken. Tot de douanier me onderbrak: ‘En wat doet u?’ ‘Euh, ik ben de presentator.’ Waarop hij alle papieren spontaan leek te vergeten: ‘So you’re a big-ass ­celebrity?’ Hij heeft een selfie gemaakt en ik mocht beschikken (lacht).»

HUMO Waarom de staat Arizona? Wat maakt die regio interessanter dan pakweg de Kempen?

VERSTICHEL «Het moest een zuiderse staat zijn, voor de temperatuur. Maar zoveel geluk hebben wij: we kozen voor de zon, dus móést het op de eerste draaidag wel beginnen te sneeuwen.»

DE COSTER «Het leek wel alsof ze in Amerika een knop hebben: sneeuw aan, sneeuw uit. In een uur tijd lag er een enorm tapijt, dat twee uur later ook alweer weg was.»

VERSTICHEL «We dachten dat niemand zou geloven dat we die proef op één dag hadden ­gefilmd.»
HUMO Wat is er nog allemaal misgelopen?

VERSTICHEL «We zouden eigenlijk in nationaal park Red Rock gaan draaien, maar daar mochten we plots niet meer binnen.»

DE COSTER «Zulke problemen zijn een jaarlijks weerkerend fenomeen, maar intussen kijken we daar zelfs niet meer van op: we lossen het op en het komt goed.»

VERSTICHEL «Ook bij de proef in de silo hebben we ­moeten improviseren. We zouden eerst filmen in het Titan Missile Silo Museum, waar effectief nog een kernraket staat met een authentiek controlepaneel. Maar het bestuur van dat museum vond een Belgische productie op het laatste moment toch wat minnetjes, waardoor we met lege handen achterbleven. Wat bleek? Wat verder woonde een man die in zijn tuin toevallig óók een verlaten raketbasis had liggen. Waanzin, hè? Die dingen zijn allemaal met beton dichtgegoten, zodat ze zeker niet meer gebruikt kunnen worden. Maar die kerel was zijn bunker in zijn eentje opnieuw aan het uitgraven.»

DE COSTER «Amerika is altijd een beet­je crazy, dat zie je aan de figuren die zich er op ­grote billboards kandidaat stellen voor de lokale verkiezingen: lui die er hun missie van maken om Satan uit hun gemeenschap te verdrijven.

»En geobsedeerd met ­auto’s! In de dorpen buiten Tucson zie je alleen maar wegen en parkings, een voetpad bestáát er niet. Wij reden er rond met een stoet niet al te kleine BMW’s, maar we konden er makkelijk twee parkeren op het ­halve voetbalveld van één Amerikaanse parkeerplaats.»

HUMO Omdat de reis zich in Amerika afspeelt, zitten er dit jaar gigantisch veel filmverwijzingen in ‘De mol’. Wie van jullie is de grootste filmnerd?

VERSTICHEL «We zijn op de ­redactie allemáál filmnerds.»

DE COSTER (denkt na) «Ik ben meer een tv-fiel dan een cinefiel. Ik heb bijvoorbeeld nog nooit ‘The Godfather’ gezien. Maar jij hebt dan weer nooit ‘Better Call Saul’ gezien! (Zonder dat er enig protest weerklinkt) Neenee, daar wil ik geen enkele discussie over horen: ‘Better Call Saul’ is het beste wat er de laatste dertig jaar gemaakt is. ‘The Sopranos’ kan oprotten!

»Onlangs ben ik even met vakantie gegaan naar Cambodja en toen heb ik ‘Better Call Saul’ nog eens op mijn iPad gezet. Puur om technisch te kijken naar de vertelmanier en de shots. Om inspiratie op te doen, hè.»

HUMO Zeg je nu dat je in volle ‘De mol’-montagestress even naar Cambodja bent gevlogen?

DE COSTER «Het was niet de beste planning, nee. Een familiereis, maar ik ben iets minder lang dan de rest gebleven, omdat ik het echt niet kon maken om twee hele weken te missen. Tot mijn grote scha en schande is een deel van onze postproductie zelfs op mijn vakantieschema afgesteld.»

HUMO Kon je het programma uit handen geven?

DE COSTER «Ik vertrouw iedereen 100 procent, maar toch kan ik het niet helemáál loslaten. Ik heb zelfs een e-simkaart gekocht om in Cambodja op de lokale 4G te kunnen. Wat bleek? Ik was totaal niet nodig. Wat mij niet belette om toch elke dag op het redactiesysteem in te loggen en te kijken naar de vooruitgang.»

HUMO Jullie testen nog altijd alle proeven op voorhand. Wie van jullie is in het stuntvliegtuigje gekropen?

VERSTICHEL «Ik was de Chinese vrijwilliger. Ik ben er nog goed van afgekomen. Want op een bepaald moment was er ook een proef waarbij één van de kandidaten iets onder z’n cowboyhoed moest verstoppen zonder dat de anderen dat zouden merken. Maar we wisten niet goed wát. Het eerste idee was een tarantula, maar dat bleek te erg te zijn voor dat beestje. Het tweede was jeukpoeder. Dus: iemand moest dat jeukpoeder eerst uittesten. Enter ons nieuwe vaste redactielid Koen De Poorter (van Neven­effecten, red.)!

»Toen we ’s nachts aankwamen in ons hotel, kapten we een royaal snufje jeukpoeder onder zijn T-shirt. Koen werd zo gek dat hij zich spontaan begon uit te kleden in de lobby en in zijn blootje naar de kamer is gespurt.»

DE COSTER «Het zijn uiteindelijk sprinkhanen geworden.»

[Heinz]

TE VEEL COCKTAILS

HUMO Wouter, we schakelen al jaren juicekanalen in om sappige verhalen over Gilles De Coster op te diepen, maar dat heeft tot hiertoe niks opgeleverd. Heb jij niks?

VERSTICHEL (denkt na) «Nee... Buiten die keer dat we hem betrapten toen hij een ­enorme zak wit poeder in zijn kofferbak aan het proppen was, kan ik niks bedenken. Hij is een hyper­professional die niet alleen presenteert maar zelf proeven bedenkt, teksten verzorgt, advies geeft... Hij herschrijft zelfs de voice-overs.»

DE COSTER «Je vroeg naar sappige verhalen, en wat komt eruit? Taalpurisme. Wat zegt dat over mijn rock-’n-roll­gehalte?»

HUMO Ik heb dit seizoen wel beelden gezien waarop je hondenvoer zat te eten.

DE COSTER «Voor mijn verjaardag hadden de kandidaten me uit de goedheid van hun hart een zak snoepjes cadeau gedaan. Wat dus hondenbrokken bleken te zijn.»

HUMO En?

