De nadruk ligt er nu heel erg op dat Peggy NIET de mol is.
Maar als je eens naar de rest kijkt. Nikkie en Tygo zullen nu door veel mensen wel afgestreept worden omdat de meesten wel inzien dat de mol wel in het groepje van 4 moet zitten, omdat er (veel) geld verdiend kon worden. Conclusie: Jeroen moet de mol wel zijn. Maar dan snap ik niet dat hij in eerste instantie die sleutel niet vond en dat hij soms nogal opzichtig in beeld was, zoals met dat zakje geld waar hij pal voor ging staan, en wat wel nadrukkelijk in beeld kwam bij de regie (verder ga ik dit soort dingen niet bespreken want daar is dit topic niet voor)
Nu staat in het dagboek van Patrick het volgende:
In 2008 heb ik me teveel laten leiden door Regina Romijn, ik begon Dennis in het vizier te krijgen maar zij overtuigde me dan weer dat Edo de Mol moest zijn.
Dat gaan we niet nog een keer doen.
Zie hier, 12 jaar later…
Ik heb me wederom te veel laten leiden, deze keer door Tygo, die met stevige argumenten kwam waarom die ene de Mol wel moest zijn.
Uit aflevering 4 blijkt dat Tygo Peggy verdenkt. Maar we weten ook dat Tygo zijn tactiek is ''om zijn medekandidaten een voor een weg te tikken''. Ik vermoed dat hij tegen Patrick heeft aangehouden dat Jeroen wel de mol moet zijn. We zagen dit ook al in zijn gesprek met Ron, waar hij Jeroen ook verdacht neerzette.
Ik ga er dus vanuit dat Tygo NIET heeft gezegd dat Peggy de mol wel moet zijn, en Patrick de test toch op een ander (Jeroen?) heeft gemaakt. Wat dit wel tegenspreekt is dat we bij Patrick een vraag ingevuld zagen worden die alleen op Peggy kon slaan. Maar goed, dat kan montagewerk zijn.
En Peggy wederom verdacht deze aflevering. Geeft continu Ron de schuld van alles, maar doet zelf ook vrij weinig. Vindt als laatste nog even een zakje geld om het vertrouwen van Ron te winnen. No way dat hij de test op Peggy heeft gemaakt. Dit gecombineerd met voorgaande afleveringen maakt dat ik vol op Peggy blijf.
Het is echt gewoon hetzelfde als 2019 met Merel. Peggy in het begin verdacht, maar wordt steeds verder naar achter geschoven tot een punt dat ze het eigenlijk nooit meer kan zijn.