Ingrid doet me denken aan de situatie waarbij Merel riep "Rick Paul heeft het uitgerekend". Echoën.
Kaat over citroengras en over de dipsaus, dit wordt door Ingrid herhaald en uitvergroot. Ze eigent zich de verbazing van Kaat over het geklungel toe, maakt er haar ding van, terwijl ze dat niet kon weten. Ook een beetje een verspreking-kje bij het citroengras. Dat kon zij niet weten dat citroengras geen ingrediënt was.
Boven op de berg wist ze piekfijn uit te leggen dat één van de schakels van plastiek was, terwijl ze het doorhakken wilde tegen houden. Levert dat geld op en nee nee nee is haar bijdrage aan de zoektocht naar de zwakste schakel. Ik zie dat Bruno dat woord plastiek al gebruikte, maar goed weer dat echoën, papegaaien.
Het lopen ging wel aardig, want ja daar wordt op gelet.
En wie gaat er steeds in het midden staan? Als er enveloppen gegraaid moeten worden dan staat Ingrid alvast goed.
In het busje Eva wordt weer beschuldigd dat ze s nachts gebrieft is en Eva antwoord op de vraag hoe lang met één minuutje waardoor het gesprek afkoelt en dan zie je Ingrid opgelucht ademhalen. Die vraag krijgt zij liever niet.
Bij het gesprek tussen Axel en Liesbeth over haar man in de bus, dat was wat ongemakkelijk, zie je Ingrid weer een slokje nemen. Dat ontvluchten van ongemakkelijke gesprekken door gauw iets te drinken is blijkbaar een gewoonte van haar.