DE COSTER «Verschrikkelijk. Droog en zout. (Fijntjes) Ik heb dan maar met­een een eliminatie georganiseerd.»
HUMO Hebben jullie als ervaren knarren al een ideale manier gevonden om jullie voor te bereiden op de uitputtende intensiteit van zo’n draaiperiode?

DE COSTER «Wat het best werkt: met véél goesting vertrekken. Het is altijd opnieuw: op kamp gaan met de vriendjes. Als ik dát gevoel niet zou hebben, dan zou ik zo’n draaiperiode simpelweg niet aankunnen.»

VERSTICHEL «Ik probeer mezelf in te prenten om vooral zoveel mogelijk plezier te hebben, wat je op sommige momenten weleens uit het oog dreigt te verliezen. Als maker op reis gaan met ‘De mol’, dat is: elke dag in een diepe vijver worden gegooid, en wanneer je er na urenlang watertrappelen eindelijk weer uit mag – yes, het is gelukt! – te horen krijgen dat je nog even terug moet springen om iets op te duiken.»

DE COSTER «Zo is het! Je denkt weleens: kunnen wij nu niet met plezier genieten van een succesvolle draaidag? Nee, want voor de volgende dag is de opnamelocatie geschrapt, de acteur is niet komen opdagen en de camera’s staan in brand. Dat hoort erbij. En toch... Er is niks waar ik zo extatisch van word als een proef die we perfect in beeld kunnen brengen, die spannend blijft tot op het einde, en die eindigt met de zonsondergang.»

HUMO En ’s avonds aan tafel ­genieten met een drankje?

DE COSTER «Ik drink zo weinig mogelijk. Een glas wijn bij mijn eten soms, maar je zult me tijdens de opnames nooit dronken zien rondlopen. (Denkt na) Of toch niet buiten die ene keer.»

HUMO Ah?

DE COSTER «Welja. Herinner je je nog de proef in Zuid-Afrika waarbij de kandidaten in het midden van de nacht een museum moesten overvallen? We zouden ze daar eens goed liggen hebben, want we hadden gezegd: ‘De volgende proef is pas voor morgen, hier is een cocktailbar, amuseer jullie.’ Om hen dan om één over twaalf van hun barkruk te lichten. Alleen: het had er alle schijn van dat iedereen vroeg in bed wilde kruipen. Dus vond ik dat ik het voortouw moest nemen. ‘Komaan, mannen, de riem eraf! Ambiance!’ De boel is toen losgebarsten en opeens zijn er werkelijk véél te veel cocktails gedronken. Waardoor ik in het begin van de proef lichtelijk aangeschoten voor de camera stond.»

VERSTICHEL «Normaal gezien is het wel degelijk de bedoeling om de kandidaten níét dronken te voeren.»

DE COSTER «Een BV-editie van ‘De mol’ is dus al bij voorbaat uitgesloten.»

HUMO Veel mensen dachten dat jullie dit seizoen met de deelname van Matteo Simoni als mysterieuze tiende kandidaat net de deur op een kier hadden gezet voor een BV-editie. Dat hij een soort test was.

DE COSTER «Dan heeft Matteo toch de deur staalhard dichtgeslagen in naam van alle BV’s? Ha ja, ze hebben het geprobeerd en ze blijken er niks van te bakken (lacht).»

VERSTICHEL «Toen hij er na één aflevering uit lag, ­hebben we wel gevloekt. Want we hadden graag nog iets langer met de vraag gespeeld: zou hij de mol zijn of niet? Hij is tenslotte een acteur. Maar toen stonden we er even bij stil en dachten we: hé, een verhaallijn die bewijst dat dit écht geen spel voor BV’s is, is ook wel cool (lacht).»

DE COSTER «Zelf vond hij het ook jammer, dat zag je aan zijn gezicht na de ­eliminatie: godverdomme, hoe is dat nu weer mogelijk? Maar toch denk ik dat hij ervan genoten heeft. Hij kwam net uit de ‘Zillion’-­gekte, een heel maffe periode voor hem, en kon bij ons even op adem komen.»

BAGGER

HUMO Er is intussen ook een Amerikaanse versie van ‘De mol’. Als jullie ernaar kijken, beginnen jullie ogen en oren dan te bloeden, of valt het wel mee?

VERSTICHEL «Ik heb het nog niet gezien, maar ik heb wel gehoord dat ze bij wijze van cliffhanger durven te stoppen vóór het rode scherm. Gemeen!»

DE COSTER «Ik vind het allemaal te groots en te afgelikt. Nergens anders dan in de Belgische versie voel je zoveel liefde voor de kandidaten, met al hun kwaliteiten en onvolmaaktheden. Dat is ons geheim: kandidaten van ‘De mol’ begin je na een paar ­afleveringen onvermijdelijk graag te zien.»

HUMO Soms ook niet. Dit seizoen was Lancelot degene die op sociale media een lawine aan kritiek over zich heen kreeg.

DE COSTER (zucht) «Een jaarlijks weerkerend fenomeen. Het frustrerende is: je wéét dat het tij zal keren. Ik had zwart op wit kunnen voorspellen dat Lancelot populair zou worden – hij is aan het uitgroeien tot de publiekslieveling – want hij ís een toffe gast, punt. Maar mensen beslissen liever in 30 minuten tijd dat hij een lul is, en vinden het ook hoognodig om die mening online te ventileren. Mensen die zo hun gif over de wereld spuien, ik zal ze nóóit begrijpen.»

HUMO Hoe reageerde Lancelot?

DE COSTER «Hij is een ­slimme gast die zich niet zomaar uit zijn lood laat slaan. Maar toch.»

VERSTICHEL «Het is ­serieus binnengekomen, hoor. Hij stuurde me een filmpje waarin je hem Twitter van zijn telefoon ziet gooien: het hoefde niet meer.»

DE COSTER «Maar de commentaren op hem zijn nu ronduit positief. Hij is een dragende ­figuur geworden.

»Gedraag u fatsoenlijk, zo moeilijk is dat niet. Och, hoor mij. Meneer pastoor!»

HUMO Hebben jullie na de problemen in het vorige seizoen dit jaar nog meer ingezet op de psychologische ondersteuning van de kandidaten?

DE COSTER «Niet echt, net omdat we er al redelijk ver in gingen. Ik heb er bij de start van de reis wel extra op gehamerd dat de kandidaten ons altijd mogen aanklampen als ze zich niet goed voelen. We staan altijd klaar om te babbelen.

»Het enige wat we wél ­anders hebben gedaan, is dat we de kandidaten bij elke explosieve fysieke proef eerst hebben laten opwarmen. Nóg eens twee afvallers wegens ­blessure, dat zou wat van het goede te veel zijn geweest.»

HUMO Als de mol nog eens zou uitvallen, hebben jullie daar dan nu wel, in tegenstelling tot vroeger, een noodscenario voor klaar?

DE COSTER «Nee, als het zich nog eens zou voordoen, dan moeten we ons daar op dat moment over buigen.»

HUMO Naar verluidt bestaan er scenario’s van honderd pagina’s dik pér proef. Dan moeten jullie toch ook een alternatief molplan hebben?

DE COSTER «Geen hónderd ­pagina’s.»

VERSTICHEL «Maar wel veel. Nu, je zult het altijd zien: als je 25 scenario’s uitschrijft, dan ­gebeurt plots toch weer het 26ste.»

HUMO Is de mol dit jaar, in tegenstelling tot Philippe, wél een sadist die van zijn taak ­genoten heeft?

DE COSTER «Genoten, dat denk ik wel. Maar een sadist? Nee, de enige sadisten hier zijn wij (grijnst).»

[Heinz]

GEBROKEN HART

HUMO Mag ik ook even een puntje van kritiek aanstippen?

DE COSTER «Yes!»

VERSTICHEL «Graag, feedback is altijd welkom.»

HUMO Ik vertrouw de makers van ‘De mol’ als de ­capabele, toegewijde, smaakvolle mensen die ze zijn. Maar de groots opgezette liveshow in Paleis 12 waarmee vorig seizoen eindigde, vond ik een mislukking.

DE COSTER «Smaakvol, wij? (lacht) Neenee, je mag dat zeker vinden. De kritiek lijkt me legitiem.»

HUMO Waren jullie er zelf tevreden over?

DE COSTER «Ten eerste was het altijd de bedoeling om zo’n liveshow te doen naar aanleiding van het tiende seizoen – een jubileumeditie verdient nu eenmaal iets speciaals. En ten tweede is er volgens mij een groot verschil tussen de ervaring van de mensen die aanwezig waren in Paleis 12 en de mensen die de finale thuis hebben gezien. Ik begrijp wel dat die laatsten het minder vonden.»

HUMO ‘De mol’ is intussen niet meer simpelweg één van de best gemaakte programma’s op de Vlaamse tv, maar ook een soort van franchise. Nu eens een pop-up aan zee, dan weer een VR-experience op allerlei locaties... En het enthousiasme van speurders en BV’s in ‘Café De mol’ bereikt telkens bijna ‘The Masked Singer’-achtige hoogtes. Ben ik oud aan het worden als ik zeg dat dat voor mij niet hoeft?

VERSTICHEL «Nee, ik begrijp het wel. Maar het zijn dingen die je makkelijk kunt negeren, toch? Ik zou het pas vervelend vinden als die elementen hun ingang vinden in het programma.»

DE COSTER «Je ziet het programma graag, net als wij. Maar de realiteit is dat je ook aan voldoende budget moet ­raken om het te kunnen blijven maken. Als ik 100 miljoen op mijn rekening had staan, dan zou ik het programma ook maken zoals jij voorstelt.»

HUMO Blijven jullie vasthouden aan het jaarlijkse uitzendschema? Maakt het ‘De mol’ niet iets minder speciaal als het er zo vaak is?

DE COSTER «Onlangs zei iemand me: ‘Ik sla dit seizoen eens over, Gilles.’ Mijn hart brak in duizend stukken! Dan besef je: je ligt gewoon mee op de hoop programma’s die er óók elk jaar zijn. Dat maakt het nóg moeilijker om eruit te springen, geloof me vrij.

»En toch lukt het ons. We gaan er wat snel aan voorbij dat de kijkcijfers blijven stijgen, maar dat is echt niet zo evident in seizoen elf. Voor hetzelfde geld raken we niet meer over de lat.»

HUMO Wordt het elk seizoen moeilijker om die lat te halen?

DE COSTER «Nee, dat vind ik niet. Je moet geen seizoen maken om het vorige te overklassen: laat ‘groter, luider, sneller’ maar aan Hollywood. Mensen blijven verrassen vind ik veel waardevoller. Want als je steeds probeert jezelf te overtreffen, bots je vroeg of laat ­tegen een muur.»

HUMO Jullie toewijding neigt naar het maniakale. Toen ik daarnet enkele dagen voor uitzending naar de voorlaatste aflevering mocht kijken, hebben minstens drie mensen zich verontschuldigd dat godbetert de ondertiteling nog niet klaar was.

DE COSTER «Maar ja, de ondertiteling is belangrijk! We discussiëren daar soms uren over: is het beter om letterlijk of vrij te vertalen, te gaan voor correctheid of verstaanbaarheid? Ja, je moet uit een speciaal soort tropisch hardhout gesneden zijn om hieraan mee te werken. Dat zijn we, hè?»

VERSTICHEL (knikt) «Krachtig azobéhout, met name.

»Ik heb onlangs het boek ‘Creativity, Inc.’ gelezen, over de werking van de Pixar-­animatiestudio. Dat vond ik een eyeopener. Hoe komt het dat dat bedrijf de ene na de andere animatieklassieker heeft weten af te leveren, van ‘Wall-E’ over ‘Up’ tot ‘Ratatouille’? Omdat ze er een vast team hebben, de Brain Trust, dat zich over de ideeën buigt. Openhartigheid is hun kernwaarde: in de ruimte van de Brain Trust moet alles gezegd kunnen worden. Toen ­Steve Jobs er baas was, mocht hij niet binnen, omdat dan niemand nog zijn mening zou durven te geven. Hier is dat uiteraard hetzelfde met Gilles.»

DE COSTER (lacht) «De ‘De mol’-redactie móét een vertrouwensplek zijn voor iedereen. Je hoeft je ook niet aangevallen te voelen als je idee in de vuilnisbak wordt gemikt. Daar hoort 99 procent van de voorstellen immers thuis.

»Na acht seizoenen begin ik het belangrijk te vinden om dat beet­je ervaring van me door te geven. We hebben zo eens een heel document bij elkaar geschreven voor nieuwe redactieleden: ‘Hoe ziet een draaiperiode eruit?’»

HUMO Wat staat er bijvoorbeeld in?

DE COSTER «De protocollen van hoe we met de mol communiceren tijdens de reis, bijvoorbeeld. Dat gebeurt alleen maar tijdens de dagboek­momenten, waarin de kandidaten vertellen over hun dag. Omdat we niet willen dat het opvalt dat de mol telkens enkele minuten langer blijft dan de rest, beginnen we zo’n dagboekmoment altijd met een vijf minuten durend babbeltje. We timen dat! Met de kandidaten praten we over koetjes en kalfjes, terwijl de mol instructies krijgt.»

AAP MET EEN HOED

HUMO Hoe zien jullie jullie toekomst bij het programma?

DE COSTER «Dat is een moeilijke, omdat we nog tot aan onze nek in dit seizoen zitten. Je treft ons op het dieptepunt van ons enthousiasme (lacht).»

VERSTICHEL «Het is al heel moeilijk om één seizoen verder te kijken, laat staan meerdere. Rond aflevering zes beginnen we na te denken: wat gaan we volgend jaar doen? En wil ik daarbij zijn? Afijn, voor de volgende reeks heb ik gewoon ja gezegd, hoor.»

HUMO De meeste mensen die intensief aan ‘De mol’ werken, hebben een haat-liefde­verhouding met het programma.

VERSTICHEL «En dan moet je afwegen: primeert de haat of de liefde? ‘De mol’ is en blijft een heavy programma om te maken, zeker als je het combineert met een gezin met twee kindjes, zoals ik. Geen evidentie. Als de vraag voor een volgend seizoen wordt gesteld, wees dan maar zeker dat dat eerst thuis op tafel wordt gelegd.

»Elk jaar zoek je naar manieren om het vlotter te doen lopen. Bij avondwerk ga ik vaak naar huis om de kindjes in bed te steken en daarna rijd ik terug naar de redactie.»

HUMO Zoals je zegt: heavy.

VERSTICHEL «Een week voor mijn verlof werden de locaties van twee verschillende proeven afgezegd, twee proeven die we in hun geheel moesten schrappen: ik was er ziek van! Je denkt: bij ‘De mol’ moet je gewoon elk jaar twintig toffe opdrachten verzinnen. Maar eigenlijk zijn het er makkelijk tachtig of honderd.»

HUMO Gilles, wordt ‘De mol’ voor jou wat ‘De slimste mens ter wereld’ is voor Erik Van Looy? Het programma dat hij tot op zijn oude dag zal blijven presenteren, en waar hij voor eeuwig mee vereenzelvigd zal worden.

DE COSTER «Ik denk dat je mijn rol schromelijk overschat, de mensen zouden me snel weer vergeten zijn. Als ik de presentatie volgend jaar zou overlaten aan een hond met een hoed op, dan ben ik zo weer weg. Sic transit gloria mundi: zo vergaat ’s werelds roem! (Verontschuldigend) Dat heb ik ooit eens in ‘Asterix’ gelezen.

»Maar tot dusver blijf ik het een ongelofelijke speeltuin vinden. Je kunt er cynisch over doen en zeggen dat je het na acht seizoenen wel gezien hebt. Maar zo is het niet. Het is zo’n uitzonderlijk programma. Ik heb weinig redenen om ‘De mol’ niet meer te willen presenteren, om niet te zeggen: geen enkele.»

VERSTICHEL «Ik vind het wel crazy: behalve jij is er toch haast niemand die álle seizoenen heeft meegemaakt?»

DE COSTER «Jawel, enkele technische mensen, zoals de setmanager. Maar voor andere functies ligt dat moeilijker, vanwege die cyclus van veertien maanden. Die geldt voor mij minder. Ik fiets ertussen met andere projecten zoals ‘Sports Late Night’. Ik kan mijn voet soms van het gaspedaal halen, wat nodig is. De komende weken en maanden kan ik gerust weer wat meer thuis zijn en...»

HUMO En nog eens naar ­Cambodja vliegen?

DE COSTER «Laat me maar beginnen met mijn gras te maaien: dat moet dringend nog eens gebeuren.»

‘De mol’, Play4, zondag 7 mei, 20.00

https://www.humo.be/nieuws/presentator-gilles-de-coster-en-eindredacteur-wouter-verstichel-een-bv-editie-is-uitgesloten-t-is-immers-de-bedoeling-dat-de-kandidaten-niet-dronken-worden~bc14b8d8/

[joligmolletje]

Wat een fantastisch mooi interview!

[Heinz]

Humo blijft daarin koning. Ook wat recensies van De Mol betreft.

[Reflektor]

Nou, hij zit in de finale en voor zover ik heb begrepen zijn de finalisten ook aanwezig bij het gebeuren in Antwerpen komend weekend. Dus dit lijkt me een prima moment voor Gilles om een lans te breken voor Lancelot.

Meer met het oog op het feit dat hij de mol nog kan zijn.
Gilles haalt hem hier uit de wind en zegt zelfs dat hij publieksfavoriet kon worden.

Wellicht was het wel allemaal een tactiek van mol Lancelot. Maar dan zou Gilles hem toch niet beschermen hier?

[Pac]

Erg leuk interview! Ik wist dat Gilles ook achter de schermen betrokken was, maar niet dat dat tot op de ondertiteling aan toe was En dat de postproductie zelfs stil komt te vallen als hij twee weken op vakantie wil

Wellicht was het wel allemaal een tactiek van mol Lancelot. Maar dan zou Gilles hem toch niet beschermen hier?

Ook als Lancelot de mol is dan zal hij 99% van de tijd zichzelf zijn geweest - alleen de molacties niet. Hoe dan ook zal het kloppen dat de negativiteit hem geraakt heeft, dus ik snap dat Gilles het voor hem opneemt.

De productie heeft trouwens wel bewust gekozen om hem als een harde speler neer te zetten door van hem de quote "ik vind dat soms mensen te veel kunnen wenen om dingen" uit te kiezen voor zijn introductie. Maar Lancelot heeft het juist altijd sympathiek gespeeld. Toen Toos er tegenop zag aan Comfort te moeten mededelen dat de groep haar niet ging helpen in de auto, bood hij aan dat te doen. Hij houd van no-nonsense, maar speelt het wel menselijk.

[NVR_95]

Heel leuk om te lezen. Ik wist niet dat Gilles zo'n grote rol had inderdaad. Ik zou zeer verbaasd zijn als Rik vd Westelaken ook zo'n rol achter de schermen had.

Lancelot is me inderdaad alles meegevallen na aflevering 1. Sympathieke vent, met hier en daar wat vervelende trekjes.

Je moet natuurlijk nooit teveel achter zulke interviews zoeken. Maar toch, als ik hier iets uit moet halen dan vind ik het eerder wijzen op Lancelot als kandidaat (en niet als mol). Ik denk niet dat ze iemand als mol casten waarvan ze verwachten dat er wel eens ophef over kan opstaan. En als ze dat al denken dan zullen ze hem toch geen edit geven waarin hij onsympathiek overkomt. En dat kreeg hij nu duidelijk wel in aflevering 1.

Je kan zeggen dat ze Lancelot daarom juist als mol casten, maar tot nu toe is De Mol niet van de reversed psychology geweest. Ook dit jaar is de mol bijvoorbeeld weer jonger dan 40.

[Belgian Mol]

Je kan zeggen dat ze Lancelot daarom juist als mol casten, maar tot nu toe is De Mol niet van de reversed psychology geweest. Ook dit jaar is de mol bijvoorbeeld weer jonger dan 40.

De mol is na drie keer wel wederom geen blonde vrouw, tenzij er iemand nog uit een pak kruipt.

[Mollenjager-DT]

Na het lezen van dit soort artikels elk jaar krijg ik steeds nog meer respect voor de makers van dit fantastische onovertroffen programma. Als je merkt dat zelfs een zeer goede en populaire proef als de bunker met de kernraket nog last minute van locatie is moeten veranderen en ze toch dat niveau kunnen behouden. Het had misschien zelfs nog spectaculairder kunnen zijn. Of dat andere grootste proeven moeten geschrapt worden kort voor de reis door onvoorziene omstandigheden en ze er dan toch in slagen om andere hoogwaardige proeven als vervangers in te schakelen.

[Molstein]

HLN.be
Presentator Gilles De Coster blikt vooruit naar de finale van ‘De mol’: “Wij liegen en bedriegen nooit”

Uittreksel : "Wat het mollenjagen als kijker altijd moeilijk maakt, is de montage — daarmee kunnen de makers de boel ‘saboteren’ en kandidaten verdacht maken (of net niet). Maar daarover is Gilles stellig: “Wij liegen en bedriegen niet. Wij vertellen een verhaal met de bouwstenen die we hebben: namelijk alles wat er tijdens de reis is gebeurd. Daar moeten we het mee doen. Trouwens, de voorbije jaren hebben we al heel vaak expliciete sabotages van de mol vól in beeld laten zien. Soms blijft dat subtieler. Het is een kwestie van evenwicht. We proberen de spanning er tot op het einde in te houden.”

https://www.hln.be/tv/presentator-gilles-de-coster-blikt-vooruit-naar-de-finale-van-de-mol-wij-liegen-en-bedriegen-nooit~aa57dab0/

[Reflektor]

https://www.humo.be/tv/de-eerste-reactie-van-de-mol-ik-zag-dat-de-andere-twee-in-mijn-richting-keken-maar-ik-heb-dat-genegeerd~b3a22c4a/

Comfort wel al snel verdacht dus blijkbaar. Denk dat Ruben haar ook wel verdacht, maar dat zien we volgende week.

Verder tof wat Lancelot met het geld wil gaan doen. 

[joligmolletje]

Heel tof artikel weer! Bedankt voor het plaatsen.

[Heinz]

De eerste reactie van de mol: ‘Ik zag dat de andere twee in mijn richting keken, maar ik heb dat genegeerd’

De mol komt dit seizoen niet uit een modderige tunnel gekropen, maar uit een zelf gegraven onderaards paleis, met lichtjes aan de muren, een tapijt op de vloer en een zachtjes knetterend haardvuur op de achtergrond. Om maar te zeggen: de glunderende, verrukkelijke Queen Commy saboteerde de afgelopen weken vanuit haar zetel, met het grootste gemak, en gaf, voorbij sjezend in haar tijdreis-DeLorean, iedereen moeiteloos het nakijken. Hierzo: de eerste reacties van de mol, de winnaar én de verliezende finalist.

Vincent Van Peer
zondag 7 mei 2023

 Want ook die laatste twee mochten er zijn. Terwijl de rest van het kandidatenbestand zich nietsvermoedend in de luren liet leggen door Commy’s onschuldige glimlach, zaten zowel Toos als Lancelot haar op de hielen als bloedhonden op een rauwe lap vlees. Het was uiteindelijk Lancelot die de 27.320 euro uit de groepspot naar zijn rekening mocht overschrijven.

TOOS «Redelijk vroeg in het programma was ik al in een tunnel gesukkeld. Ik had het geluk dat het de júíste tunnel was, maar de pech dat Lancelot op het einde nog net iets beter was. Maar dat is niet erg: echt waar, er is niemand die ik het méér gun dan hij.»

LANCELOT «Omgekeerd was dat net hetzelfde geweest: wij waren maatjes vanaf de eerste minuut. De finale halen was al fantastisch, de finale halen met hém was de kers op de taart.

»Ik heb mijn tanden ook redelijk vroeg in Commy’s kuiten gezet. Ik heb ze sindsdien niet meer losgelaten.»

COMFORT «Ik zag wel dat die twee in mijn richting keken, maar ik heb dat genegeerd. Anders durf je niet meer te saboteren, en dat is nu ook weer niet de bedoeling.»
HUMO Comfort, in het laatste gesprek met Gilles De Coster gaf je ‘de mol’, jezelf dus, 8 op 10. In het begin werd er véél gesaboteerd, lichtte je toe, maar naar het einde toe deden de kandidaten het beter.

COMFORT «En toch is het in het begin van het spel eigenlijk net móéilijker om de mol te zijn. Je kent de mensen nog niet, je kan dus minder inspelen op wat ze zullen doen of zeggen. En dat moet je net heel goed kunnen inschatten. Als mol gedraag je je anders naargelang wie er naast je zit: bij de één moet je een opdracht bruusk in een bepaalde richting duwen, bij de ander moet je net heel subtiel te werk gaan.

»Neem nu de ‘Speed’-proef, waarbij Toos een bus bestuurde die nooit onder de 20 mijl per uur mocht gaan. Op een bepaald moment moesten Ruben en ik een kleur doorgeven die het welslagen van de proef zou bepalen. Ik wist dat het groen moest zijn, maar Ruben zag om de één of andere reden plots geel. Ik wíst dat Toos en Lancelot mij niet vertrouwden, dus zei ik gewoon de waarheid, ervan uitgaande dat ze wel het advies van Ruben zouden volgen. Als mol werk je vaak met omgekeerde-omgekeerde-omgekeerde psychologie (lacht).»

LANCELOT «Het thema van dit seizoen was film. Welnu, geef die vrouw een Oscar!»

TOOS «Ze wist dat ik haar op het spoor was, maar dan nóg bleef ze in mijn gezicht mollen zonder dat ik het doorhad! Een klein deukje in mijn ego, maar goed: hoe Commy het heeft gedaan, daar zijn geen woorden voor.»
HUMO Lancelot, ook jij hebt een keurig kransje sabotages achter je naam staan. Uit onhandigheid of omdat je jezelf doelbewust verdacht wilde maken?

LANCELOT «Ik weet wat ik kan en wat ik niet kan. Maar toch is er iets in mijn lijf - noem het gerust competitiegeest - waardoor ik ook bij de dingen die ik níét kan nog met beide voeten vooruit blijf gaan. En dan krijg je geklungel, hè. Wat ik bijvoorbeeld niet goed heb gedaan... (begint aan een vijf minuten durende analyse van zijn deelname)»

GILLES DE COSTER (onderbreekt) «We hebben dit jaar 14 terabyte aan extra materiaal, speciaal voor de uitgebreide redevoeringen van Lancelot.»

LANCELOT (onverstoorbaar) «Iedereen verdacht me ook omdat ik op het einde van de les die ik moest geven aan een Amerikaanse universiteit begon te stotteren, zodat ik een laatste, cruciaal stukje informatie niet meer kon meegeven. Maar ik kwam écht niet uit mijn woorden. Je moet maar eens proberen om een uur lang een redevoering te houden terwijl er ook continu iemand in je oor praat. Het ging gewoon niet meer.

»Die redevoering heeft wel - ondanks mijn schabouwelijke Engelse tongval, waarvoor mijn excuses - een klompje wijsheid opgeleverd. Namelijk: ‘Adapting is everything,’ een zinnetje dat ik daar toch zo’n vijftigtal keer heb gebruikt. Zeker voor een ‘De mol’-deelname is dat uitstekend advies, want je moet je gedachten voortdurend nuchter kunnen analyseren en bijstellen.»
HUMO Wat zijn je plannen met de 27.320 euro?

LANCELOT «We hadden niet alleen een heel toffe kandidatengroep, maar ook een heel toffe filmploeg: in totaal veertig, vijftig mensen, die ik graag op een feest trakteer - ik eet graag en ik drink graag, dat moeten we maar eens met z’n allen samen doen.

»Maar veel belangrijker: Commy heeft voor corona de vzw Medibamba opgericht in Kameroen. Die vzw verzorgt kleine medische ingrepen voor de lokale bevolking. Het leuke is: als je geld stort - wat iedereen die Commy een goede mol vond beslist mag overwegen - dan krijg je ook te weten wie je hebt geholpen. Je krijgt een foto met naam, leeftijd, de ingreep die is uitgevoerd... De vzw staat sinds corona op een laag pitje, maar ik hoop dat Commy de draad terug zal oppikken. Dan ga ik met veel plezier met haar op missie.»
HUMO Tot slot, Commy: wat was jouw allergrootste kwaliteit als mol?

COMFORT (denkt na) «Ik ben supercompetitief: ook al was mijn doel anders dan dat van de rest van de groep, ik ging er even hard voor als de fanatiekste kandidaten. En ik denk dat ik psychologisch gezin mijn mannetje kan staan (grijnst).»

DE COSTER «Commy is een overrompelende mol: ze is brutaal én subtiel, en ze kan héél snel schakelen.»

LANCELOT «Wat zeg ik altijd?»

COMFORT «Adapting is everything! (lacht)»

LANCELOT «Klap, klap!»

[Molstein]

Nieuwsblad.be - interessant uittreksel over het rode scherm :
Het was de eerste keer in de geschiedenis van het programma dat de mol een rood scherm kreeg. Ook dat maakte deel uit van de sabotage.

Commy: “Ik wou heel graag saboteren bij de opdracht met de DeLorean, maar ik wist niet op voorhand of het me zou lukken. Mijn score op de eliminatietest moest voldoende laag zijn.”

Dat is dus wel goed gelukt.

Toos: “Bij die opdracht heb ik nog gedacht: Mocht ik de mol zijn, zou ik in die wagen willen zitten. En toen moest Commy ernaartoe, dat was voor mij wel een bevestiging van wat ik al dacht.”

Lancelot: “Ik sluit mij daarbij aan. Het was dé manier om als mol minder verdacht te lijken. Commy heeft daar trouwens een fijn staaltje acteerwerk getoond, chapeau.”

Commy: “Dat was echt heel spannend. En mijn emoties waren oprecht. Toen Leïla en Lieselot besloten om mij te helpen bij die proef, maakte dat het op menselijk vlak moeilijk. Ik voelde de oprechtheid in hun stem. Dan heb ik echt moeten doorbijten om te blijven saboteren. Leila kreeg dan ook nog eens een rood scherm, dan heb ik mijn tranen toch de vrije loop gelaten.”

Bron : https://www.nieuwsblad.be/cnt/dmf20230507_96929994

[Heinz]

televisie★★★★☆

De finale van ‘De Mol’ leverde een grote winnaar, een grote verliezer en een gróótse mol op

Bericht aan iedereen die vorige week ons verslag van de voorlaatste aflevering heeft gelezen en nu denkt: ‘Tiens, was Humo nu niet héél zeker dat de mol Lancelot was?’ Natúúrlijk had deze jongen al die tijd in de smiezen dat het sabotagewerk dit seizoen - een jaargang met een op het gênante af povere groepspot en dus een topmol - voor rekening was van de even geweldige als geniepige Comfort, die het als gynaecologe gewend is om in vochtige tunnels te toeven. Maar het blijft natuurlijk een programma over misleiding en bedrog, en dáárom heb ik jullie allemaal op het verkeerde been gezet. Aha!

Vincent Van Peer
zondag 7 mei 2023

 Nee, eerlijk is eerlijk: vanuit mijn tunnel bekeken blééf Lancelot ook in deze finale stuntelen en klungelen zoals alleen een blinde mol dat kan. Zelfs het luxeontbijt dat hij bij aanvang aan zijn medefinalisten serveerde - een omelet met fijn afgekruide avocado en een Italiaans proseccootje - zag er in deze misleide ogen uit als een hemelsbreed mea culpa voor alles wat hij de voorbije weken mispeuterd had. Quod non, hij was gewoon de oververdiende winnaar!

Voor de eerste proef van deze finale - een ongeveer duizend keer spannender, opwindender en visueel interessanter gebeuren dan de liveshow in Paleis 12 vorige keer - moest het overgebleven kandidatenbestand bijklussen in een lokaal tv-station, KVOA News 4 Tucson, waar het vaste anker Monica Garcia weinig geamuseerd toekeek hoe het drietal haar nieuwsuitzending vierkant in de soep deed lopen.

Lancelot was verantwoordelijk voor de camera en leverde als klankman een mooie ode aan het vak van Pascal Braeckman: om zo’n microfoonhengel kundig te bedienen, móét je haast wel een echte atleet zijn. Toos was dan weer de reporter met dienst: uiteraard, want van reporters en journalisten is bekend dat zij sowiesó regelrechte hotties zijn. Samen draaiden ze een item over een verhuisfirma voor cactussen (!) die aan hun 5.000ste stekelplant toe was, wat in Amerika, een land waar nu eenmaal nooit eens wat gebeurt, kennelijk voor hot news wordt aangezien. Nog een willekeurig zinnetje dat je Monica Garcia kon horen zeggen: ‘Daarom mag je nooit een vuurwapen en een kat tegelijkertijd in de microgolfoven stoppen.’ Geruststellend: apart zou het dus wel moeten kunnen.

Van Commy’s prestatie als weervrouw zal Frank Deboosere nog wekenlang badend in het zweet wakker worden, maar wat maakte het uit? De sfeer zat er intussen zo goed in - klitte een ‘De mol’-groep ooit eerder zó goed samen? - dat Gilles De Coster zich van de weeromstuit aan woordmopjes waagde. ‘Ik heb fantastisch nieuws voor jullie, namelijk: het middagnieuws.’ In de staat Arizona staat hij nog steeds te boek als voortvluchtig.

 De tweede proef - de allerlaatste van dit uitstekende elfde seizoen - vond plaats in Biosphere-2. In dat kunstmatige ecosysteem, gebouwd om te zien of de mens zelfvoorzienend kan zijn op Mars, werden in de jaren 90 twee jaar lang acht vrijwilligers opgesloten. Je had er een woestijnkamer, een regenwoudkamer, een mangrove... Gilles De Coster vergrootte de premie op zijn hoofd door, toen Toos naar de nok van het regenwoud moest klimmen, met uitgestreken gezicht op te merken: ‘Toos kan de boom in.’ Die Amerikanen lachen daar niet mee.

Commy graaide nog ongegeneerd 1.000 euro uit de pot, maar wat u en ik pas écht zullen onthouden, zijn de beelden van Lancelot die zich in de oceaankamer nog eens van zijn beste, fotogeniekste en vooral sierlijkste kant liet zien. Op zijn kleine sloep daverde hij rond als een matroos met de kwaliteit van het keurmerk Zeeman en de alcoholinname van Jack Sparrow. Ik bedacht me onwillekeurig: hoeveel opdrachten zouden er zónder Toos, de alleskunner, wel niet volledig in het honderd zijn gelopen?

En toch was Lancelot dus de verdiende winnaar, een meesterstrateeg die stressbestendigheid tot een kunstvorm verhief en in alle situaties nuchter bleef nadenken. Nadat alle laptops dichtgeklapt waren - alle spiegels gedraaid, alle lichten gedoofd en alle maskers afgevallen - bleven we over met een beeldig, uitzonderlijk beminnelijk triumviraat: een grote verliezer, een grote winnaar en een gróótse mol.

https://www.humo.be/tv/de-finale-van-de-mol-leverde-een-grote-winnaar-een-grote-verliezer-en-een-grootse-mol-op~b6401c4c/

[Heinz]

De Morgen

‘Dan liet ik gewoon die twee de boel verpesten’: de mol klapt uit de biecht na de finale

Jan Debackere7 mei 2023, 21:20

Een mislukt weerbericht, een tocht door een afgesloten ecosysteem, een finalespel tussen de cactussen. Het elfde seizoen van De mol kende zijn ontknoping met een mol die lange tijd onder de radar bleef. ‘Je weet bij wie je iets kan laten mislopen’, zegt mol Comfort. Lancelot won het spel en neemt 27.320 euro mee naar huis.

Jolly Jumper had ze Jolly Jumping genoemd, tijdens een winkelopdracht was ze haar robotje op mysterieuze wijze kwijtgeraakt, en al tijdens de eerste aflevering had ze geld verspeeld door van een slackline te tuimelen. Wie de film van het voorbije seizoen terugspoelt, zal genoeg momenten vinden waarop Comfort op de juiste plaats zat om de boel te saboteren en de groepspot niet al te zeer te spijzen. De 32-jarige gynaecologe uit Jette bleek een meester in het spel, al hadden haar medekandidaten haar wel vrij snel in het vizier.

“Ze zat al redelijk vroeg op mijn radar, en naarmate het programma vorderde, kwam er meer en meer bevestiging”, zegt Toos, die in de finale net naast de overwinning greep. “Ik had op een bepaald moment zelfs een beetje tunnelvisie.” “Comfort is ook bij mij redelijk vroeg op mijn verdachtentabel gekomen en ik heb ze niet meer losgelaten”, vult Lancelot aan. “Hoe langer het spel liep, hoe nauwer die piste werd. Al ben je natuurlijk nooit honderd procent zeker.”

In de finale aflevering - die alvast stukken beter was dan de mislukte live-aflevering van vorig jaar - bleef er voor beide kandidaten geen twijfel meer over, als die er nog was. Toen Comfort het weerbericht moest lezen bij een lokale tv-zender in Tucson, rateerde ze twee van de drie woordjes die ze moest invullen en verloor ze duizend euro.

Al deed Lancelot daar nog een schepje bovenop door met zijn microfoon in beeld te komen en nog eens 500 euro te verliezen. Een typisch voorbeeld van geknoei van Lancelot, wat hem in de ogen van vele kijkers ook verdacht maakte. “Maar ik klungel gewoon veel”, moet Lancelot toegeven.

Tijdens de allerlaatste opdracht baanden de drie zich een weg door Biosphere 2, een afgesloten ecosysteem waar in de jaren negentig acht mensen zich twee jaar lieten opsluiten. De drie kregen er een weinig spectaculaire slotopdracht voorgeschoteld, die 4.000 euro extra opleverde. Comfort pitste er nog wat geld af door voor extra informatie te kiezen. Waarna de laatste vragenronde in een cactusveld alle geheimen van dit elfde seizoen ontsluierde: Comfort was de mol, Lancelot bleek de beste in het beantwoorden van de dertig vragen over de mol.
Brutaal

“Er zijn een aantal manieren om te saboteren, en ik denk dat Commy ze allemaal beheerst”, haalt presentator Gilles De Coster de loftrompet boven. “Je kan dat op een brutale manier doen of subtiel. Soms moet je ook heel snel kunnen schakelen. Comfort wist dat ganse arsenaal te benutten en dat maakt van haar een straffe speler.”

“Comfort was mijn hoofdverdachte en toch heeft ze in mijn gezicht kunnen mollen zonder dat ik het doorhad”, bevestigt Toos.

Als voorbeeld wordt naar de busopdracht verwezen - meer mollenstreken worden in de aflevering van volgende week onthuld. Terwijl een bus, met Toos aan het stuur, rondjes reed, moesten Ruben en Comfort proberen te achterhalen welke kleur er onder de bus hing. Geel, zei Ruben, terwijl groen het juiste antwoord was.

 “Het moment dat Ruben die foute kleur zegt, leidt tot euforie”, legt Comfort uit. “Op dat moment weet je immers ook wie mijn richting uit kijkt. Je weet dat Toos me niet vertrouwt en dat Ruben twijfelt. Als ik iets zeg, gaat hij me niet volgen. Dan laat je die twee gewoon de boel een beetje verpesten.”

“Minder dan een seconde nadat Ruben een onwaarschijnlijk fout antwoord heeft gegeven, weet Comfort wat ze moet doen om de opdracht bijna zeker te doen mislukken”, zegt De Coster. “Dat snapt ze meteen.”
Mensenkennis

Deze sabotage - al was het hier vooral het bespelen van de kandidaten en hun wantrouwen uitbuiten - is ook een voorbeeld van hoe je als mol het spel in het begin anders speelt dan later tijdens de opnames. “De eerste dagen ken je elkaar nog niet, waardoor je ook minder kan inspelen op hoe iemand zal reageren”, zegt Comfort. “Naar het einde toe weet je dat je wel op de radar staat bij sommige deelnemers, maar je kan hen wel beter inschatten. Wat bij de bus is gebeurd, was niet het oorspronkelijke plan, maar als je elkaar goed kent, helpt het wel om snel te schakelen.”

Die mensenkennis hielp ook om in de derde aflevering het rode ei van Conny kapot te maken nog voor de proef gestart was. “Je weet bij wie je iets kan doen fout lopen”, geeft Comfort aan. “Conny heeft nooit geweten hoe dat is gebeurd. Ze snapte er niets van en heeft het ook op zichzelf gestoken. Maar als mol was het heel leuk om te doen.”

“De mol neemt soms risico’s, en als dat lukt, is dat heel tof”, zegt De Coster. Sowieso hadden de makers dit jaar weinig problemen om Comfort te enthousiasmeren voor bepaalde mollenstreken. “Comfort was zeer gretig en toonde meer dan genoeg initiatief. Ze heeft altijd gedurfd om iets te doen, zonder dat we haar moesten overtuigen. Ze had geen extra bevestiging nodig van ons.”
Rood scherm

Comfort werd naarmate dit seizoen van De Mol vorderde steeds meer verdacht - in een poll voor de finale was ze op de site van Het Laatste Nieuws zelfs de hoofdverdachte -, maar lange tijd bleef ze erg onder de radar. Voor veel kijkers was het zelfs een uitgemaakte zaak dat Comfort niet de mol kon zijn. De reden daarvoor ligt op het einde van de vierde aflevering. Ze kreeg een rood scherm, maar ze heroverde haar plaats door de juiste kinderfoto’s van medekandidaten te herkennen. Comfort reageerde erg emotioneel en Leïla mocht het vliegtuig terug naar huis nemen.

“Het was een beetje een gok om met een score van zes van op tien in die auto te komen. Maar op het moment dat ik dat rood scherm krijg, zie je ook echt mijn verbazing dat het gelukt is. En dan is het volhouden.” “Voor ons was het wel belangrijk dat alles eerlijk verliep”, vult Gilles De Coster. “We volgen alle regels, en de sabotage is daaraan ondergeschikt. We zouden nooit een proef maken waar de mol niet kan meespelen. Velen hebben Comfort toen afgeschreven als mol op basis van die proef, maar dat was dus onterecht.”

Die opdracht gaf me wel extra bevestiging”, zegt Toos. “Als ik de mol was, had ik ook in de auto willen zitten.” Idem voor Lancelot, die ook bloemetjes wierp voor haar acteerwerk toen. “Ik heb daar echt van genoten. Al kwamen daar ook oprechte emoties bij kijken: het is wellicht niet evident om Leïla naar huis te zien gaan. Maar het is wel zeer goed gespeeld.”

Al moet Comfort toegeven dat dat niet altijd zo was. “Er zijn ook mollenstreken mislukt, ja. En soms kan je gewoon niet saboteren, net zoals het ook bij de kandidaten soms gewoon niet lukt.” Maar dan is het vooral zaak dat niet aan je hoofd te laten komen. “‘s Avonds aan tafel kom je gewoon weer in die warme groep terecht en maak je plezier, net als iedereen.”

Ook dat sommige kandidaten haar doen en laten extra nauwgezet volgen, moet je als mol proberen te vergeten. “Uiteraard begin je aan kleine dingen te merken dat ze mijn richting uit kijken. Maar als je dat niet kan uitschakelen, durf je niet meer te saboteren. Ik heb dat dus genegeerd, al speelt het wel een rol om bij bepaalde opdrachten andere beslissingen te nemen als de groepen verdeeld worden.”
Kameroen

Met een groepspot van 27.320 euro eindigde De mol net geen duizend euro boven het eindresultaat van vorig jaar (26.390 euro) en een stuk boven dat van seizoenen acht en negen (22.835 euro en 18.240 euro). Winnaar Lancelot weet al wat hij met het geld gaat doen. Behalve het traditionele feest voor de andere deelnemers en de ploeg achter De mol financieren, wil hij ook een goed doel steunen.

“Commy heeft tijdens haar studententijd met andere geneeskundestudenten een vzw opgericht. Die vzw, Medibama, voorziet in medisch materiaal en doet kleine ingrepen in lokale gemeenschappen in Kameroen. Wie doneert, krijgt ook heel concrete info over wie geholpen is met je geld: je krijgt een foto, naam en leeftijd... Een heel praktische aanpak. Door corona is dat wat gaan liggen. Door nu mijn steentje bij te dragen, hoop ik dat ze dit weer kunnen oppikken.”

Comfort: “En dan gaan we volgend jaar samen op missie.”

Minder vrijstellingen, meer groep

Opvallende evolutie dit jaar in De mol: de deelnemers maakten nauwelijks gebruik van vrijstellingen of pasvragen. Een boeiende evolutie, vindt Gilles De Coster, die er verschillende verklaringen voor ziet. “De start van dit seizoen, waarbij één iemand meteen twee dagen uit de groep vliegt, komt natuurlijk serieus binnen. Toen hebben ze als groep beslist dat niet meer te doen. Maar in de vorige seizoenen ging het in de dilemma’s ook altijd over groepsbelang - geld dus - versus eigenbelang. Toen lieten ze bij wijze van spreken drie miljard schieten om een vrijstelling te krijgen. Nu hebben we het op een ander niveau getrokken en moeten ze bijvoorbeeld kiezen tussen de ervaring van hun leven of pasvragen. Maar er is ook hun inborst en dat stilzwijgend pact. Als maker waren we daar wel fan van, en ik denk dat de kandidaten er ook trots op zijn dat je dit zonder persoonlijke voordelen kan doen.”

https://www.demorgen.be/tv-cultuur/dan-liet-ik-gewoon-die-twee-de-boel-verpesten-de-mol-klapt-uit-de-biecht-na-de-finale~be55680c/?

[Klaartje76]

Ik kan hier maar één ding op zeggen:

 

[Heinz]

https://www.hln.be/tv/subtiel-en-raadselachtig-toch-werd-comfort-ontmaskerd-als-de-mol-een-van-de-strafste-mollen-in-de-geschiedenis-van-het-programma~a4b03688/ (met video)

[Lo]

dat sommige kandidaten haar doen en laten extra nauwgezet volgen, moet je als mol proberen te vergeten. “Uiteraard begin je aan kleine dingen te merken dat ze mijn richting uit kijken

Dus dat gifje in waar je Lancelot ziet kijken naar Comfort, die 'betrapt' terugkijkt, klopt wel